سیشل، یک کشور جزیره‌ای کوچک واقع در اقیانوس هند، برای تأمین نیازهای جمعیت و حمایت از اقتصاد خود به شدت به واردات متکی است. سیشل با ظرفیت تولید داخلی محدود، به ویژه در مواد غذایی، ماشین‌آلات و مواد اولیه، یک سیستم تعرفه گمرکی منظم برای مدیریت واردات و حفظ ثبات اقتصادی خود ایجاد کرده است. این سیستم، در حالی که برای ایجاد درآمد برای دولت طراحی شده است، به دنبال محافظت از صنایع محلی، تشویق شیوه‌های تجاری پایدار و ترویج توسعه بخش‌های خاص حیاتی برای اقتصاد کشور نیز می‌باشد.
مروری بر سیستم گمرکی و تعرفه‌ای سیشل
سیشل عضو چندین سازمان منطقه‌ای از جمله جامعه توسعه جنوب آفریقا (SADC) ، کمیسیون اقیانوس هند (IOC) و کومسا (بازار مشترک شرق و جنوب آفریقا) است. به عنوان بخشی از این تعهدات منطقه‌ای، این کشور به مقررات تجاری خاصی پایبند است که نرخ تعرفه‌ها را برای تجارت درون منطقه‌ای هماهنگ می‌کند. سیشل همچنین عوارض گمرکی خود را با استانداردهای جهانی، به ویژه سیستم هماهنگ (HS) طبقه‌بندی تعرفه‌ها، که در سطح جهانی برای طبقه‌بندی کالاهای تجاری استفاده می‌شود، هماهنگ می‌کند.
این کشور دارای یک سیستم تعرفه‌ای مترقی است که نرخ آن معمولاً بسته به نوع محصول از 0٪ تا 30٪ متغیر است. علاوه بر عوارض گمرکی ، واردات نیز مشمول مالیات بر ارزش افزوده (VAT) 15 ٪ برای اکثر کالاها می‌شود. اداره گمرک سیشل فرآیندی روشن و شفاف برای طبقه‌بندی کالاها، ارزیابی عوارض و اطمینان از رعایت مقررات ملی و بین‌المللی اعمال می‌کند.
عوارض گمرکی سیشل چندین هدف را دنبال می‌کند:
- درآمدزایی: با توجه به وابستگی کشور به واردات، تعرفه‌ها منبع درآمد قابل توجهی برای دولت هستند.
- حمایت از صنایع محلی: تعرفه‌ها به محافظت از صنایع داخلی در برابر فشارهای رقابتی بازارهای جهانی، به ویژه در بخش‌هایی که تولید محلی در آنها امکان‌پذیر است، کمک می‌کنند.
- تشویق به شیوه‌های پایدار: سیشل بر واردات محصولات سازگار با محیط زیست تأکید دارد و برخی از تعرفه‌ها برای جلوگیری از استفاده از محصولاتی که به محیط زیست آسیب می‌رسانند، طراحی شده‌اند.
دسته بندی محصولات و نرخ تعرفه در سیشل
۱. محصولات کشاورزی
کشاورزی بخش قابل توجهی از اقتصاد سیشل را تشکیل می‌دهد، اما به دلیل محدودیت‌های زمین‌های زراعی و آب و هوا، این کشور طیف گسترده‌ای از محصولات غذایی را وارد می‌کند. تعرفه‌های محصولات کشاورزی بسته به اینکه آیا آنها کالاهای اساسی یا لوکس محسوب می‌شوند و همچنین اینکه آیا برای مصرف یا مصارف صنعتی در نظر گرفته شده‌اند، متفاوت است.
تعرفه‌های محصولات کلیدی کشاورزی:
- برنج و غلات: برنج یک غذای اصلی در سیشل است و معمولاً 5٪ مالیات بر آن اعمال می‌شود. با این حال، به دلیل تولید محدود برنج داخلی، دولت تضمین می‌کند که تعرفه‌ها پایین باقی بمانند تا قیمت برای مصرف‌کنندگان حفظ شود.
- محصولات تازه (میوه و سبزیجات): واردات میوه و سبزیجات تازه معمولاً نرخ تعرفه‌ای بین ۵ تا ۱۵ درصد دارد. این تعرفه بسته به اینکه آیا محصول مستقیماً با محصولات محلی رقابت می‌کند یا خیر، متفاوت است. به عنوان مثال، میوه‌هایی مانند موز یا انبه مشمول نرخ‌های پایین‌تری هستند، در حالی که محصولاتی مانند گوجه فرنگی در صورت وجود تولید محلی ممکن است با تعرفه‌های بالاتری مواجه شوند.
- غذاهای فرآوری شده: غذاهای کنسرو شده و منجمد مانند کنسرو ماهی تن، گوشت و سبزیجات منجمد مشمول عوارض گمرکی ۱۰ تا ۲۰ درصد هستند که تعرفه‌های آنها بسته به نوع محصول و سطح رقابت محلی متفاوت است.
- محصولات لبنی: واردات لبنیات مانند شیر، پنیر و کره معمولاً مشمول مالیات ۱۵٪ می‌شوند که نشان دهنده نیاز به حمایت از بخش کشاورزی محلی و در عین حال اطمینان از در دسترس بودن محصولات لبنی مقرون به صرفه برای مصرف کنندگان است.
در راستای عضویت سیشل در توافق‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای، محصولات کشاورزی که از سایر کشورهای SADC یا COMESA سرچشمه می‌گیرند ، اغلب از تعرفه‌های کاهش یافته یا صفر بهره‌مند می‌شوند و به ترویج تجارت درون منطقه‌ای کمک می‌کنند.
۲. منسوجات، پوشاک و کفش
بخش نساجی و پوشاک در سیشل هنوز توسعه نیافته است و این کشور بیشتر پوشاک و کفش خود را وارد می‌کند. تعرفه‌های این کالاها عموماً متوسط است، زیرا دولت قصد دارد بین نیاز به واردات مقرون به صرفه و حمایت از مشاغل خرده فروشی محلی تعادل برقرار کند.
تعرفه‌های مربوط به منسوجات، پوشاک و کفش:
- پوشاک و لباس: پوشاک و لباس‌های وارداتی بسته به جنس و نوع پوشاک، مشمول تعرفه‌هایی از ۱۰٪ تا ۲۰٪ هستند. اقلام لوکس و مد روز اغلب نرخ‌های بالاتری دارند، در حالی که لباس‌های اساسی مانند تی‌شرت و شلوار ممکن است در پایین‌ترین سطح طیف مالیات قرار گیرند.
- پارچه‌های نساجی: پارچه‌های وارداتی مورد استفاده در تولید لباس، پرده و روکش مبلمان ، بسته به ترکیب آنها (پنبه، الیاف مصنوعی و غیره)، معمولاً با تعرفه‌هایی بین ۱۰ تا ۱۵ درصد مواجه می‌شوند.
- کفش: کفش و صندل معمولاً بسته به ارزش و جنس آنها، بین ۱۵ تا ۲۵ درصد مالیات دارند. کفش‌های لوکس وارداتی در مقایسه با کفش‌های تولید داخل یا کفش‌های بازار انبوه، می‌توانند با عوارض گمرکی بالاتری مواجه شوند.
۳. لوازم الکترونیکی و لوازم خانگی
لوازم الکترونیکی و لوازم خانگی از واردات ضروری سیشل هستند، زیرا زیرساخت‌های این کشور و سبک زندگی مدرن، دسترسی به جدیدترین فناوری را می‌طلبد. دولت تعرفه‌هایی را اعمال کرده است که به مصرف‌کنندگان امکان دسترسی به لوازم الکترونیکی مقرون‌به‌صرفه را می‌دهد و در عین حال توسعه صنعت محلی را در بخش‌های غیررقابتی تقویت می‌کند.
تعرفه‌های لوازم الکترونیکی و خانگی:
- لوازم الکترونیکی مصرفی: اقلامی مانند تلویزیون، کامپیوتر، تلفن‌های هوشمند و سایر لوازم الکترونیکی مصرفی معمولاً مشمول مالیات ۱۰٪ تا ۱۵٪ می‌شوند. اقلام لوکس یا لوازم الکترونیکی گران‌قیمت ممکن است با تعرفه‌هایی در بالاترین حد این محدوده مواجه شوند.
- لوازم خانگی: لوازم خانگی اصلی مانند یخچال، ماشین لباسشویی و مایکروویو معمولاً با عوارض گمرکی ۱۵ تا ۲۰ درصدی مواجه هستند که هم نشان‌دهنده تقاضا برای چنین محصولاتی و هم نیاز به تنظیم واردات آنها برای حفظ الگوهای مصرف پایدار است.
- قطعات و لوازم جانبی الکتریکی: لوازم الکترونیکی کوچک‌تر، مانند شارژرهای تلفن، کابل‌ها و باتری‌ها، معمولاً مشمول تعرفه‌های ۵ تا ۱۰ درصدی هستند.
با توجه به وابستگی روزافزون به فناوری در سیشل، تعرفه‌های لوازم الکترونیکی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با هدف تشویق توسعه بخش تعمیر و خدمات لوازم الکترونیکی محلی، تعادلی بین قیمت مناسب برای مصرف‌کنندگان برقرار کنند.
۴. خودروها و تجهیزات حمل و نقل
بخش خودروسازی در سیشل تحت سلطه واردات است، زیرا این کشور تولید داخلی خودرو ندارد. برای مدیریت هجوم خودروها و تجهیزات حمل و نقل، دولت عوارض وارداتی را وضع می‌کند که استفاده از وسایل نقلیه سازگار با محیط زیست را تشویق می‌کند و در عین حال درآمد ایجاد می‌کند.
تعرفه‌های مربوط به وسایل نقلیه و تجهیزات حمل و نقل:
- خودروهای نو: خودروهای نو معمولاً مشمول مالیات ۲۰ تا ۲۵ درصدی می‌شوند که نرخ دقیق آن بسته به حجم موتور، مصرف سوخت و میزان انتشار کربن خودرو متفاوت است.
- خودروهای دست دوم: خودروهای دست دوم مشمول عوارض گمرکی بالاتری هستند، عموماً حدود ۲۵٪ تا ۳۰٪ ، و برای خودروهای قدیمی‌تر (با عمر بیش از پنج سال) نرخ‌های بالاتری در نظر گرفته می‌شود تا واردات خودروهای مدرن و سازگارتر با محیط زیست تشویق شود.
- موتورسیکلت و اسکوتر: موتورسیکلت‌ها با نرخ تعرفه کمی پایین‌تر ۱۵ تا ۲۰ درصد مواجه هستند که آنها را به یک وسیله حمل و نقل مقرون به صرفه برای بسیاری در سیشل تبدیل می‌کند.
- خودروهای تجاری: اتوبوس‌ها، کامیون‌ها و سایر خودروهای تجاری بسته به اندازه و کاربرد مورد نظرشان، با عوارض گمرکی از ۱۵ تا ۲۰ درصد مواجه هستند.
سیشل اخیراً بر اهمیت حمل و نقل پایدار تأکید کرده است و وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) ممکن است تحت مشوق‌های دولتی با هدف کاهش ردپای کربن این کشور، از کاهش یا صفر شدن عوارض گمرکی بهره‌مند شوند.
۵. مواد شیمیایی و دارویی
مواد شیمیایی و دارویی برای اهداف صنعتی و بهداشتی در سیشل حیاتی هستند. دولت برای اطمینان از مقرون به صرفه بودن این کالاهای حیاتی، عوارض واردات مواد شیمیایی و داروهای ضروری را پایین نگه می‌دارد.
تعرفه‌های مواد شیمیایی و دارویی:
- محصولات دارویی: داروها، واکسن‌ها و لوازم پزشکی معمولاً مشمول عوارض بسیار کمی، عموماً بین ۰٪ تا ۵٪ ، هستند تا از مقرون به صرفه بودن آنها برای مردم اطمینان حاصل شود.
- مواد شیمیایی کشاورزی: کودها و آفت‌کش‌ها برای بخش کشاورزی کشور ضروری هستند و معمولاً برای حفظ قیمت‌های رقابتی، ۵ تا ۱۰ درصد مالیات بر آنها اعمال می‌شود.
- مواد شیمیایی صنعتی: مواد شیمیایی مورد استفاده در فرآیندهای تولیدی معمولاً بسته به نوع خاص و تقاضای محلی برای آن مواد شیمیایی، با عوارض گمرکی ۵ تا ۱۵ درصد مواجه می‌شوند.
۶. مصالح ساختمانی و تجهیزات ساختمانی
ساخت و ساز بخش قابل توجهی از اقتصاد سیشل، به ویژه در بخش‌های مهمان‌نوازی و مسکونی، را تشکیل می‌دهد. با توجه به تقاضای رو به رشد برای زیرساخت‌ها و مساحت کم کشور، دولت واردات مصالح ساختمانی را تشویق می‌کند و در عین حال از تأمین‌کنندگان محلی مواد اولیه مانند شن و سنگ نیز حمایت می‌کند.
تعرفه‌های مصالح ساختمانی و تجهیزات ساختمانی:
- مصالح ساختمانی: مصالح وارداتی مانند سیمان، فولاد و چوب معمولاً با عوارض گمرکی از ۵ تا ۱۰ درصد مواجه هستند که به حفظ قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه برای بخش ساخت‌وساز کمک می‌کند.
- ماشین‌آلات ساختمانی: ماشین‌آلات سنگین مورد استفاده در ساخت جاده‌ها، ساختمان‌ها و سایر پروژه‌های زیربنایی، بسته به نوع تجهیزات و کاربرد مورد نظر آنها، معمولاً مشمول مالیات ۱۵ تا ۲۰ درصد می‌شوند.
۷. کالاهای لوکس و غیرضروری
سیشل تعرفه‌های بالاتری را بر کالاهای لوکس اعمال می‌کند تا مصرف بیش از حد را محدود کند و در عین حال برای دولت درآمد ایجاد کند. این اقلام اغلب برای اکثر مردم غیرضروری تلقی می‌شوند و این تعرفه‌ها هم در راستای اهداف اقتصادی و هم در راستای سیاست‌های اجتماعی هستند.
تعرفه‌های کالاهای لوکس:
- جواهرات، ساعت‌ها و کالاهای طراحان: این اقلام معمولاً بسته به ارزش بازارشان با تعرفه‌های بالای ۲۵ تا ۳۵ درصد مواجه می‌شوند.
- الکل و دخانیات: برای مهار مصرف و ایجاد درآمد، محصولات الکلی و دخانیات مالیات سنگینی وضع می‌کنند و عوارض گمرکی آنها از 30 تا 40 درصد متغیر است.
عوارض و معافیت‌های ویژه واردات
مقررات ویژه برای کشورهای عضو اکواس و کومسا
سیشل، به عنوان عضوی از بلوک‌های تجاری کومسا و سادک ، تعرفه‌های کاهش‌یافته یا صفر را برای کالاهای وارداتی از سایر کشورهای عضو تحت منطقه تجارت آزاد کومسا (FTA) و منطقه تجارت آزاد سادک (SADC FTA) اعمال می‌کند. این تعرفه‌های ترجیحی برای تشویق تجارت بین کشورهای آفریقایی و ترویج ادغام اقتصادی منطقه‌ای طراحی شده‌اند.
معافیت‌های کالاهای اساسی
در مواقع بحران‌های اقتصادی یا زیست‌محیطی، مانند بلایای طبیعی یا فوریت‌های بهداشت عمومی، سیشل ممکن است معافیت‌های موقت از عوارض واردات برای کالاهای اساسی مانند مواد غذایی، لوازم پزشکی و مصالح ساختمانی اعطا کند.
حقایق کشور
- نام رسمی: جمهوری سیشل
- پایتخت: ویکتوریا
- جمعیت: تقریباً ۱۰۰۰۰۰ نفر
- زبان‌های رسمی: سیشل کریول، انگلیسی، فرانسوی
- واحد پول: روپیه سیشل (SCR)
- موقعیت مکانی: سیشل مجمع‌الجزایری متشکل از ۱۱۵ جزیره است که در اقیانوس هند، شمال شرقی ماداگاسکار و حدود ۱۶۰۰ کیلومتری شرق سرزمین اصلی آفریقا واقع شده است.
- درآمد سرانه: تقریباً ۱۶۰۰۰ دلار آمریکا
- ۳ شهر بزرگ:
- ویکتوریا (پایتخت)
- بو والون
- آنسه رویال
جغرافیا، اقتصاد و صنایع عمده
جغرافیا: سیشل از ۱۱۵ جزیره تشکیل شده است که اکثر جمعیت آن در بزرگترین جزیره، ماهه ، که پایتخت آن، ویکتوریا، را در خود جای داده است، ساکن هستند. این کشور در غرب اقیانوس هند واقع شده و به خاطر اکوسیستم‌های گرمسیری منحصر به فرد، صخره‌های مرجانی و سواحل شنی سفید خود شناخته شده است.
اقتصاد: سیشل اقتصادی مبتنی بر خدمات با اتکای قوی به گردشگری، شیلات و کشاورزی دارد. اقتصاد این کشور یکی از بالاترین سطوح درآمد در آفریقا محسوب می‌شود که به لطف صنعت گردشگری نسبتاً کوچک اما بسیار سودآور و صادرات ماهی و غذاهای دریایی آن، رونق دارد.
صنایع عمده:
- گردشگری: بزرگترین عامل در تولید ناخالص داخلی، که توسط سواحل بکر و صخره‌های مرجانی سیشل هدایت می‌شود.
- ماهیگیری: به خصوص ماهیگیری ماهی تن که از صادرات عمده است.
- کشاورزی: محدود، عمدتاً متمرکز بر نارگیل، وانیل و سایر میوه‌های گرمسیری.
- ساخت و ساز: به دلیل رشد زیرساخت‌های گردشگری و تقاضای مسکونی، رونق دارد.
سیستم تعرفه گمرکی در سیشل ابزاری کلیدی برای مدیریت واردات، حفاظت از صنایع محلی و ایجاد درآمد دولت است. سیشل از طریق سیاست‌های تعرفه‌ای استراتژیک و توافق‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای تلاش می‌کند تا توسعه اقتصادی را با شیوه‌های پایدار متعادل کند.