Bea Impor Djibouti

Posted on by

Djibouti, dumunung ing persimpangan Afrika lan Timur Tengah, iku sawijining negara cilik nanging strategis pinunjul ing Tanduk Afrika. Kanthi lokasi ing lawang menyang Segara Abang, Djibouti dadi pusat pengiriman utama kanggo perdagangan internasional, utamane kanggo Ethiopia sing dikurung daratan. Negara kasebut ngimpor macem-macem produk, kalebu barang pertanian, mesin industri, barang konsumen, lan produk energi. Djibouti minangka bagéan saka sawetara organisasi perdagangan regional, kalebu Pasar Umum kanggo Afrika Wétan lan Kidul (COMESA), sing nawakake tarif tarif preferensial kanggo negara anggota. Regime tarif bea cukai ing Djibouti wis kabentuk kanggo nglindhungi industri lokal, ngasilake revenue, lan njamin akses menyang barang penting kanggo populasi. Tarif adhedhasar kategori produk lan asale, kanthi bea impor khusus ditrapake kanggo produk tartamtu kanggo nglawan praktik perdagangan sing ora adil utawa nglindhungi produksi lokal.

Bea Impor Djibouti

Tarif Custom miturut Kategori Produk ing Djibouti

1. Hasil Pertanian

Djibouti gumantung banget marang produk panganan sing diimpor amarga iklim garing, sing mbatesi produksi pertanian domestik. Tarif kanggo impor tetanèn umume moderat kanggo mesthekake pedunung nduweni akses menyang panganan sing terjangkau nalika nglindhungi petani lokal skala cilik. Negara kasebut ngimpor sereal, produk susu, woh-wohan, lan sayuran kanthi jumlah sing akeh.

1.1 Produk Pertanian Dasar

  • Sereal lan Biji-bijian: Djibouti ngimpor sebagian besar serealia, kalebu gandum, beras, lan jagung, kanggo nyukupi kabutuhan panganan domestik.
    • Gandum: Biasane dikenai pajak 8% nganti 12%, gumantung saka jinis lan negara asal.
    • Beras: Tarif 5% nganti 10%.
    • Jagung: Tarif kisaran saka 8% nganti 12%, kanthi tarif preferensial kanggo negara COMESA.
  • Woh-wohan lan Sayuran: Djibouti ngimpor macem-macem woh-wohan lan sayuran, utamane saka negara tetangga lan pasar internasional.
    • Woh-wohan jeruk (jeruk, lemon): Biasane dikenai pajak 10% nganti 15%.
    • Sayuran ijo lan sayuran oyod: Impor dikenai pajak ing 5% nganti 12%, kanthi tarif suda kanggo impor saka negara anggota COMESA.
  • Gula lan Pemanis: Gula minangka impor sing penting, lan tarif disusun kanggo ngimbangi keterjangkauan karo penghasilan lokal.
    • Gula olahan: Umumé dikenai pajak 10% nganti 15%, kanthi tarif suda kanggo impor regional miturut COMESA.

1.2 Peternakan lan Produk Susu

Peternakan ternak nduweni peran penting ing ekonomi pedesaan Djibouti, nanging negara kasebut isih ngimpor daging lan produk susu kanggo nyukupi kabutuhan kutha.

  • Daging lan Unggas: Djibouti ngimpor daging lan unggas, utamane saka negara tetangga Ethiopia, uga saka pemasok global.
    • Daging sapi lan wedhus: Biasane kena pajak 12% nganti 15%.
    • Unggas (pitik lan kalkun): Impor kena pajak 10%, kanthi tarif preferensial kanggo mitra dagang regional.
  • Produk Susu: Djibouti ngimpor macem-macem produk susu, kayata susu bubuk, mentega, lan keju, saka Eropa lan Timur Tengah.
    • Susu bubuk: Biasane dikenai pajak 5%, kanthi tarif suda kanggo negara COMESA.
    • Keju lan mentega: Tarif kisaran saka 10% nganti 15%, gumantung saka negara asal.

1.3 Bea Impor Khusus

Djibouti bisa uga nerapake bea anti-dumping utawa tugas countervailing kanggo produk pertanian tartamtu yen impor ditemokake ngrusak produksi lokal. Contone, tugas kanggo unggas saka Brazil utawa produk susu saka Eropa bisa ditrapake kanggo nglindhungi pasar domestik saka rega sing ora adil.

2. Barang Industri

Djibouti ngimpor macem-macem barang industri kanggo ndhukung pembangunan infrastruktur, sektor manufaktur, lan industri jasa. Nalika negara terus modernisasi infrastruktur, tarif kanggo mesin lan peralatan industri umume tetep sithik kanggo nyengkuyung investasi lan pangembangan.

2.1 Mesin lan Peralatan

  • Mesin Industri: Djibouti ngimpor akeh mesin, utamane kanggo konstruksi lan manufaktur. Tarif kanggo impor iki relatif murah kanggo nggampangake pertumbuhan infrastruktur.
    • Mesin konstruksi (crane, bulldozer): Biasane dikenai pajak 5% nganti 10%, gumantung saka jinis mesin.
    • Peralatan manufaktur: Tarif kisaran saka 0% nganti 5%, kanthi tarif sing suda kanggo impor saka negara COMESA.
  • Peralatan Listrik: Mesin lan peralatan listrik, kayata generator lan trafo, penting banget kanggo nguwasani industri lan wilayah kutha.
    • Generator lan trafo: Biasane dikenai pajak 5% nganti 10%, kanthi tarif impor luwih murah saka mitra regional.

2.2 Kendaraan Bermotor lan Transportasi

Djibouti ngimpor sebagian besar kendaraan bermotor lan komponen otomotif, utamane saka Asia, Eropa, lan Timur Tengah. Struktur tarif kanggo kendaraan bermotor beda-beda gumantung saka jinis kendaraan lan kapasitas mesin.

  • Kendaraan Penumpang: Bea impor kanggo mobil penumpang gumantung saka ukuran mesin lan umur kendaraan.
    • Kendaraan penumpang cilik (kurang saka 1,500cc): Biasane kena pajak 10% nganti 15%.
    • Mobil mewah lan SUV: Tarif sing luwih dhuwur saka 20% nganti 25% ditrapake kanggo kendaraan mewah sing luwih gedhe.
  • Kendaraan Komersial: Impor truk, bus, lan kendaraan komersial liyane penting kanggo infrastruktur logistik lan transportasi Djibouti.
    • Truk lan bus: Umumé kena pajak 10%, kanthi tarif preferensial kanggo impor saka negara COMESA.
  • Parts lan Aksesoris Kendaraan: Komponen kendaraan, kayata ban, baterei, lan mesin, dikenai pajak 5% nganti 15%, gumantung saka jinis lan negara asal.

2.3 Bea Impor Khusus kanggo Negara Tertentu

Djibouti bisa uga ngetrapake bea impor khusus kanggo barang-barang industri saka negara sing ditemokake nindakake praktik perdagangan sing ora adil, kayata dumping. Contone, tugas anti-mbuwang bisa ditrapake kanggo produk baja saka China utawa komponen otomotif saka negara Asia tartamtu kanggo nglindhungi bisnis lokal.

3. Tekstil lan Busana

Impor tekstil lan rasukan penting kanggo nyukupi kabutuhan domestik ing Djibouti, amarga industri tekstil lokal isih ana ing tahap wiwitan. Negara iki ngimpor sebagian besar tekstil lan sandhangan saka Asia, utamane China, India, lan Bangladesh.

3.1 Bahan Baku

  • Serat Tekstil lan Benang: Djibouti ngimpor bahan mentah kayata katun, wol, lan serat sintetik kanggo ndhukung industri tekstil sing cilik nanging berkembang.
    • Katun lan wol: Biasane dikenai pajak 5% nganti 10%, kanthi tarif suda kanggo impor saka negara COMESA.
    • Serat sintetis: Tarif saka 8% nganti 12%, gumantung saka jinis serat lan negara asal.

3.2 Busana lan Busana Rampung

  • Sandhangan lan Busana: Sandhangan impor ngadhepi tarif moderat kanggo nglindhungi sektor tekstil lokal nalika njamin akses terjangkau kanggo konsumen.
    • Nyandhang lan seragam kasual: Umumé kena pajak 10% nganti 15%, kanthi tarif preferensial kanggo impor saka COMESA lan Ethiopia miturut perjanjian perdagangan regional.
    • Sandhangan mewah lan bermerek: Tarif sing luwih dhuwur saka 20% nganti 25% bisa uga ditrapake kanggo sandhangan dhuwur lan sandhangan merek.
  • Footwear: Footwear impor dikenai pajak 10% nganti 15%, gumantung saka materi lan asal.
    • Sepatu kulit: Biasane dikenai pajak 15%, kanthi tarif sing luwih murah kanggo impor saka COMESA lan negara tetangga.

3.3 Bea Impor Khusus

Djibouti ngetrapake tugas anti-mbuwang ing kategori produk tekstil lan rasukan tartamtu saka negara kaya China lan India yen produk kasebut ditemokake nyuda pabrikan lokal liwat praktik rega sing ora adil.

4. Barang Konsumsi

Djibouti ngimpor macem-macem barang konsumen, kalebu elektronik, peralatan omah, lan perabotan, kanggo nyukupi kabutuhan domestik. Tarif kanggo produk kasebut beda-beda miturut kategori, kanthi tarif sing luwih murah kanggo barang-barang penting lan tarif sing luwih dhuwur kanggo barang-barang mewah.

4.1 Elektronik lan Perkakas Omah

  • Perkakas Rumah Tangga: Djibouti ngimpor sebagian besar peralatan rumah tangga, kayata kulkas, mesin cuci, lan AC, saka Asia lan Eropa.
    • Kulkas lan freezer: Biasane dikenai pajak 10% nganti 15%, kanthi tarif sing luwih murah kanggo impor saka negara COMESA.
    • Mesin cuci lan kondhisi hawa: Tarif 10% nganti 15%, gumantung saka merek lan negara asal.
  • Elektronik Konsumen: Elektronik kayata televisi, smartphone, lan laptop minangka impor penting ing Djibouti, kanthi tarif sing beda-beda adhedhasar produk lan asal.
    • Televisi: Biasane dikenai pajak 10% nganti 15%, kanthi tarif preferensial kanggo impor saka COMESA lan Ethiopia.
    • Smartphone lan laptop: Umumé dikenai pajak 5% nganti 10%, gumantung saka merek lan negara sumber.

4.2 Furnitur lan Furnitur

  • Furnitur: Furnitur impor, kalebu perabot omah lan kantor, kena tarif saka 10% nganti 20%, gumantung saka materi lan negara asal.
    • Furnitur kayu: Biasane dikenai pajak 15%, kanthi tarif sing luwih murah kanggo impor saka negara tetanggan Afrika miturut perjanjian perdagangan regional.
    • Furnitur plastik lan logam: Tunduk ing tarif 10% nganti 15%, gumantung saka negara asal.
  • Perabot Omah: Barang kayata karpet, gorden, lan produk dekorasi omah umume dikenai pajak 10% nganti 15%, kanthi tarif sing luwih murah kanggo impor saka negara COMESA.

4.3 Bea Impor Khusus

Djibouti bisa uga ngetrapake tugas anti-dumping kanggo barang konsumen tartamtu, kayata elektronik utawa furnitur, saka negara kaya China yen impor kasebut ditemokake didol kanthi rega sing luwih murah, ngrusak industri lokal.

5. Energi lan Produk Petroleum

Djibouti gumantung banget marang impor kanggo kabutuhan energi, utamane produk minyak bumi. Pamrentah duwe tujuan kanggo ngimbangi kabutuhan energi sing terjangkau kanthi ngasilake pendapatan negara liwat bea cukai.

5.1 Produk Petroleum

  • Minyak Mentah lan Bensin: Djibouti ngimpor sebagian besar produk minyak bumi saka Timur Tengah lan negara-negara Afrika tetanggan.
    • Minyak mentah: Biasane dikenai pajak kanthi tarif nol kanggo njamin pasokan energi sing terjangkau.
    • Bensin lan solar: Umumé dikenai pajak 10%, sanajan tarif preferensial bisa ditrapake kanggo impor saka negara anggota COMESA.
  • Diesel lan Produk Minyak Olahan Liyane: Produk olahan biasane dikenai pajak 5% nganti 10%, kanthi tarif sing luwih murah kanggo mitra dagang regional.

5.2 Peralatan Energi Dianyari

  • Panel Surya lan Turbin Angin: Kanggo nyengkuyung pangembangan infrastruktur energi sing bisa dianyari, Djibouti ngetrapake tarif nol kanggo peralatan energi sing bisa dianyari, kayata panel surya lan turbin angin.

6. Farmasi lan Peralatan Medis

Djibouti ngutamakake akses menyang perawatan kesehatan sing terjangkau, lan kanthi mangkono, tarif kanggo obat-obatan penting lan peralatan medis tetep sithik utawa nol kanggo njamin keterjangkauan lan kasedhiyan kanggo populasi.

6.1 Farmasi

  • Obat-obatan: Obat-obatan sing penting, kalebu obat-obatan sing nylametake nyawa, umume tundhuk tarif nol kanggo njamin keterjangkauan kanggo populasi. Produk pharmaceutical non-esensial bisa ngadhepi tarif saka 5% kanggo 10%, gumantung saka jinis lan negara asal.

6.2 Piranti Medis

  • Peralatan Medis: Piranti medis, kayata alat diagnostik, instrumen bedah, lan kasur rumah sakit, umume kena tarif nol utawa tarif murah (2% nganti 5%), gumantung saka kabutuhan lan asale produk.

7. Bea lan Pambébasan Impor Khusus

7.1 Tugas Khusus kanggo Negara Non-Preferensial

Djibouti ngetrapake bea anti-dumping lan bea countervailing kanggo impor tartamtu saka negara non-preferensial sing ditemokake disubsidi utawa didol ing ngisor rega pasar. Langkah-langkah kasebut nglindhungi industri lokal saka kompetisi sing ora adil. Contone, produk baja lan tekstil saka negara kaya China lan India bisa uga ngadhepi tugas tambahan kanggo nyegah distorsi pasar.

7.2 Perjanjian Bilateral lan Multilateral

  • COMESA: Djibouti entuk manfaat saka tarif suda utawa nol kanggo barang sing didol ing Pasar Umum kanggo Afrika Wétan lan Kidul (COMESA), sing nyengkuyung integrasi ekonomi regional.
  • Sistem Preferensi Umum (GSP): Djibouti ngimpor produk tartamtu saka negara berkembang kanthi tarif suda utawa nol miturut GSP kanggo ndhukung perdagangan karo negara sing kurang berkembang.

Fakta Negara

  • Jeneng Resmi: Republik Djibouti
  • Ibukutha: Djibouti
  • Kutha paling gedhé:
    • Kutha Djibouti (ibukutha lan kutha paling gedhé)
    • Ali Sabieh
    • Tadjoura
  • Penghasilan per Kapita: Kira-kira. $3,500 USD (perkiraan 2023)
  • Populasi: Kira-kira. 1,1 yuta (kira-kira 2023)
  • Basa Resmi: Prancis, Arab
  • Mata uang: Djibouti Franc (DJF)
  • Lokasi: Djibouti dumunung ing Afrika Wétan, wewatesan karo Eritrea ing sisih lor, Ethiopia ing sisih kulon lan kidul, lan Somalia ing sisih kidul-wétan. Nduweni garis pantai ing sadawane Segara Abang lan Teluk Aden.

Geografi Djibouti

Djibouti minangka negara cilik sing dumunung ing persimpangan strategis antarane Afrika lan Semenanjung Arab. Jembaré 23.200 kilometer persegi lan nduweni macem-macem lanskap, saka dhataran pesisir nganti dataran gersang lan formasi vulkanik.

  • Pesisir: Djibouti nduweni garis pantai kira-kira 370 kilometer ing sadawane Teluk Aden, dadi pusat pelayaran sing penting kanggo wilayah kasebut.
  • Tlaga: Tlaga Assal, titik paling ngisor ing Afrika, minangka tlaga asin sing dumunung ing tengah Djibouti lan dikenal kanthi konsentrasi uyah sing dhuwur banget.
  • Pagunungan: Pagunungan Mousa Ali minangka titik paling dhuwur ing Djibouti, kanthi pucuk sing dhuwuré 2.028 meter saka permukaan laut.
  • Iklim: Djibouti nduweni iklim garing, ditondoi dening suhu panas lan curah udan sing sithik, utamane ing wilayah pesisir.

Ekonomi Djibouti

Ekonomi Djibouti utamane adhedhasar lokasi strategis minangka hub maritim lan peran minangka pusat logistik lan layanan kanggo wilayah kasebut. Industri utama negara kalebu layanan pelabuhan, logistik, lan telekomunikasi, kanthi sektor energi, perbankan, lan pariwisata sing saya tambah akeh.

1. Pelabuhan lan Layanan Logistik

Ekonomi Djibouti gumantung banget marang fasilitas pelabuhan, sing dadi gerbang utama kanggo impor lan ekspor menyang lan saka Ethiopia lan negara-negara sing kakurung daratan liyane ing wilayah kasebut. Pelabuhan Djibouti minangka salah sawijining pelabuhan paling sibuk ing Afrika Wétan, nangani volume transit kargo sing signifikan antarane Afrika, Timur Tengah, lan Eropa.

2. Layanan Perbankan lan Keuangan

Sektor layanan finansial ing Djibouti berkembang, didorong dening lokasi strategis negara lan upaya kanggo posisi minangka pusat perbankan lan investasi regional. Pamrentah wis ngenalake reformasi kanggo narik investasi asing lan ningkatake pertumbuhan sektor finansial.

3. Tenaga

Djibouti nandur modal ing proyek energi sing bisa dianyari, utamane ing panas bumi, solar, lan tenaga angin. Negara kasebut duwe rencana ambisius kanggo dadi mandiri energi lan ngekspor energi sing bisa dianyari menyang negara-negara tanggane kaya Ethiopia lan Somalia.

4. Telekomunikasi lan TIK

Sektor telekomunikasi minangka bagean saka ekonomi Djibouti sing saya tambah akeh, kanthi tujuan pamrentah kanggo ngowahi negara kasebut dadi hub regional kanggo teknologi informasi lan komunikasi (ICT). Djibouti entuk manfaat saka lokasi kasebut minangka titik pendaratan kanggo sawetara kabel serat optik submarine sing nyambungake Afrika, Timur Tengah, lan Eropa.

5. Pariwisata

Sanajan isih kurang berkembang, pariwisata ing Djibouti saya tambah akeh, amarga lanskap alam sing unik ing negara kasebut, kayata Lake Assal, Lac Abbé, lan Teluk Tadjoura, uga keanekaragaman hayati laut, sing narik kawigaten para penyelam lan ekowisata.