مالدیو، مجمع‌الجزایری در اقیانوس هند، به خاطر سواحل خیره‌کننده، استراحتگاه‌های مجلل و صخره‌های مرجانی پر جنب و جوش خود مشهور است. در حالی که گردشگری محرک اصلی اقتصاد مالدیو است، این کشور همچنین به واردات طیف وسیعی از محصولات، از مواد غذایی و مصالح ساختمانی گرفته تا ماشین‌آلات و نفت، متکی است. با توجه به وابستگی آن به واردات، درک سیستم تعرفه گمرکی مالدیو برای مشاغل و افرادی که با این کشور تجارت می‌کنند، ضروری است.
اداره گمرک مالدیو (MCS) مسئول اجرای مقررات واردات کشور است و ساختار تعرفه‌های گمرکی به گونه‌ای طراحی شده است که نیاز به درآمدزایی را با حمایت از صنایع محلی متعادل کند. عوارض واردات در دسته‌های مختلف محصولات به طور قابل توجهی متفاوت است و مالدیو چندین توافقنامه تجارت آزاد دارد که می‌تواند بر عوارض اعمال شده بر کالاهای کشورهای خاص تأثیر بگذارد.
سیستم تعرفه گمرکی مالدیو
سیستم تعرفه گمرکی در مالدیو تابع قانون گمرک مالدیو و مقررات مختلفی است که مرتباً برای هماهنگی با رویه‌های تجارت بین‌المللی به‌روزرسانی می‌شوند. این کشور از سیستم هماهنگ‌شده (HS) برای طبقه‌بندی کالاها و ارزیابی تعرفه‌ها استفاده می‌کند که نرخ آن بسته به نوع محصول از 0٪ تا 50٪ متغیر است.
مالدیو، به عنوان عضوی از سازمان تجارت جهانی (WTO) ، متعهد شده است که سیستم تعرفه‌ای خود را شفاف و مطابق با استانداردهای جهانی نگه دارد. با وجود این، مالدیو به دلیل منابع طبیعی محدود و ظرفیت تولید داخلی اندک، همچنان به شدت به واردات وابسته است. به همین دلیل، دولت برای ایجاد درآمد برای خدمات عمومی و زیرساخت‌ها، عوارض واردات را بر طیف وسیعی از کالاها اعمال می‌کند.
عوارض گمرکی عمومی
- تعرفه‌های ارزشی: این تعرفه‌ها بر اساس ارزش کالاهای وارداتی تعیین می‌شوند و نرخ آنها به صورت درصدی از ارزش کالا بیان می‌شود.
- عوارض گمرکی خاص: برخی از محصولات بر اساس مقدار، وزن یا حجم، مشمول عوارض گمرکی ثابتی هستند.
- عوارض گمرکی مختلط: برخی از محصولات مشمول هر دو نوع عوارض ارزش افزوده و عوارض خاص هستند.
- عوارض گمرکی صفر: برخی از کالاهای اساسی، به ویژه اقلام مورد نیاز برای رفاه عمومی یا توسعه زیرساخت‌ها، ممکن است از عوارض گمرکی معاف باشند.
مالدیو همچنین عضو منطقه تجارت آزاد جنوب آسیا (SAFTA) است که امکان نرخ‌های تعرفه ترجیحی برای واردات از سایر کشورهای عضو SAFTA (مانند هند، سریلانکا، بنگلادش) را فراهم می‌کند. علاوه بر این، بسته به نوع محصول، ممکن است برخی از کالاها مشمول عوارض گمرکی یا مالیات بر ارزش افزوده (VAT) شوند.
دسته بندی کالاها و تعرفه های مرتبط
۱. محصولات کشاورزی
محصولات کشاورزی به دلیل محدود بودن زمین‌های قابل کشت این کشور و وابستگی شدید به واردات مواد غذایی، از جمله مهمترین واردات مالدیو هستند. از آنجایی که مالدیو یک کشور جزیره‌ای گرمسیری است، محصولات اصلی کشاورزی آن نارگیل، میوه و سبزیجات هستند، اما بخش قابل توجهی از نیازهای غذایی مردم از طریق کالاهای کشاورزی وارداتی تأمین می‌شود.
تعرفه محصولات کشاورزی:
- برنج: ۱۰٪ عوارض گمرکی (یکی از غذاهای اصلی و مهم در مالدیو).
- میوه‌ها و سبزیجات:
- میوه‌های تازه: ۱۰ تا ۱۵ درصد عوارض گمرکی.
- سبزیجات تازه: ۵ تا ۱۰ درصد عوارض گمرکی.
- گوشت و مرغ:
- گوشت گاو: ۲۰٪ عوارض گمرکی.
- مرغ: ۱۰٪ عوارض گمرکی.
- محصولات لبنی:
- شیر: ۱۰٪ عوارض گمرکی.
- پنیر: ۱۵٪ عوارض گمرکی.
- کره: ۱۰٪ عوارض گمرکی.
توجه: مالدیو برای تشویق تولید مواد غذایی محلی، عوارض بیشتری بر محصولات کشاورزی وارداتی، به ویژه گوشت، لبنیات و محصولات اساسی وضع می‌کند، اما همچنان برای تأمین تقاضای داخلی به شدت به واردات متکی است.
۲. کالاهای صنعتی و تولیدی
محصولات صنعتی و کالاهای تولیدی، مانند ماشین‌آلات، مصالح ساختمانی و مواد شیمیایی، یکی دیگر از دسته‌های کلیدی واردات هستند. وابستگی مالدیو به واردات مصالح ساختمانی، ماشین‌آلات و سوخت با توجه به زیرساخت‌های رو به رشد و بخش‌های گردشگری آن، به‌ویژه قابل توجه است.
تعرفه‌های محصولات صنعتی:
- ماشین آلات و تجهیزات:
- ماشین‌آلات صنعتی: ۵ تا ۱۰ درصد عوارض گمرکی.
- ماشین‌آلات برقی (مثلاً ژنراتورها، موتورها): ۵٪ عوارض گمرکی.
- محصولات خودرو:
- وسایل نقلیه موتوری: ۲۵ تا ۳۰ درصد عوارض.
- قطعات خودرو: ۵ تا ۱۰ درصد عوارض گمرکی.
- مصالح ساختمانی:
- سیمان: ۱۰٪ عوارض.
- فولاد: ۵٪ عوارض گمرکی.
- محصولات چوبی: ۵٪ عوارض گمرکی.
- مواد شیمیایی:
- کودها: ۱۰٪ عوارض گمرکی.
- آفت‌کش‌ها: ۱۵٪ عوارض گمرکی.
توجه: واردات محصولات صنعتی مانند ماشین‌آلات، کالاهای خودرویی و مصالح ساختمانی برای حمایت از توسعه زیرساخت‌های کشور و صنعت گردشگری ضروری است. عوارض گمرکی این کالاها در مقایسه با سایر کالاها نسبتاً کم است، اما برای تشویق توسعه حمل و نقل محلی، عوارض گمرکی بالایی برای وسایل نقلیه اعمال می‌شود.
۳. منسوجات و پوشاک
مالدیو مقدار قابل توجهی پارچه و پوشاک را هم برای مصرف داخلی و هم برای صنعت گردشگری وارد می‌کند، جایی که بسیاری از هتل‌ها و استراحتگاه‌های لوکس به پارچه کتانی، لباس و یونیفرم وارداتی نیاز دارند.
تعرفه‌های مربوط به منسوجات و پوشاک:
- لباس:
- لباس‌های غیررسمی: ۱۰ تا ۱۵ درصد عوارض گمرکی.
- پوشاک لوکس: ۲۰٪ عوارض گمرکی.
- پارچه‌های نساجی:
- پارچه‌های نخی: ۱۰٪ عوارض گمرکی.
- پارچه‌های مصنوعی: ۱۵٪ عوارض گمرکی.
- کفش:
- کفش و صندل: ۱۰٪ عوارض گمرکی.
توجه: اگرچه مالدیو صنعت تولید نساجی و پوشاک نسبتاً کوچکی دارد، اما تعداد قابل توجهی از پوشاک و محصولات نساجی را برای تأمین تقاضای مردم محلی و بخش گردشگری وارد می‌کند.
۴. کالاهای مصرفی
کالاهای مصرفی، مانند لوازم الکترونیکی، لوازم خانگی و محصولات شخصی، واردات عمده مالدیو هستند، جایی که تولید داخلی کالاهای مصرفی حداقل است. با رشد سریع صنعت گردشگری، تقاضا برای اقلام لوکس و لوازم الکترونیکی پیشرفته نیز در حال افزایش است.
تعرفه کالاهای مصرفی:
- الکترونیک:
- تلفن همراه: 0٪ عوارض.
- لپ‌تاپ و کامپیوتر: ۵٪ عوارض گمرکی.
- تلویزیون: ۱۰٪ عوارض.
- لوازم خانگی:
- یخچال و فریزر: ۵٪ عوارض گمرکی.
- ماشین لباسشویی: ۵٪ عوارض گمرکی
- لوازم آرایشی و بهداشتی:
- محصولات مراقبت از پوست: ۱۰٪ عوارض گمرکی.
- عطرها: ۱۵٪ عوارض گمرکی.
- خمیر دندان: ۵٪ عوارض گمرکی.
توجه: مالدیو عوارض کمتری را برای لوازم الکترونیکی، به ویژه تلفن‌های همراه و رایانه‌ها اعمال می‌کند، زیرا این محصولات مصرفی ضروری محسوب می‌شوند. لوازم خانگی و لوازم آرایشی مشمول عوارض متوسطی هستند.
۵. داروسازی و تجهیزات پزشکی
مالدیو به عنوان یک کشور جزیره‌ای کوچک با جمعیت رو به رشد، انواع محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی را وارد می‌کند. با توجه به اهمیت سلامت و خدمات پزشکی برای ساکنان و گردشگران، تعرفه‌های پایین‌تر و گاهی اوقات معافیت‌هایی برای کالاهای پزشکی ضروری وجود دارد.
تعرفه‌های دارو و تجهیزات پزشکی:
- داروها:
- عوارض گمرکی ۰٪ (برای داروهای ضروری).
- تجهیزات پزشکی:
- ۰٪ تا ۵٪ عوارض (بسته به نوع تجهیزات پزشکی، مانند ابزار جراحی یا دستگاه‌های تشخیصی).
توجه: داروهای ضروری و تجهیزات پزشکی از عوارض گمرکی معاف هستند که نشان دهنده تمرکز مالدیو بر بهبود دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی برای جمعیت خود و حفظ استانداردهای بهداشتی برای صنعت گردشگری است.
۶. وسایل نقلیه و تجهیزات حمل و نقل
مالدیو به عنوان یک مقصد گردشگری با تقاضای بالا برای حمل و نقل، طیف وسیعی از وسایل نقلیه، به ویژه قایق، ماشین و اتوبوس را وارد می‌کند. با این حال، به دلیل عدم تولید داخلی خودرو، واردات وسایل نقلیه موتوری مشمول عوارض گمرکی قابل توجهی برای محافظت از بازار محلی است.
تعرفه‌های مربوط به وسایل نقلیه و تجهیزات حمل و نقل:
- وسایل نقلیه موتوری:
- وسایل نقلیه مسافربری: ۲۵ تا ۳۰ درصد عوارض.
- خودروهای تجاری: ۲۰ تا ۳۰ درصد عوارض گمرکی
- قایق‌ها و کشتی‌های تفریحی:
- ۱۰ تا ۱۵ درصد عوارض، بسته به اندازه و کاربرد.
- قطعات موتورسیکلت:
- ۵ تا ۱۰ درصد عوارض.
توجه: مالدیو به دلیل وابستگی به واردات و حمایت از ارائه دهندگان حمل و نقل محلی، تعرفه‌های بالایی را برای وسایل نقلیه مسافربری اعمال می‌کند. با این حال، قایق‌ها و قایق‌های تفریحی که برای حمل و نقل بین جزایر ضروری هستند، مشمول عوارض کمتری هستند.
عوارض واردات ویژه برای برخی کشورها
مالدیو به عنوان عضوی از سازمان تجارت جهانی (WTO) و بخشی از منطقه تجارت آزاد جنوب آسیا (SAFTA) ، با برخی کشورها توافق‌نامه‌های تعرفه ترجیحی دارد. این توافق‌نامه‌ها، عوارض واردات برخی کالاها از کشورهای عضو را کاهش یا حذف می‌کنند.
۱. منطقه آزاد تجاری جنوب آسیا (SAFTA)
تحت توافقنامه تجارت آزاد آفریقا (SAFTA)، مالدیو از نرخ‌های تعرفه ترجیحی برای کالاهای وارداتی از سایر کشورهای آسیای جنوبی، از جمله هند ، سریلانکا ، پاکستان ، بنگلادش و نپال ، برخوردار است. این کشورها از عوارض گمرکی کمتر یا صفر برای کالاهای مختلف ورودی به مالدیو بهره‌مند می‌شوند.
- مثال: محصولات کشاورزی مانند برنج و میوه از هند یا سریلانکا ممکن است تحت SAFTA با تعرفه‌های کاهش‌یافته وارد مالدیو شوند.
۲. توافق‌نامه‌های دوجانبه با سایر کشورها
مالدیو با چندین کشور توافق‌نامه‌های تجاری دوجانبه دارد که ممکن است برای کالاهای وارداتی از آن کشورها، تعرفه‌های ترجیحی اعمال کند.
- مثال: کالاهای چین و تایلند ممکن است طبق توافق‌نامه‌های دوجانبه بین مالدیو و این کشورها، واجد شرایط کاهش عوارض گمرکی باشند.
۳. سیستم عمومی ترجیحات (GSP)
مالدیو از سیستم عمومی ترجیحات (GSP) بهره‌مند است که امکان تعرفه‌های پایین‌تر یا صفر برای برخی کالاهای وارداتی از کشورهای در حال توسعه را فراهم می‌کند. GSP توسط کشورهایی مانند اتحادیه اروپا و ایالات متحده برای تشویق تجارت با کشورهای در حال توسعه ارائه می‌شود.
- مثال: منسوجات و پوشاک از بنگلادش یا سریلانکا ممکن است از تخفیف‌های تعرفه GSP بهره‌مند شوند.
سایر مالیات‌ها و عوارض
علاوه بر عوارض گمرکی، مالدیو مالیات بر کالاها و خدمات (GST) را بر واردات وضع می‌کند. از سال ۲۰۲۳، نرخ GST 6٪ است و برای اکثر کالاها و خدمات، از جمله واردات، اعمال می‌شود. با این حال، برخی از کالاهای ضروری مانند مواد غذایی، داروها و مواد آموزشی از GST معاف هستند.
رویه‌های گمرکی
برای واردات کالا به مالدیو، مشاغل باید رویه‌های گمرکی استاندارد را دنبال کنند، از جمله:
- اظهارنامه گمرکی: واردکنندگان باید اظهارنامه گمرکی ارائه دهند که جزئیات کالاهای وارداتی، ارزش و مبدا آنها را شرح دهد.
- فاکتور تجاری: ارائه فاکتور تجاری که جزئیات فروشنده، خریدار و کالا را نشان دهد، الزامی است.
- پرداخت عوارض گمرکی: واردکنندگان باید قبل از ترخیص کالا، عوارض گمرکی، مالیات و سایر هزینه‌های مربوطه را پرداخت کنند.
- مدارک: مدارک پشتیبان، مانند گواهی مبدا (برای کالاهایی که از تعرفه‌های ترجیحی بهره‌مند می‌شوند) و سایر مجوزهای مربوطه، باید همراه محموله باشد.
اطلاعات کشور: مالدیو
- نام رسمی: جمهوری مالدیو
- پایتخت: ماله
- بزرگترین شهرها:
- ماله (پایتخت)
- شهر آدو
- فواحموله
- جمعیت: تقریباً ۵۴۰،۰۰۰ نفر (تا سال ۲۰۲۳)
- درآمد سرانه: تقریباً ۱۱۰۰۰ دلار آمریکا
- زبان رسمی: دیوهی
- واحد پول: روفیای مالدیو (MVR)
- موقعیت مکانی: واقع در اقیانوس هند، جنوب غربی سریلانکا و هند.
جغرافیا
- عوارض زمین: مالدیو یک مجمع‌الجزایر است که از حدود ۱۱۹۰ جزیره مرجانی تشکیل شده است که در ۲۶ جزیره مرجانی گروه‌بندی شده‌اند.
- آب و هوا: آب و هوای موسمی گرمسیری، با دو فصل موسمی متمایز.
- جزایر اصلی: ماله (پایتخت)، شهر آدو، فووهمولا.
اقتصاد
- تولید ناخالص داخلی: مالدیو اقتصادی مبتنی بر خدمات با تمرکز بر گردشگری، شیلات و ساخت و ساز دارد.
- صادرات: ماهی (عمدتاً ماهی تن)، نارگیل، منسوجات.
- واردات: مواد غذایی، ماشین‌آلات، فرآورده‌های نفتی و مصالح ساختمانی.
صنایع عمده
- گردشگری: یک بخش پیشرو، با میلیون‌ها گردشگر که هر ساله از آن بازدید می‌کنند.
- ماهیگیری: ماهیگیری ماهی تن یکی از صنایع اصلی کشور است.
- ساخت و ساز: توسعه زیرساخت‌ها، به ویژه در بخش‌های گردشگری و مسکن.
شرکای تجاری کلیدی
- هند: شریک تجاری اصلی برای کالاهایی مانند برنج، سبزیجات و نفت.
- چین: قابل توجه برای واردات لوازم الکترونیکی، مصالح ساختمانی و ماشین آلات.
- سریلانکا: منبع کلیدی محصولات غذایی و منسوجات.