عوارض واردات بنین

بنین، واقع در غرب آفریقا، یک سیستم تعرفه گمرکی ساختارمند را برای تنظیم واردات، محافظت از صنایع محلی و ایجاد درآمد دولت اداره می‌کند. به عنوان عضوی از جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا (ECOWAS) و اتحادیه اقتصادی و پولی غرب آفریقا (WAEMU) ، عوارض گمرکی بنین تا حد زیادی تحت تأثیر توافق‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای است که به دنبال هماهنگ‌سازی تعرفه‌ها در بین کشورهای عضو هستند. سیاست گمرکی بنین با هدف تشویق رشد بخش‌های صنعتی نوپای خود و در عین حال حفظ دسترسی به کالاهای اساسی از طریق تجارت بین‌المللی است. تعرفه‌ها بر اساس دسته بندی محصولات اعمال می‌شوند و ممکن است عوارض ویژه‌ای بسته به کشور مبدا اعمال شود و به برخی از شرکای تجاری خاص، رفتار ترجیحی اعطا می‌شود.

عوارض واردات بنین


نرخ‌های تعرفه سفارشی بر اساس دسته‌بندی محصولات در بنین

۱. محصولات کشاورزی

کشاورزی نقش محوری در اقتصاد بنین دارد و بخش قابل توجهی از جمعیت را به کار می‌گیرد. بنین برای محافظت از کشاورزان محلی و در عین حال تضمین امنیت غذایی، یک سیستم تعرفه‌ای ساختاریافته بر واردات کشاورزی اعمال می‌کند که هم تولید داخلی و هم مقرون به صرفه بودن اقلام غذایی کلیدی را تشویق می‌کند.

۱.۱ محصولات اساسی کشاورزی

  • غلات و حبوبات: بنین مقدار قابل توجهی گندم، ذرت و برنج را برای تکمیل تولید محلی وارد می‌کند. تعرفه این محصولات بر اساس تقاضا و موجودی متفاوت است.
    • گندم: عموماً مشمول تعرفه ۱۰٪ و مالیات بر ارزش افزوده ۱۸٪ می‌شود.
    • ذرت و برنج: معمولاً برای ایجاد تعادل بین تولید داخلی و واردات، با تعرفه‌های ۵ تا ۱۰ درصدی مواجه می‌شوند.
  • میوه‌ها و سبزیجات: بنین طیف گسترده‌ای از میوه‌ها و سبزیجات را وارد می‌کند. تعرفه‌های واردات برای محافظت از کشاورزان محلی و در عین حال اطمینان از کافی بودن منابع غذایی طراحی شده‌اند.
    • موز، پرتقال و انبه: تعرفه‌ها معمولاً بین ۱۰ تا ۲۰ درصد است.
    • گوجه فرنگی و پیاز: معمولاً مشمول مالیات ۵ تا ۱۵ درصدی هستند.
  • شکر و شیرین‌کننده‌ها: بنین بخش قابل توجهی از نیازهای شکر خود را وارد می‌کند و محصولات شکری عموماً مشمول مالیات ۱۰ تا ۲۰ درصدی هستند.

۱.۲ دام و محصولات لبنی

  • گوشت و مرغ: واردات گوشت با تعرفه‌های متعادلی برای حمایت از دامداران محلی مواجه است.
    • گوشت گاو و خوک: معمولاً مشمول مالیات 20٪ می‌شوند.
    • مرغ (مرغ، بوقلمون): عموماً مشمول تعرفه‌های ۱۵ تا ۲۰ درصدی می‌شوند.
  • ماهی و غذاهای دریایی: ماهی و غذاهای دریایی منابع مهم پروتئین در بنین هستند و تعرفه‌های آنها به گونه‌ای طراحی شده است که بین حمایت از صنایع ماهیگیری محلی و تأمین تقاضای مصرف‌کننده تعادل برقرار کند.
    • ماهی تازه: معمولاً مشمول تعرفه ۱۰٪ می‌شود.
    • ماهی منجمد: با تعرفه‌های ۱۰ تا ۱۵ درصدی مواجه است.
  • محصولات لبنی: واردات لبنیات، مانند شیر خشک، کره و پنیر، مشمول تعرفه‌هایی هستند که برای حمایت از تولیدکنندگان محلی و در عین حال تضمین دسترسی به این محصولات طراحی شده‌اند.
    • شیر خشک: معمولاً مشمول مالیات ۵٪ می‌شود.
    • کره و پنیر: معمولاً با تعرفه‌های ۱۰ تا ۲۰ درصدی مواجه می‌شوند.

۱.۳ عوارض ویژه واردات

بنین، به عنوان عضوی از سیستم تعرفه خارجی مشترک (CET) اکوواس ، تعرفه خارجی مشترکی را بر واردات کشاورزی از کشورهای غیر اکوواس اعمال می‌کند. با این حال، محصولات کشاورزی وارداتی از سایر کشورهای عضو اکوواس ، به دلیل توافق‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای با هدف ترویج تجارت درون منطقه‌ای، بسته به نوع محصول، اغلب از تعرفه‌های کاهش یافته یا صفر بهره‌مند می‌شوند.

۲. کالاهای صنعتی

بخش صنعتی بنین هنوز در مراحل اولیه توسعه خود است و دولت تأکید زیادی بر تشویق تولید محلی دارد. در نتیجه، تعرفه‌های کالاهای صنعتی وارداتی متفاوت است، به طوری که برای حمایت از صنعتی شدن، تعرفه‌های پایین‌تری برای مواد اولیه و ماشین‌آلات و برای حمایت از صنایع محلی، تعرفه‌های بالاتری برای کالاهای نهایی اعمال می‌شود.

۲.۱ ماشین‌آلات و تجهیزات

  • ماشین‌آلات صنعتی: بنین برای ترویج رشد صنایع محلی، تعرفه‌های پایینی (0% تا 5%) بر ماشین‌آلات و تجهیزات مورد استفاده در تولید، ساخت و ساز و کشاورزی اعمال می‌کند.
    • ماشین‌آلات ساختمانی (بیل مکانیکی، بولدوزر): تعرفه‌ها معمولاً از 0٪ تا 5٪ متغیر است.
    • ماشین‌آلات کشاورزی (تراکتور، گاوآهن): عموماً مشمول مالیات ۱٪ تا ۵٪ می‌شوند.
  • تجهیزات الکتریکی: ماشین‌آلات و تجهیزات الکتریکی لازم برای توسعه صنعتی، مانند ژنراتورها و ترانسفورماتورها، با تعرفه‌های نسبتاً پایینی مواجه هستند.
    • ماشین‌آلات برقی: معمولاً مشمول مالیات ۵ تا ۱۰ درصد می‌شوند.

۲.۲ وسایل نقلیه موتوری و حمل و نقل

بنین طیف گسترده‌ای از وسایل نقلیه موتوری را برای استفاده شخصی و تجاری وارد می‌کند. تعرفه‌های این واردات به گونه‌ای تنظیم شده است که مونتاژ خودروهای محلی را تشویق کرده و وابستگی به خودروهای قدیمی‌تر و با آلایندگی بالا را کاهش دهد.

  • خودروهای سواری: عوارض واردات خودروها بسته به نوع و حجم موتور متفاوت است.
    • خودروهای سواری کوچک (زیر ۱۵۰۰ سی‌سی): مشمول تعرفه ۱۰٪ تا ۲۰٪ به همراه مالیات بر ارزش افزوده اضافی.
    • خودروهای لوکس و وسایل نقلیه بزرگتر: تعرفه‌ها می‌توانند تا ۵۰٪ برسند ، به خصوص برای خودروهایی با ظرفیت موتور بزرگتر.
  • وسایل نقلیه تجاری: کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و سایر وسایل نقلیه تجاری برای زیرساخت‌های لجستیکی و تجاری کشور ضروری هستند. تعرفه وسایل نقلیه تجاری بسته به اندازه و کاربرد وسیله نقلیه از ۵٪ تا ۲۰٪ متغیر است.
  • قطعات و لوازم جانبی خودرو: قطعات خودرو مانند موتور، لاستیک و باتری مشمول تعرفه‌هایی بین ۵ تا ۱۵ درصد هستند و نرخ‌های ترجیحی برای محصولات وارداتی تحت توافق‌نامه‌های منطقه‌ای اعمال می‌شود.

۲.۳ عوارض واردات ویژه برای برخی کشورها

مشارکت بنین در ECOWAS ، امتیازات تعرفه‌ای ترجیحی را برای کالاهای صنعتی وارداتی از سایر کشورهای عضو اعطا می‌کند. علاوه بر این، کالاهای صنعتی وارداتی از کشورهایی با توافق‌نامه‌های WAEMU ، مانند توگو ، ساحل عاج و بورکینافاسو ، اغلب از کاهش تعرفه‌ها یا وضعیت معافیت از عوارض گمرکی بهره‌مند می‌شوند. محصولات صنعتی از کشورهای غیرمنطقه‌ای مشمول تعرفه خارجی مشترک هستند.

۳. منسوجات و پوشاک

صنعت نساجی و پوشاک در بنین نسبتاً کوچک است و بیشتر پارچه‌ها و پوشاک وارداتی هستند. دولت قصد دارد از مشاغل خیاطی محلی محافظت کند و در عین حال دسترسی مقرون به صرفه به منسوجات و پوشاک از بازارهای بین‌المللی را فراهم کند.

۳.۱ مواد اولیه

  • مواد اولیه نساجی: واردات مواد اولیه مانند پنبه، پشم و الیاف مصنوعی معمولاً مشمول تعرفه‌های پایین (0 تا 5 درصد) برای حمایت از تولید داخلی است.
    • پنبه و پشم: معمولاً مشمول مالیات از ۰٪ تا ۵٪ می‌شوند.
    • الیاف مصنوعی: تعرفه‌ها بسته به نوع ماده از ۵٪ تا ۱۰٪ متغیر است.

۳.۲ لباس و پوشاک تکمیل‌شده

  • پوشاک و لباس: پوشاک تکمیل‌شده وارداتی به بنین مشمول تعرفه‌های نسبتاً بالایی هستند که عموماً از 20 تا 35 درصد متغیر است تا از تولید پوشاک محلی محافظت شود.
    • لباس‌های غیررسمی و یونیفرم‌ها: معمولاً مشمول مالیات ۲۰ تا ۲۵ درصدی هستند.
    • لباس‌های لوکس و طراحان: ممکن است با تعرفه‌های ۳۵٪ یا بیشتر مواجه شوند.
  • کفش: کفش‌های وارداتی عموماً با نرخ‌های بین ۱۵ تا ۲۵ درصد مشمول مالیات می‌شوند که این نرخ‌ها بسته به جنس و طرح متفاوت است.

۳.۳ عوارض ویژه واردات

واردات منسوجات و پوشاک از کشورهای عضو ECOWAS اغلب از کاهش تعرفه‌ها تحت توافق‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای بهره‌مند می‌شوند. علاوه بر این، تحت WAEMU ، کشورهایی مانند مالی و بورکینافاسو می‌توانند منسوجات را با وضعیت بدون عوارض یا تعرفه ترجیحی به بنین صادر کنند.

۴. کالاهای مصرفی

کالاهای مصرفی، از جمله لوازم الکترونیکی، لوازم خانگی و مبلمان، به دلیل محدودیت تولید محلی، به میزان زیادی به بنین وارد می‌شوند. نرخ تعرفه این کالاها برای ایجاد تعادل بین مقرون به صرفه بودن و حمایت از تولیدکنندگان محلی متفاوت است.

۴.۱ لوازم الکترونیکی و لوازم خانگی

  • لوازم خانگی: لوازم خانگی بزرگ مانند یخچال، ماشین لباسشویی و کولر گازی مشمول تعرفه واردات از 20 تا 30 درصد هستند.
    • یخچال و فریزر: معمولاً مشمول مالیات ۲۵٪ می‌شوند.
    • تهویه مطبوع: معمولاً مشمول تعرفه 30٪ می‌شود.
  • لوازم الکترونیکی مصرفی: لوازم الکترونیکی مانند تلویزیون، تلفن‌های هوشمند و لپ‌تاپ‌ها معمولاً با تعرفه‌های ۱۰ تا ۲۰ درصدی مواجه هستند.
    • تلویزیون‌ها: معمولاً مشمول مالیات ۱۵ تا ۲۰ درصد می‌شوند.
    • گوشی‌های هوشمند و لپ‌تاپ‌ها: مشمول تعرفه ۱۰٪.

۴.۲ مبلمان و اثاثیه

  • مبلمان: مبلمان وارداتی، شامل مبلمان خانگی و اداری، مشمول تعرفه‌هایی از 20 تا 35 درصد است.
    • مبلمان چوبی: عموماً مشمول مالیات ۲۵ تا ۳۰ درصد می‌شود.
    • مبلمان فلزی و پلاستیکی: مشمول تعرفه‌های ۲۰ تا ۲۵ درصدی.
  • اثاثیه منزل: اقلامی مانند فرش، پرده و سایر محصولات دکوراسیون منزل معمولاً مشمول مالیات 20 تا 30 درصد می‌شوند.

۴.۳ عوارض ویژه واردات

کالاهای مصرفی وارداتی از کشورهای عضو ECOWAS اغلب به لطف توافق‌نامه‌های تجارت آزاد منطقه، از تعرفه‌های کاهش‌یافته برخوردار هستند. علاوه بر این، واردات از کشورهایی که با بنین توافق‌نامه‌های تجاری دوجانبه دارند ، مانند چین و هند ، بسته به نوع محصول، ممکن است از مزایای رفتار ترجیحی نیز بهره‌مند شوند.

۵. انرژی و فرآورده‌های نفتی

بنین بیشتر نیازهای انرژی خود، به ویژه فرآورده‌های نفتی را وارد می‌کند. این کشور تعرفه‌هایی را برای این واردات مطابق با سیاست‌های منطقه‌ای اعمال می‌کند، ضمن اینکه گزینه‌های انرژی تجدیدپذیر را نیز بررسی می‌کند.

۵.۱ فرآورده‌های نفتی

  • نفت خام و بنزین: واردات نفت خام و بنزین مشمول تعرفه‌های نسبتاً پایینی (0 تا 5 درصد) است تا از مقرون به صرفه بودن آن برای مصرف‌کنندگان و مشاغل اطمینان حاصل شود.
  • گازوئیل و سایر فرآورده‌های نفتی تصفیه‌شده: فرآورده‌های نفتی تصفیه‌شده، از جمله گازوئیل و سوخت هواپیما، معمولاً مشمول مالیات ۵ تا ۱۰ درصدی هستند.

۵.۲ تجهیزات انرژی تجدیدپذیر

  • پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی: برای تشویق استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، بنین تعرفه‌های پایین یا صفر را برای تجهیزات مربوط به تأسیسات انرژی خورشیدی و بادی اعمال می‌کند.

۶. داروسازی و تجهیزات پزشکی

بنین با اعمال تعرفه‌های پایین یا صفر بر محصولات و تجهیزات پزشکی ضروری، ضمن محافظت از بخش نوپای داروسازی محلی، به دنبال تضمین مراقبت‌های بهداشتی مقرون‌به‌صرفه است.

۶.۱ داروسازی

  • داروها: داروهای ضروری عموماً مشمول تعرفه صفر یا پایین (۵ تا ۱۰ درصد) هستند تا از مقرون به صرفه بودن آنها برای مردم اطمینان حاصل شود.

۶.۲ تجهیزات پزشکی

  • تجهیزات پزشکی: دستگاه‌های پزشکی وارداتی، شامل ابزارهای تشخیصی، ابزارهای جراحی و تخت‌های بیمارستانی، عموماً مشمول مالیات ۰٪ تا ۵٪ هستند و برخی اقلام حیاتی از این مالیات معاف هستند.

۷. عوارض و معافیت‌های ویژه واردات

۷.۱ عوارض ویژه برای کشورهای غیر عضو جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا

واردات از کشورهای غیر عضو اکوواس مشمول تعرفه خارجی مشترک بنین (CET) است که در سراسر منطقه اکوواس هماهنگ شده است. برای کشورهایی که توافق‌نامه تجارت آزاد ندارند، این تعرفه‌ها به طور یکسان اعمال می‌شوند. به عنوان مثال، محصولات وارداتی از چین ، ایالات متحده یا کشورهای اتحادیه اروپا با تعرفه‌های استاندارد مواجه هستند، مگر اینکه واجد شرایط رفتار ترجیحی تحت توافق‌نامه‌های تجاری خاص باشند.

۷.۲ توافقات دو جانبه و چند جانبه

  • اکواس: بنین از تجارت بدون عوارض یا با تعرفه‌های کاهش‌یافته با سایر کشورهای عضو اکواس بهره‌مند می‌شود. محصولاتی مانند کالاهای کشاورزی، منسوجات و تجهیزات صنعتی از نیجریه ، غنا و توگو از این نرخ‌های ترجیحی بهره‌مند می‌شوند.
  • WAEMU: بنین به عنوان عضوی از WAEMU، از همکاری اقتصادی منطقه‌ای نیز بهره‌مند می‌شود که امکان معافیت یا کاهش تعرفه‌های گمرکی کالاهای مبادله‌شده بین کشورهای عضو را فراهم می‌کند.
  • توافق‌نامه‌های تجارت ترجیحی: بنین با چندین کشور از جمله چین و هند توافق‌نامه‌های تجارت دوجانبه دارد که می‌تواند منجر به کاهش تعرفه‌ها برای واردات خاص مانند لوازم الکترونیکی و تجهیزات صنعتی شود.

حقایق کشور

  • نام رسمی: جمهوری بنین
  • پایتخت: پورتو-نووو
  • بزرگترین شهرها:
    • کوتونو (بزرگترین شهر و قطب اقتصادی)
    • پورتو-نووو (پایتخت)
    • پاراکو
  • درآمد سرانه: تقریباً ۱۳۰۰ دلار آمریکا (تخمین سال ۲۰۲۳)
  • جمعیت: تقریباً ۱۳ میلیون نفر (تخمین ۲۰۲۳)
  • زبان رسمی: فرانسوی
  • واحد پول: فرانک سی‌اف‌ای آفریقای غربی (XOF)
  • موقعیت جغرافیایی: بنین در غرب آفریقا واقع شده است و از غرب با توگو ، از شرق با نیجریه ، از شمال با بورکینافاسو و نیجر و از جنوب با اقیانوس اطلس هم‌مرز است.

جغرافیای بنین

بنین با مساحت ۱۱۴,۷۶۳ کیلومتر مربع ، کشوری نسبتاً کوچک در غرب آفریقا با جغرافیای متنوع شامل دشت‌های ساحلی، جنگل‌های گرمسیری و ساواناها است.

  • خط ساحلی: بنین دارای خط ساحلی کوتاهی در امتداد اقیانوس اطلس است و شهرهای بندری بزرگی مانند کوتونو دارد که برای تجارت حیاتی هستند.
  • آب و هوا: آب و هوای این کشور از گرمسیری در جنوب تا نیمه خشک در شمال متغیر است و دارای فصول مرطوب و خشک متمایزی است.
  • رودخانه‌ها: رودخانه‌های اصلی شامل رودخانه اومه است که برای کشاورزی و ناوبری داخلی بسیار مهم است.

اقتصاد بنین

بنین اقتصادی در حال توسعه دارد که به شدت به کشاورزی، تجارت و خدمات وابسته است. این کشور با ترویج صنعتی شدن و تشویق سرمایه‌گذاری خارجی، بر تنوع‌بخشی به اقتصاد خود تمرکز کرده است.

۱. کشاورزی

کشاورزی همچنان ستون فقرات اقتصاد بنین است و بیش از ۷۰٪ از جمعیت را به کار می‌گیرد. محصولات عمده شامل پنبه (صادرات اصلی کشور)، ذرت ، کاساوا و سیب‌زمینی شیرین است. بنین همچنین دام و طیور را هم برای مصرف داخلی و هم برای صادرات به کشورهای همسایه تولید می‌کند.

۲. تجارت و لجستیک

بنین به دلیل موقعیت استراتژیک خود در سواحل غرب آفریقا، نقش حیاتی در تجارت منطقه‌ای ایفا می‌کند. بندر کوتونو یک مرکز کلیدی برای ترانزیت کالا به و از کشورهای محصور در خشکی مانند نیجر و بورکینافاسو است. جایگاه بنین به عنوان یک مرکز تجارت منطقه‌ای، از بخش‌های لجستیک و حمل و نقل آن پشتیبانی می‌کند.

۳. توسعه صنعتی

اگرچه بنین هنوز محدود است، اما به تدریج در حال گسترش پایه‌های صنعتی خود است و بر بخش‌هایی مانند نساجی ، فرآوری مواد غذایی و تولید سیمان تمرکز دارد. دولت قصد دارد تولید محلی را افزایش داده و وابستگی به کالاهای وارداتی را کاهش دهد، به ویژه در بخش‌های حیاتی مانند انرژی و مصالح ساختمانی.

۴. گردشگری

میراث فرهنگی غنی بنین، از جمله شهر تاریخی اویدا ، مرکز سابق تجارت برده در اقیانوس اطلس، و پارک ملی پنجاری ، گردشگران بین‌المللی بیشتری را به خود جذب می‌کند. دولت در حال سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها برای توسعه بیشتر صنعت گردشگری است.