ساموآ، کشوری جزیرهای در جنوب اقیانوس آرام، اقتصادی کوچک و باز دارد که به شدت به واردات کالاهای مصرفی و مواد اولیه برای مصارف صنعتی وابسته است. با توجه به ظرفیت محدود تولید داخلی، سیستم گمرکی و تعرفهای ساموآ نقش اساسی در تنظیم تجارت، تقویت توسعه اقتصادی و تضمین ثبات بازارهای محلی ایفا میکند. دولت از سیستم تعرفهای خود نه تنها برای افزایش درآمد، بلکه برای محافظت از صنایع محلی و ترویج شیوههای تجاری پایدار نیز استفاده میکند.
سیستم تعرفه گمرکی ساموآ با سیستم هماهنگ (HS) ، یک سیستم استاندارد جهانی برای طبقهبندی محصولات در تجارت بینالمللی، همسو است. اداره گمرک در ساموآ مسئول پیادهسازی و اجرای کدهای تعرفهای است و از انطباق با توافقنامههای بینالمللی و اهداف اقتصادی داخلی اطمینان حاصل میکند.
ساموآ علاوه بر عوارض واردات، مالیات بر ارزش افزوده (VAT) 15 درصدی را برای اکثر کالاها اعمال میکند. عوارض گمرکی بر اساس طبقهبندی کالاها طبق کدهای HS وضع میشوند و نرخها معمولاً بین 0٪ تا 35٪ ، بسته به نوع محصول، متغیر هستند. با این حال، دولت نرخهای تعرفه ترجیحی را برای کالاهای وارداتی از کشورهای خاص تحت توافقنامههای تجاری منطقهای، به ویژه توافقنامه اقیانوس آرام در مورد روابط اقتصادی نزدیکتر (PACER Plus) ارائه میدهد.
سیستم تعرفه ساموآ به گونهای طراحی شده است که از صنایع نوپا محافظت کند و در عین حال جریان کالاهای اساسی را حفظ کند، در صورت امکان تولید محلی را تشویق کند و برای بودجه ملی درآمد ایجاد کند. بخشهای بعدی به دستهبندیهای کلیدی محصولات، نرخهای تعرفه خاص برای این کالاها و بررسی عوارض واردات ویژه برای برخی از کالاها میپردازند.
دسته بندی محصولات و نرخ تعرفه در ساموآ
۱. محصولات کشاورزی
محصولات کشاورزی از جمله مهمترین واردات به ساموآ هستند، زیرا تولید کشاورزی محلی نمیتواند تمام تقاضای داخلی را برآورده کند. دولت از تعرفهها برای تنظیم واردات مواد غذایی و حمایت از کشاورزی داخلی استفاده میکند، در عین حال اطمینان حاصل میکند که مردم به مواد غذایی مقرون به صرفه و متنوع دسترسی دارند.
تعرفههای محصولات کلیدی کشاورزی:
- میوهها و سبزیجات تازه: محصولات تازه مانند گوجهفرنگی، سیبزمینی و سبزیجات برگدار مشمول عوارض وارداتی از ۵٪ تا ۱۰٪ هستند. این محصولات اغلب در صورت رقابت مستقیم با محصولات جایگزین محلی، با تعرفههای بالاتری مواجه میشوند.
- غذاهای فرآوری شده: غذاهای کنسرو شده و منجمد، مانند کنسرو لوبیا یا مرغ منجمد، معمولاً تعرفههایی بین ۱۰ تا ۲۰ درصد دارند. نرخهای تعرفه بالاتر برای محافظت از بخش کشاورزی محلی و تشویق توسعه صنایع فرآوری مواد غذایی داخلی طراحی شدهاند.
- برنج و آرد: برنج، گندم و آرد، به عنوان غذاهای اصلی، معمولاً مشمول عوارض گمرکی کمتری، معمولاً حدود ۵ تا ۱۰ درصد، هستند. این امر به حفظ توان خرید مصرفکنندگان کمک میکند.
- محصولات لبنی: واردات لبنیات، مانند شیر، پنیر و کره، معمولاً بین ۱۵ تا ۲۵ درصد مالیات میگیرند و نرخهای بالاتری برای محصولات لبنی مرغوب یا خاص اعمال میشود.
ساموآ از توافقنامههای تجاری ویژه با کشورهای عضو انجمن جزایر اقیانوس آرام (PIF) و PACER Plus بهرهمند است ، به این معنی که برخی از محصولات کشاورزی این کشورها ممکن است واجد شرایط دریافت امتیازات ترجیحی، از جمله کاهش تعرفهها یا معافیتها باشند.
۲. منسوجات، پوشاک و کفش
ساموآ به دلیل ظرفیت محدود تولید محلی در بخش پوشاک، مقدار زیادی پارچه و پوشاک وارد میکند. تعرفههای وضع شده بر منسوجات و پوشاک برای کنترل هجوم کالاهای کمهزینه و محافظت از خردهفروشان محلی و شرکتهای تولیدی بالقوه طراحی شدهاند.
تعرفههای منسوجات، پوشاک و کفش:
- پوشاک و لباس: پوشاک وارداتی معمولاً بسته به جنس، کیفیت و نوع پوشاک، با عوارض گمرکی از ۱۰٪ تا ۲۰٪ مواجه است. کالاهای مد روز لوکس اغلب با نرخهای بالاتری مواجه هستند، در حالی که اقلام اساسیتر مانند تیشرت یا شلوار ممکن است در پایینترین سطح طیف مالیاتی قرار گیرند.
- پارچههای نساجی: پارچههایی که برای تولید پوشاک و منسوجات خانگی استفاده میشوند، عموماً مشمول مالیات ۵٪ تا ۱۵٪ هستند که نرخ دقیق آن به جنس (مثلاً پنبه، پشم، الیاف مصنوعی) بستگی دارد.
- کفش: عوارض واردات کفش و صندل از ۱۵ تا ۲۵ درصد متغیر است که هم منعکس کننده ماهیت لوکس برخی از اقلام کفش و هم تمایل به محدود کردن واردات محصولات ارزان قیمت و تولید انبوه است که میتواند کسب و کارهای محلی را تضعیف کند.
منسوجات و پوشاک از نیوزیلند و استرالیا از تعرفههای ترجیحی تحت PACER Plus بهرهمند میشوند و عوارض گمرکی کالاهای این کشورها را کاهش میدهند.
۳. لوازم الکترونیکی و لوازم خانگی
لوازم الکترونیکی، لوازم خانگی و لوازم الکترونیکی مصرفی از جمله مهمترین کالاهای وارداتی به ساموآ هستند و محصولاتی مانند تلویزیون، یخچال، کولر گازی و تلفنهای هوشمند تقاضای زیادی دارند. این واردات برای تأمین نیازهای رو به رشد مصرفکنندگان در جامعه رو به مدرن شدن ساموآ ضروری است.
تعرفههای لوازم الکترونیکی و خانگی:
- لوازم الکترونیکی مصرفی: کالاهایی مانند تلفنهای هوشمند، لپتاپ و تلویزیون با عوارض وارداتی بین ۱۰ تا ۲۰ درصد مواجه هستند و نرخهای بالاتری برای مدلهای گرانقیمت یا کالاهای لوکس در نظر گرفته میشود.
- لوازم خانگی: لوازم خانگی اصلی مانند یخچال، ماشین لباسشویی و مایکروویو معمولاً با نرخ ۱۵ تا ۲۰ درصد مالیات میشوند که نشاندهنده نیاز به کنترل واردات محصولات پرمصرف انرژی است که ممکن است زیرساختهای محلی را تحت فشار قرار دهند.
- تجهیزات و قطعات الکتریکی: قطعات الکترونیکی و الکتریکی کوچکتر، مانند شارژرهای تلفن، باتریها و کابلها، معمولاً مشمول مالیات ۵ تا ۱۵ درصدی میشوند.
در حالی که تعرفههای مربوط به لوازم الکترونیکی و لوازم خانگی نسبتاً متوسط است، نیوزیلند و استرالیا به دلیل توافقنامههای تجاری ساموآ با این کشورها تحت PACER Plus، از تعرفههای پایینتری برای چنین محصولاتی برخوردارند.
۴. خودروها و تجهیزات حمل و نقل
با توجه به اندازه نسبتاً کوچک بازار ساموآ، واردات وسایل نقلیه و تجهیزات حمل و نقل برای توسعه کشور ضروری است، اما همچنین حوزهای است که دولت برای تنظیم واردات و محافظت از بازار محلی، عوارض بالاتری را اعمال کرده است.
تعرفههای مربوط به وسایل نقلیه و تجهیزات حمل و نقل:
- خودروهای نو: خودروهای نو وارداتی به ساموآ مشمول تعرفههایی هستند که عموماً بین ۲۰ تا ۲۵ درصد متغیر است و به حجم موتور، نوع خودرو و استانداردهای زیستمحیطی بستگی دارد.
- خودروهای دست دوم: خودروهای دست دوم مشمول عوارض گمرکی بالاتری هستند، عموماً بین 30 تا 35 درصد ، به ویژه برای خودروهایی که بیش از پنج سال قدمت دارند. این امر با هدف کاهش تأثیر زیستمحیطی خودروهای قدیمیتر و اطمینان از مطابقت خودروها با استانداردهای ایمنی و انتشار گازهای گلخانهای مدرن در نظر گرفته شده است.
- موتورسیکلت: عوارض واردات موتورسیکلت معمولاً بین ۱۵ تا ۲۰ درصد است.
ساموآ واردات خودروهای کممصرف و سازگار با محیط زیست را تشویق میکند. به عنوان بخشی از این قانون، خودروهای دست دومی که استانداردهای انتشار گازهای گلخانهای را رعایت نمیکنند، یا مشمول مالیات سنگین میشوند یا کاملاً ممنوع میشوند.
۵. مواد شیمیایی و دارویی
سیستم مراقبتهای بهداشتی ساموآ برای اهداف صنعتی به محصولات دارویی و مواد شیمیایی وارداتی متکی است. با توجه به اهمیت این کالاها برای سلامت عمومی و توسعه صنعتی، نرخ تعرفه داروها و مواد شیمیایی نسبتاً پایین نگه داشته میشود.
تعرفههای مواد شیمیایی و دارویی:
- محصولات دارویی: اکثر واردات دارویی، از جمله داروهای ضروری و واکسنها، مشمول نرخ تعرفه ۰٪ تا ۵٪ هستند که آنها را برای مردم مقرون به صرفه و در دسترس میکند.
- مواد شیمیایی صنعتی: مواد شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی، تولید و سایر بخشهای صنعتی، بسته به کاربرد خاص خود، معمولاً با تعرفههای ۵ تا ۱۰ درصدی مواجه هستند.
تعرفههای پایین واردات دارو تضمین میکند که کالاهای اساسی مراقبتهای بهداشتی مقرونبهصرفه باقی بمانند، که این امر در حفظ استانداردهای بهداشت عمومی در سراسر کشور بسیار مهم است.
۶. مصالح ساختمانی و تجهیزات ساختمانی
با توجه به پروژههای زیرساختی در حال انجام و توسعه در مناطق شهری و روستایی، مصالح ساختمانی و تجهیزات ساختمانی از واردات کلیدی ساموآ هستند. دولت برای تنظیم ورود این کالاها و اطمینان از دسترسی شرکتهای ساختمانی داخلی به مواد مقرونبهصرفه، تعرفههایی را وضع کرده است.
تعرفه مصالح ساختمانی:
- سیمان و بتن: عوارض واردات سیمان عموماً حدود ۵ تا ۱۰ درصد است که هزینههای ساخت و ساز را قابل کنترل نگه میدارد.
- فولاد و فلزات: عوارض واردات محصولات فولادی و سایر فلزات مورد استفاده در ساخت و ساز معمولاً بین 10 تا 15 درصد است.
- ماشینآلات ساختمانی: تجهیزات سنگین مانند بولدوزر، جرثقیل و بیل مکانیکی معمولاً با عوارض وارداتی ۱۵ تا ۲۰ درصد مواجه هستند.
تعرفههای بالاتر برای تجهیزات ساختمانی در نظر گرفته شده است تا از تأمینکنندگان محلی محافظت شود و در عین حال به پروژههای بزرگ زیرساختی اجازه داده شود تا با مصالح و ماشینآلات کافی پیش بروند.
۷. کالاهای لوکس و غیرضروری
ساموآ تعرفههای بالاتری را بر کالاهای لوکس و محصولات غیرضروری وضع کرده است تا از این طریق واردات را کنترل کرده و درآمد دولت را افزایش دهد. این کالاها، اگرچه به فعالیتهای اقتصادی کمک میکنند، اما برای اهداف توسعهای کشور ضروری تلقی نمیشوند.
تعرفههای کالاهای لوکس:
- جواهرات، ساعتها و کالاهای طراحان: این اقلام لوکس بسته به ارزش و دسته بندی آنها، مشمول مالیات 20 تا 35 درصدی هستند. نرخ بالای تعرفه برای محدود کردن مصرف بیش از حد اقلام لوکس و اطمینان از اینکه این کالاها همچنان یک بازار خاص باقی میمانند، طراحی شده است.
- الکل و دخانیات: هم الکل و هم محصولات دخانی مشمول عوارض واردات بالایی هستند، از 20٪ تا 30٪ برای الکل و 30٪ تا 35٪ برای تنباکو. این عوارض هم به عنوان منبع درآمد و هم به عنوان یک اقدام بهداشتی برای جلوگیری از مصرف بیش از حد عمل میکنند.
تعرفههای نسبتاً بالای کالاهای لوکس همچنین به کاهش تأثیر چنین محصولاتی بر اقتصاد ملی کمک میکند و تمرکز بیشتر بر واردات ضروری و پایدار را ترویج میدهد.
۸. تعرفههای زیستمحیطی و پایداری
ساموآ متعهد به ترویج پایداری و کاهش ردپای زیستمحیطی خود، به ویژه در مورد محصولاتی است که به تولید زبالههای پلاستیکی یا انتشار کربن کمک میکنند. در نتیجه، تعرفههایی برای محصولاتی که معیارهای پایداری کشور را برآورده نمیکنند، اعمال میشود.
تعرفههای محصولات حساس به محیط زیست:
- کالاهای پلاستیکی: پلاستیکهای یکبار مصرف، مانند کیسههای پلاستیکی، نی و مواد بستهبندی، به شدت مشمول مالیات 30 تا 40 درصدی میشوند تا استفاده از جایگزینهای زیستتخریبپذیر تشویق شود.
- آب معدنی: واردات آب معدنی معمولاً با ۵ تا ۱۰ درصد عوارض گمرکی مواجه است که هدف آن کاهش ضایعات بطریهای پلاستیکی و تشویق به استفاده از ظروف آب قابل استفاده مجدد است.
این تعرفههای زیستمحیطی نشاندهنده تعهد ساموآ به کاهش ردپای کربن و ترویج شیوههای تجاری سازگار با محیط زیست است.
عوارض و معافیتهای ویژه واردات
ساموآ همچنین معافیتهای خاص و نرخهای تعرفه ترجیحی را برای دستههای خاصی از کالاها، به ویژه تحت توافقنامههای تجارت بینالمللی مانند PACER Plus ، ارائه میدهد.
معافیتهای کالاهای اساسی
- کمکهای بشردوستانه: کالاهایی که برای امدادرسانی در بلایا یا اهداف بشردوستانه وارد میشوند، عموماً از پرداخت عوارض گمرکی معاف هستند.
- مواد آموزشی: کتابهای درسی و سایر لوازم آموزشی ممکن است برای ارتقای دسترسی به آموزش از تعرفهها معاف باشند.
- واردات غیرانتفاعی: کالاهایی که توسط سازمانهای غیرانتفاعی ثبتشده برای اهداف خیریه وارد میشوند، اغلب از معافیتها یا کاهش تعرفهها بهرهمند میشوند.
تعرفههای ترجیحی برای کشورهای عضو PACER Plus
ساموآ، به عنوان عضوی از PACER Plus ، برای کالاهای وارداتی از استرالیا، نیوزیلند و سایر کشورهای جزیرهای اقیانوس آرام، تعرفههای ترجیحی ارائه میدهد. این ترتیبات امکان کاهش تعرفهها یا معافیتها را برای برخی از محصولات این کشورها، از جمله محصولات کشاورزی، کالاهای صنعتی و برخی اقلام مصرفی، فراهم میکند.
حقایق کشور
- نام رسمی: ایالت مستقل ساموآ
- پایتخت: آپیا
- جمعیت: تقریباً ۲۰۰۰۰۰ نفر
- زبانهای رسمی: ساموآیی، انگلیسی
- واحد پول: تالا ساموآ (WST)
- موقعیت مکانی: ساموآ در اقیانوس آرام جنوبی، تقریباً در نیمه راه بین هاوایی و نیوزیلند واقع شده است و از دو جزیره اصلی تشکیل شده است: آپولو و ساوایی.
- درآمد سرانه: تقریباً ۴۵۰۰ دلار آمریکا
- ۳ شهر بزرگ:
- آپیا (پایتخت)
- وایتله
- لالومالاوا
جغرافیا، اقتصاد و صنایع عمده
جغرافیا:
ساموآ از دو جزیره اصلی، اوپولو و ساوایی ، با مساحت کل حدود ۲۹۴۴ کیلومتر مربع تشکیل شده است. این جزایر دارای زمینهای کوهستانی، جنگلهای بارانی سرسبز و مناطق ساحلی زیبا، از جمله سواحل شنی و صخرههای مرجانی هستند.
اقتصاد:
اقتصاد ساموآ مبتنی بر کشاورزی، خدمات، گردشگری و وجوه ارسالی از ساموآییهای خارج از کشور است. در حالی که کشاورزی همچنان قابل توجه است، گردشگری سریعترین بخش در حال رشد است. اقتصاد به شدت به واردات و تجارت بینالمللی وابسته است و واردات اصلی آن مواد غذایی، سوخت و کالاهای مصرفی است.
صنایع عمده:
- کشاورزی: محصولات کشاورزی کلیدی شامل نارگیل، موز، تارو و کاکائو است.
- گردشگری: گردشگری بومشناختی، گردشگری میراث فرهنگی و استراحتگاههای ساحلی منابع مهم درآمد هستند.
- حوالههای مالی: ساموآییهایی که در خارج از کشور، به ویژه در ایالات متحده، نیوزیلند و استرالیا کار میکنند، حوالههایی ارسال میکنند که سهم عمدهای در اقتصاد آنها دارد.
- تولید: شامل تولید در مقیاس کوچک مواد غذایی، نوشیدنیها و صنایع دستی میشود.
سیستم تعرفه گمرکی ساموآ برای مدیریت تجارت، حمایت از صنایع محلی و پشتیبانی از اهداف توسعهای آن ضروری است. دولت با تنظیم واردات و تشویق شیوههای پایدار، نیازهای جمعیت خود را با اهداف اقتصادی بلندمدت خود متعادل میکند.