عوارض واردات ایرلند

ایرلند عضو اتحادیه اروپا (EU) است و به همین دلیل، سیستم تعرفه گمرکی آن تا حد زیادی توسط مقررات اتحادیه اروپا و توافق‌نامه‌های تجاری شکل می‌گیرد. تعرفه‌های وارداتی اعمال شده بر کالاهای ورودی به ایرلند بر اساس تعرفه گمرکی مشترک اتحادیه اروپا (CCT) است که نرخ‌های تعرفه واردات به تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا را استاندارد می‌کند. این تعرفه‌ها بسته به نوع محصول، کشور مبدا و هرگونه توافق‌نامه تجاری موجود متفاوت است. علاوه بر این، برخی از کالاها ممکن است تحت توافق‌نامه‌های تجاری با کشورهای خاص، مشمول عوارض وارداتی ویژه مانند عوارض ضد دامپینگ، اقدامات حفاظتی یا نرخ‌های تعرفه ترجیحی باشند.


سیستم تعرفه گمرکی در ایرلند

ایرلند از تعرفه گمرکی مشترک اتحادیه اروپا پیروی می‌کند که برای همه کالاهای وارداتی به هر کشور عضو اتحادیه اروپا اعمال می‌شود. سیستم تعرفه، محصولات را تحت سیستم هماهنگ (HS)، یک سیستم استاندارد جهانی که برای طبقه‌بندی کالاها در تجارت بین‌المللی استفاده می‌شود، طبقه‌بندی می‌کند. عوارض واردات بر اساس این طبقه‌بندی وضع می‌شود و ممکن است عوارض اضافی بر اساس سیاست‌های تجاری خاص اعمال شود.

عوارض واردات ایرلند

عوارض گمرکی عمومی

نرخ‌های استاندارد عوارض واردات برای کالاهایی که وارد ایرلند (و اتحادیه اروپا) می‌شوند، عموماً از 0٪ تا 12٪ متغیر است، اما برخی از محصولات بسته به طبقه‌بندی آنها و توافق‌نامه‌های تجاری اتحادیه اروپا، ممکن است مشمول نرخ‌های بالاتری باشند. علاوه بر عوارض گمرکی، کالاهای وارداتی ممکن است مشمول مالیات بر ارزش افزوده (VAT)، عوارض غیرمستقیم و سایر هزینه‌ها باشند.

نرخ‌های کلیدی عوارض واردات:

  • تعرفه ۰٪: برای اکثر کالاهای کشاورزی و صنعتی از کشورهایی با توافق‌نامه‌های تجارت ترجیحی یا کشورهای در حال توسعه.
  • تعرفه ۵ تا ۱۲ درصدی: برای برخی کالاها، مانند منسوجات، پوشاک و کفش.
  • تعرفه ۱۰ تا ۲۰ درصدی: برای برخی از محصولات کشاورزی مانند لبنیات، غلات و گوشت، مشمول سیاست مشترک کشاورزی اتحادیه اروپا (CAP).

تعرفه‌های ویژه و محدودیت‌های وارداتی

برخی از دسته‌های کالاها ممکن است به دلیل عواملی مانند اقدامات ضد دامپینگ، اقدامات حفاظتی یا عوارض گمرکی بر کالاهای خاص از کشورهای خاص، عوارض ویژه‌ای را به خود جذب کنند.

عوارض ضد دامپینگ

عوارض ضد دامپینگ زمانی اعمال می‌شوند که کمیسیون اروپا تشخیص دهد کالاها با قیمت‌های ناعادلانه پایین فروخته می‌شوند و به صنایع اتحادیه اروپا آسیب می‌رسانند. این عوارض علاوه بر تعرفه‌های معمول هستند و بر اساس تفاوت بین قیمت فروش و ارزش منصفانه بازار محصول محاسبه می‌شوند.

  • مثال: واردات فولاد از چین در سال‌های اخیر به دلیل نگرانی‌ها در مورد اختلال در بازار، مشمول عوارض ضد دامپینگ بوده است.

اقدامات حفاظتی

اتحادیه اروپا ممکن است اقدامات حفاظتی، از جمله عوارض بالاتر، را برای محافظت از بخش‌های خاص در برابر افزایش ناگهانی واردات اعمال کند. این اقدامات معمولاً موقتی هستند و با هدف فراهم کردن زمان برای صنایع جهت تطبیق با تغییرات بازار در نظر گرفته شده‌اند.

  • مثال: اتحادیه اروپا زمانی که واردات از مناطق خاص به طور غیرمنتظره‌ای افزایش می‌یابد، از اقدامات حفاظتی برای محصولات کشاورزی مانند برنج یا غلات استفاده کرده است.

تعرفه‌های ترجیحی

ایرلند همچنین از توافق‌نامه‌های تجاری مختلف اتحادیه اروپا با کشورهای خارج از اتحادیه اروپا بهره‌مند می‌شود که نرخ‌های تعرفه ترجیحی را برای کالاهایی که از کشورها یا مناطق خاصی سرچشمه می‌گیرند، فراهم می‌کنند. این توافق‌نامه‌ها برای تشویق تجارت و همکاری اقتصادی طراحی شده‌اند.

نمونه‌هایی از توافق‌نامه‌های تعرفه ترجیحی:

  • توافق جامع اقتصادی و تجاری اتحادیه اروپا و کانادا (CETA): تعرفه‌های ترجیحی برای بسیاری از کالاها بین اتحادیه اروپا و کانادا ارائه می‌دهد.
  • توافقنامه مشارکت اقتصادی اتحادیه اروپا و ژاپن (EPA): تعرفه‌های گمرکی طیف وسیعی از کالاها را بین اتحادیه اروپا و ژاپن کاهش می‌دهد.

دسته بندی های رایج کالاها و نرخ های تعرفه آنها

در زیر، تفکیک کلی تعرفه‌ها بر اساس دسته‌بندی محصولات آمده است. لازم به ذکر است که محصولات خاص ممکن است در هر دسته‌بندی بر اساس مبدا و مقررات تجاری خاص متفاوت باشند.

۱. محصولات کشاورزی

محصولات کشاورزی اغلب مشمول برنامه‌های تعرفه‌ای پیچیده‌تری هستند، به‌ویژه به دلیل سیاست مشترک کشاورزی اتحادیه اروپا (CAP)، که شامل حمایت از قیمت‌ها، محدودیت‌های تولید و محدودیت‌های تجاری می‌شود.

  • گوشت و فرآورده‌های گوشتی: تعرفه گوشت بسته به نوع گوشت (مثلاً گوشت گاو، گوشت خوک، مرغ) متفاوت است. واردات گوشت گاو و گوسفند معمولاً با تعرفه حدود ۱۲٪ مواجه است، در حالی که مرغ و گوشت خوک می‌توانند نرخ‌های پایین‌تری داشته باشند.
  • محصولات لبنی: محصولات لبنی یکی دیگر از دسته‌های بسیار تحت نظارت هستند. به عنوان مثال، کره و پنیر می‌توانند بسته به محصول خاص و کشور مبدا، مشمول تعرفه‌هایی از ۵٪ تا ۱۸٪ باشند.
  • غلات و برنج: عوارض واردات غلاتی مانند گندم، جو و ذرت عموماً بین ۵ تا ۱۰ درصد است. واردات برنج از خارج از اتحادیه اروپا معمولاً با عوارضی بین ۱۰ تا ۲۰ درصد مواجه است.
  • شکر و شیرینی‌جات: شکر مشمول تعرفه‌های بالا، اغلب بالای ۱۰ درصد، است، زیرا اتحادیه اروپا بازار خود را برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی تنظیم می‌کند.

۲. کالاهای صنعتی

  • منسوجات و پوشاک: پوشاک معمولاً بسته به جنس و کشور مبدا، با عوارض وارداتی از ۶ تا ۱۲ درصد مواجه است. به عنوان مثال، پوشاک ساخته شده از پنبه یا الیاف مصنوعی معمولاً مشمول تعرفه‌های کمتری نسبت به اقلام پشمی هستند.
  • لوازم الکترونیکی: واردات لوازم الکترونیکی مصرفی مانند تلفن‌های هوشمند، لپ‌تاپ و تلویزیون عموماً شامل تعرفه 0 تا 5 درصد می‌شود. با این حال، بسته به کشور مبدا محصول یا وجود اقدامات ضد دامپینگ، ممکن است عوارض اضافی اعمال شود.
  • خودروها: اتحادیه اروپا برای اکثر خودروهای وارداتی از خارج از اتحادیه اروپا، تعرفه 10 درصدی اعمال می‌کند، اما این نرخ می‌تواند تحت تأثیر توافق‌نامه‌های تجاری و سایر عوامل قرار گیرد. به عنوان مثال، تحت توافق‌نامه EPA اتحادیه اروپا و ژاپن، تعرفه خودروهای ژاپنی به تدریج کاهش یافته است.

۳. مواد شیمیایی و دارویی

مواد شیمیایی، از جمله موادی که در کشاورزی و صنعت استفاده می‌شوند، مشمول نرخ‌های تعرفه‌ای متغیری هستند که معمولاً بین ۰٪ تا ۶٪ است. داروها اغلب با نرخ تعرفه ۰٪ وارد اتحادیه اروپا می‌شوند، مگر در مورد مواد تخصصی یا کنترل‌شده.

۴. کالاهای لوکس

کالاهای لوکس مانند ساعت‌های گران‌قیمت، جواهرات و اقلام مد طراحان ممکن است با تعرفه‌های بالاتری مواجه شوند که معمولاً بسته به ماهیت و منشأ محصول از ۵٪ تا ۱۲٪ متغیر است.

عوارض واردات ویژه برای برخی کشورها

برخی از کشورها توافق‌نامه‌های خاصی با اتحادیه اروپا دارند که بر نرخ تعرفه کالاهای خاص تأثیر می‌گذارد. این توافق‌نامه‌ها ممکن است شامل ترجیحات تجاری، سهمیه‌ها یا معافیت از تعرفه‌ها باشد.

  • GSP (سیستم عمومی ترجیحات): کشورهای در حال توسعه می‌توانند از تعرفه‌های کاهش یافته یا صفر تحت برنامه GSP اتحادیه اروپا بهره‌مند شوند. این برنامه در بیش از 60 کشور، از جمله بسیاری از کشورهای آفریقایی، آسیایی و آمریکای لاتین، اعمال می‌شود.
  • توافق‌نامه‌های تجاری: توافق‌نامه‌های دوجانبه یا چندجانبه خاص ممکن است نرخ‌های تعرفه ترجیحی اعطا کنند. برای مثال، توافق‌نامه تجاری اتحادیه اروپا با کره جنوبی، کاهش قابل توجه تعرفه‌ها را برای بسیاری از کالاهای صنعتی ارائه می‌دهد.

حقایقی درباره ایرلند

  • نام رسمی: ایرلند (Éire در ایرلندی)
  • پایتخت: دوبلین
  • سه شهر بزرگ:
    • دوبلین (پایتخت)
    • چوب پنبه
    • لیمریک
  • درآمد سرانه: ۹۱۰۰۰ دلار (برآورد سال ۲۰۲۳، تعدیل‌شده بر اساس برابری قدرت خرید)
  • جمعیت: تقریباً ۵.۱ میلیون نفر (تخمین ۲۰۲۳)
  • زبان های رسمی: ایرلندی (Gaeilge) و انگلیسی
  • واحد پول: یورو (€)
  • موقعیت مکانی: ایرلند، جزیره‌ای در شمال اقیانوس اطلس، اروپای غربی، در شمال غربی قاره اروپا واقع شده و توسط دریای ایرلند از بریتانیای کبیر جدا شده است.

جغرافیای ایرلند

ایرلند جزیره‌ای سرسبز و خرم است که با تپه‌های مواج، دشت‌ها و مناظر ساحلی ناهموار مشخص می‌شود. این جزیره سومین جزیره بزرگ اروپا است و آب و هوای معتدل و ملایمی دارد. این کشور عمدتاً پست است و کوه‌هایی در امتداد ساحل غربی و رودخانه‌های متعددی از جمله رودخانه شانون، طولانی‌ترین رودخانه ایرلند، در آن جریان دارد. این جزیره به جمهوری ایرلند (یک کشور مستقل) و ایرلند شمالی که بخشی از بریتانیا است، تقسیم شده است.

  • توپوگرافی: این کشور در غرب با کوه‌ها مشخص شده است و بخش‌های مرکزی و شرقی آن مسطح‌تر هستند. بلندترین قله ایرلند، کارانتوهیل است که ۱۰۴۱ متر (۳۴۱۴ فوت) ارتفاع دارد.
  • آب و هوا: ایرلند آب و هوای معتدل اقیانوسی دارد که با زمستان‌های سرد، تابستان‌های معتدل و رطوبت بالا مشخص می‌شود. باران در طول سال مکرر است و به پوشش گیاهی سرسبز این کشور کمک می‌کند.

اقتصاد ایرلند

اقتصاد ایرلند یکی از بازترین و صادرات‌محورترین اقتصادهای جهان است. این کشور از جهانی شدن، عضویت در اتحادیه اروپا و پایگاه صنعتی قوی بهره‌مند شده است.

  • بخش‌های اقتصادی:
    • خدمات: بخش خدمات، به ویژه خدمات مالی و فناوری، بخش قابل توجهی از اقتصاد را تشکیل می‌دهد.
    • کشاورزی: ​​اگرچه سهم آن در تولید ناخالص داخلی کاهش یافته است، اما کشاورزی همچنان مهم است، به خصوص برای لبنیات، گوشت گاو و سیب زمینی.
    • صنعت: ایرلند دارای پایگاه تولیدی قوی، از جمله داروسازی، مواد شیمیایی، تجهیزات پزشکی و فرآوری مواد غذایی است. همچنین این کشور مرکزی برای شرکت‌های فناوری جهانی مانند گوگل، اپل و فیس‌بوک است.
  • رشد: ایرلند در دهه‌های اخیر رشد اقتصادی قابل توجهی را تجربه کرده است، به طوری که سرانه تولید ناخالص داخلی آن در میان بالاترین‌ها در جهان قرار دارد که عمدتاً ناشی از سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) و صادرات است.

صنایع عمده

  • فناوری و فناوری اطلاعات: ایرلند به دلیل نظام مالیاتی مطلوب و نیروی کار ماهر، میزبان بسیاری از شرکت‌های چندملیتی، به ویژه در بخش فناوری است.
  • داروسازی و بیوتکنولوژی: بخش قابل توجهی از محصولات دارویی جهان در ایرلند تولید می‌شود و این کشور را به یکی از بزرگترین صادرکنندگان دارو در سطح جهان تبدیل کرده است.
  • کشاورزی و فرآوری مواد غذایی: ایرلند مقادیر زیادی گوشت گاو، لبنیات و سایر محصولات غذایی صادر می‌کند. این کشور به خاطر محصولات کشاورزی باکیفیت خود شناخته شده است.
  • خدمات مالی: دوبلین یک مرکز مالی بزرگ، به ویژه برای بانکداری و بیمه بین‌المللی است.