فیلیپین، به عنوان عضوی از سازمان تجارت جهانی (WTO) و انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا (ASEAN)، به یک سیستم تعرفه‌ای ساختاریافته پایبند است که بر واردات و صادرات اعمال می‌شود. این سیستم تعرفه‌ای توسط قانون تعرفه و گمرکی فیلیپین (PTCC) اداره می‌شود که نرخ‌های عوارض و مالیات مربوط به کالاهای ورودی به کشور را تنظیم می‌کند. نرخ‌های تعرفه سفارشی بسته به نوع محصول متفاوت است و برخی از کالاها به دلیل توافق‌نامه‌های تجاری یا روابط خاص با کشورها، مشمول عوارض وارداتی ویژه‌ای هستند.
ساختار عمومی تعرفه گمرکی در فیلیپین
فیلیپین از سیستم هماهنگ (HS) برای طبقه‌بندی کالاها استفاده می‌کند که یک سیستم جهانی شناخته‌شده برای طبقه‌بندی تعرفه‌ها است. ساختار تعرفه گمرکی این کشور از چندین دسته کلیدی تشکیل شده است:
- عوارض بر اساس ارزش
این عوارض بر اساس ارزش کالاهای وارداتی تعیین می‌شوند. نرخ تعرفه معمولاً درصدی از ارزش گمرکی محصول است. - عوارض خاص
عوارض خاص، مبالغ ثابتی هستند که صرف نظر از ارزش کالاهای وارداتی، برای واردات آنها اعمال می‌شوند. - عوارض مرکب
برخی از محصولات ممکن است مشمول ترکیبی از عوارض ارزش افزوده و عوارض خاص باشند. - معافیت‌ها
برخی کالاها ممکن است بر اساس توافق‌نامه‌های تجاری یا سیاست‌های دولتی با هدف تشویق صنایع یا فناوری‌های خاص، از عوارض گمرکی معاف باشند.
دسته بندی محصولات و نرخ تعرفه آنها
نرخ تعرفه برای محصولاتی که وارد فیلیپین می‌شوند بسته به طبقه‌بندی محصول تحت کد HS متفاوت است. در زیر خلاصه‌ای از ساختار تعرفه برای برخی از دسته‌های رایج محصولات وارداتی آمده است.
۱. محصولات کشاورزی
واردات کشاورزی به فیلیپین به شدت تنظیم می‌شود و نرخ‌های تعرفه برای این محصولات اغلب برای حمایت از کشاورزان محلی تعدیل می‌شوند. در زیر نرخ‌های عمومی تعرفه گمرکی برای محصولات کشاورزی آمده است:
- برنج
- نرخ تعرفه: ۳۵٪
- واردات از کشورهای عضو آسه‌آن ممکن است تحت توافقنامه منطقه آزاد تجاری آسه‌آن (AFTA) از تعرفه‌های پایین‌تر بهره‌مند شود.
- گوشت (گوشت گاو، گوشت خوک، مرغ)
- نرخ تعرفه:
- گوشت گاو: ۲۰-۲۵٪
- گوشت خوک: ۲۰-۲۵٪
- طیور: ۵-۲۰٪
- واردات از ایالات متحده، کانادا و استرالیا ممکن است از توافق‌نامه‌های تجاری ویژه بهره‌مند شوند.
- نرخ تعرفه:
- میوه‌ها و سبزیجات
- نرخ تعرفه: ۱۰-۱۵٪
- محصولات خاصی مانند موز، آناناس و انبه ممکن است تحت توافق‌نامه‌های آسه‌آن نرخ‌های پایین‌تری داشته باشند.
- محصولات لبنی
- نرخ تعرفه: ۵-۳۰٪
- طبق توافق‌نامه‌های تجاری با نیوزیلند و استرالیا، کاهش تعرفه برای واردات لبنیات وجود دارد.
۲. کالاهای تولیدی
کالاهای تولیدی از رایج‌ترین محصولات وارداتی به فیلیپین هستند و نرخ تعرفه‌ها به دلیل تنوع گسترده محصولات در این دسته، متنوع‌تر است.
- الکترونیک
- نرخ تعرفه: 0-10٪
- محصولاتی مانند تلفن‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها و تلویزیون‌ها معمولاً در این محدوده قرار می‌گیرند، البته با برخی معافیت‌ها تحت توافق‌نامه‌های ASEAN یا AFTA.
- پوشاک و منسوجات
- نرخ تعرفه: ۱۰-۳۰٪
- واردکنندگان از کشورهای عضو آسه‌آن ممکن است از کاهش تعرفه محصولات پوشاک بهره‌مند شوند.
- خودروها
- نرخ تعرفه: 30-60٪
- فیلیپین سیاستی برای حمایت از صنعت خودروسازی محلی خود دارد، بنابراین تعرفه‌های بالاتری برای خودروها و قطعات خودرو اعمال می‌شود.
- مبلمان
- نرخ تعرفه: ۵-۱۰٪
- برخی از اقلام مبلمان اگر با مواد خاصی تولید شوند، ممکن است واجد شرایط معافیت یا کاهش عوارض گمرکی باشند.
۳. مواد شیمیایی و دارویی
فیلیپین تعداد زیادی مواد شیمیایی و دارویی را برای مصارف صنعتی و بهداشتی وارد می‌کند. این محصولات اغلب از نرخ تعرفه نسبتاً پایینی برخوردارند تا عرضه مداوم آنها تضمین شود.
- داروسازی
- نرخ تعرفه: 0-10٪
- داروهای ضروری اغلب از عوارض گمرکی معاف هستند تا مراقبت‌های بهداشتی مقرون‌به‌صرفه‌تر شوند.
- مواد شیمیایی صنعتی
- نرخ تعرفه: ۳-۱۵٪
- برخی از مواد شیمیایی مورد استفاده در فرآیند تولید ممکن است مشمول نرخ‌های پایین‌تری باشند.
۴. محصولات سوخت و انرژی
سوخت و فرآورده‌های انرژی مانند نفت خام، گاز طبیعی مایع (LNG) و فرآورده‌های نفتی تصفیه شده مشمول تعرفه‌های زیر هستند:
- نفت خام
- نرخ تعرفه: 0%
- فیلیپین برای تضمین تامین پایدار انرژی، هیچ گونه عوارضی بر نفت خام وضع نمی‌کند.
- فرآورده‌های نفتی تصفیه‌شده
- نرخ تعرفه: ۳-۱۰٪
- این فرآورده‌ها شامل بنزین، گازوئیل و نفت سفید می‌شوند که برای بخش‌های حمل و نقل و صنعت کشور ضروری هستند.
۵. کالاهای مصرفی
کالاهای مصرفی مانند غذا، نوشیدنی و لوازم خانگی به مقدار زیادی به فیلیپین وارد می‌شوند و مشمول نرخ‌های تعرفه‌ای متفاوتی هستند.
- نوشیدنی‌ها
- نرخ تعرفه: ۵-۳۰٪
- نوشیدنی‌های الکلی، به ویژه مشروبات الکلی، عوارض گمرکی بالاتری را به خود اختصاص می‌دهند.
- لوازم آرایشی و محصولات مراقبت شخصی
- نرخ تعرفه: 0-10٪
- برخی از محصولات بهداشتی و درمانی ممکن است از عوارض گمرکی معاف باشند.
- لوازم خانگی
- نرخ تعرفه: ۱۰-۲۰٪
- تعرفه‌های لوازم الکترونیکی مانند کولر گازی، یخچال و ماشین لباسشویی عموماً پایین‌تر است.
عوارض واردات ویژه برای برخی محصولات از کشورهای خاص
فیلیپین قراردادهای تجاری مختلفی را منعقد کرده است که بر نرخ تعرفه محصولات وارداتی از کشورها یا مناطق خاص تأثیر می‌گذارند. برخی از محصولات هنگام واردات از این کشورها تحت ترتیبات تجاری ویژه، از تعرفه‌های کاهش یافته یا صفر بهره‌مند می‌شوند.
1. منطقه آزاد تجاری آسه آن (AFTA)
فیلیپین به عنوان عضوی از AFTA، از تعرفه‌های ترجیحی با سایر کشورهای ASEAN برخوردار است. تعداد قابل توجهی از کالاهای کشاورزی و صنعتی وارداتی از کشورهای عضو ASEAN (مانند تایلند، ویتنام، مالزی، اندونزی، سنگاپور و برونئی) از تعرفه‌های کاهش‌یافته تحت توافقنامه تجارت کالای ASEAN (ATIGA) بهره‌مند می‌شوند. به عنوان مثال:
- برنج: کشورهای عضو آسه‌آن مانند تایلند و ویتنام از جمله صادرکنندگان اصلی برنج به فیلیپین هستند و این صادرات تحت AFTA مشمول تعرفه‌های پایین‌تری است.
- خودروها: خودروها و قطعات خودرو وارداتی از کشورهای آسه‌آن تعرفه‌های کمتری دارند.
۲. توافق‌نامه‌های تجارت آزاد (FTA) با سایر کشورها
فیلیپین همچنین با کشورهای خارج از آسه‌آن توافق‌نامه‌های تجارت آزاد امضا کرده است که تخفیف‌های ویژه‌ای در تعرفه‌ها ارائه می‌دهند:
- ایالات متحده: محصولاتی مانند گوشت گاو، مرغ و خوک به دلیل توافق‌نامه‌های تجاری ایالات متحده و فیلیپین مشمول کاهش تعرفه‌ها هستند.
- ژاپن: طبق توافقنامه مشارکت اقتصادی ژاپن و فیلیپین (JPEPA)، برخی محصولات کشاورزی، از جمله ماهی و سبزیجات، ممکن است از کاهش تعرفه‌ها بهره‌مند شوند.
- استرالیا و نیوزیلند: این کشورها از تعرفه‌های کاهش‌یافته برای محصولات لبنی و کشاورزی تحت منطقه تجارت آزاد آسه‌آن-استرالیا-نیوزیلند (AANZFTA) برخوردارند.
۳. وضعیت ملت بسیار محبوب (MFN)
طبق قوانین سازمان تجارت جهانی، فیلیپین رفتار «کشور کامله الوداد» (MFN) را در مورد اکثر شرکای تجاری خود اعمال می‌کند، به این معنی که آنها حق دارند از همان نرخ‌های تعرفه‌ای شرکای تجاری کامله الوداد این کشور برخوردار شوند. با این حال، نرخ‌های MFN می‌تواند تحت توافق‌نامه‌های تجاری دوجانبه یا سایر ترتیبات اصلاح شود.
حقایق کشور
- نام رسمی: جمهوری فیلیپین
- پایتخت: مانیل
- بزرگترین شهرها:
- شهر کزون
- مانیل
- شهر داوائو
- درآمد سرانه: ۳۵۰۰ دلار آمریکا (تقریبی)
- جمعیت: تقریباً ۱۱۴ میلیون نفر (۲۰۲۳)
- زبان رسمی: فیلیپینی (بر اساس تاگالوگ) و انگلیسی
- واحد پول: پزو فیلیپین (PHP)
- موقعیت: جنوب شرقی آسیا، در غرب اقیانوس آرام، شامل بیش از ۷۰۰۰ جزیره
جغرافیا، اقتصاد و صنایع عمده
جغرافیا
فیلیپین مجمع‌الجزایری متشکل از بیش از ۷۰۰۰ جزیره است که بین دریای جنوبی چین و اقیانوس آرام واقع شده است. این کشور به سه بخش جغرافیایی اصلی تقسیم می‌شود: لوزون، ویسایاس و میندانائو. زمین‌های این کشور عمدتاً کوهستانی هستند و دارای منابع معدنی غنی، جنگل‌های انبوه و دشت‌های حاصلخیز می‌باشند. فیلیپین همچنین به دلیل قرار گرفتن در امتداد حلقه آتش اقیانوس آرام، مستعد بلایای طبیعی مانند طوفان، زلزله و فوران آتشفشان است.
اقتصاد
فیلیپین دارای اقتصادی مختلط با بخش خدمات قوی، صنایع تولیدی قابل توجه و پایه کشاورزی رو به رشد است. این کشور یکی از سریع‌ترین اقتصادهای در حال رشد در آسیا است و تأکید زیادی بر صنعت برون‌سپاری فرآیندهای تجاری (BPO) دارد که به طور قابل توجهی به تولید ناخالص داخلی کمک می‌کند. اقتصاد فیلیپین همچنین از وجوه ارسالی کارگران فیلیپینی خارج از کشور (OFWs) سود می‌برد که منبع اصلی درآمد بسیاری از خانوارها است.
صنایع عمده
- تولید قطعات الکترونیکی و نیمه‌هادی: فیلیپین یک بازیگر کلیدی در زنجیره تأمین جهانی قطعات الکترونیکی، به ویژه در تولید نیمه‌هادی‌ها و قطعات الکترونیکی است.
- برون‌سپاری فرآیندهای تجاری (BPO): فیلیپین یکی از بزرگترین مقاصد برون‌سپاری در جهان است، به ویژه برای خدمات مشتری، فناوری اطلاعات و خدمات مرتبط با امور مالی.
- کشاورزی: برنج، نارگیل، شکر و میوه‌های گرمسیری از جمله محصولات کشاورزی عمده این کشور هستند.
- معدن: فیلیپین سرشار از منابع معدنی از جمله نیکل، مس، طلا و نقره است.
- گردشگری: این کشور با سواحل بکر، شگفتی‌های طبیعی و مکان‌های تاریخی خود، یک مقصد گردشگری محبوب است که هر ساله میلیون‌ها بازدیدکننده را به خود جذب می‌کند.