آنگولا، واقع در سواحل جنوب غربی آفریقا، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نفت این قاره است و اقتصادی رو به رشد دارد که برای تأمین تقاضای داخلی خود برای کالاهای مختلف، به شدت به واردات وابسته است. آنگولا، مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، یک سیستم تعرفهای ساختاریافته را برای تنظیم واردات کالاها، تقویت صنایع محلی و ایجاد درآمد اجرا میکند. این کشور از یک سیستم تعرفهای هماهنگ بر اساس دستهبندی محصولات استفاده میکند و نرخهای اعمال شده به نوع کالای وارداتی بستگی دارد. عوارض گمرکی آنگولا نیز تحت تأثیر سیاستها و توافقنامههای تجاری این کشور، از جمله عوارض ویژه واردات برای برخی کشورها، قرار دارد که عمدتاً به دلیل عضویت آن در سازمانهای منطقهای مانند جامعه توسعه جنوب آفریقا (SADC) است.
دسته بندی تعرفه ها برای محصولات وارداتی
آنگولا محصولات وارداتی را به چندین دسته طبقهبندی میکند و هر دسته بر اساس ماهیت کالا، نرخ تعرفه گمرکی متفاوتی دارد. در زیر، جزئیات این دستهها و نرخهای مربوطه آمده است.
۱. محصولات کشاورزی
۱.۱ نرخهای تعرفه برای محصولات کشاورزی عمده
آنگولا بخش بزرگی از مواد غذایی خود را وارد میکند، زیرا تولید محلی به دلیل زیرساختها و چالشهای لجستیکی محدود است. تعرفههای گمرکی برای محصولات کشاورزی به گونهای طراحی شدهاند که تولید محلی را تشویق کرده و در عین حال امنیت غذایی را تضمین کنند.
- میوهها و سبزیجات:
- میوههای تازه: ۱۰٪
- سبزیجات: ۱۲٪
- غلات و حبوبات:
- گندم: ۵٪
- ذرت (ذرت): ۷٪
- برنج: ۴٪
- گوشت و مرغ:
- گوشت گاو: ۱۵٪
- گوشت خوک: ۱۲٪
- مرغ: ۱۰٪
- محصولات لبنی:
- شیر: ۸٪
- پنیر: ۱۲٪
- کره: ۱۰٪
- روغنهای خوراکی:
- روغن پالم: ۷٪
- روغن آفتابگردان: ۵٪
۱.۲ عوارض ویژه واردات
- کشورهای عضو SADC: واردات محصولات کشاورزی از کشورهای عضو جامعه توسعه جنوب آفریقا (SADC)، مانند آفریقای جنوبی و نامیبیا، از کاهش تعرفهها بهرهمند میشوند. به عنوان مثال، میوهها و سبزیجات از اعضای SADC میتوانند در مقایسه با واردات از کشورهای غیر SADC از 5 درصد تخفیف در عوارض گمرکی بهرهمند شوند.
- کشورهای غیر عضو جامعه توسعه آفریقای جنوبی: واردات کشاورزی از کشورهای خارج از منطقه جامعه توسعه آفریقای جنوبی، از جمله کشورهای اروپایی و آسیایی، معمولاً مشمول تعرفههای بالاتری هستند. محصولاتی مانند مرغ و گوشت گاو از کشورهای غیر آفریقایی با تعرفههایی مواجه هستند که میتوانند ۲ تا ۵ درصد بیشتر باشند.
۲. کالاهای صنعتی
آنگولا طیف گستردهای از کالاهای صنعتی، از جمله ماشینآلات و مواد اولیه ضروری برای توسعه بخشهای تولید و ساخت و ساز محلی خود را وارد میکند. نرخهای تعرفه برای کالاهای صنعتی عموماً به گونهای تنظیم شدهاند که نیاز به واردات تجهیزات با کیفیت بالا و تمایل به ترویج تولید محلی را متعادل کنند.
۲.۱ ماشینآلات و تجهیزات
- ماشین آلات سنگین (مانند بیل مکانیکی، جرثقیل): ۵٪
- تجهیزات صنعتی (مانند ژنراتورها، کمپرسورها): ۷٪
- ابزارهای تولیدی:
- ماشینهای فلزکاری: ۶٪
- ماشین آلات برقی: ۸٪
- تجهیزات ساختمانی: ۱۰٪
۲.۲ خودرو و قطعات خودرو
- وسایل نقلیه مسافربری:
- وسایل نقلیه جدید: ۲۰٪
- وسایل نقلیه دست دوم: ۳۰٪
- خودروهای تجاری (کامیون، اتوبوس):
- نرخ تعرفه: ۱۵٪
- قطعات خودرو:
- موتورها و قطعات مکانیکی: ۱۰٪
- لاستیک و سایر قطعات: ۸٪
۲.۳ عوارض ویژه واردات برای کالاهای صنعتی
- واردات SADC: ماشینآلات و تجهیزات صنعتی از کشورهای عضو SADC از تعرفههای پایینتر، اغلب ۲ تا ۳ درصد پایینتر از نرخهای استاندارد، بهرهمند میشوند.
- واردات چین: چین یکی از بزرگترین شرکای تجاری آنگولا است و واردات کالاهای صنعتی چینی میتواند با تعرفههای ویژه مواجه شود. برای برخی از ماشینآلات سنگین و وسایل نقلیه، ممکن است عوارض اضافی تا 5٪ برای محافظت از بازار محلی اعمال شود.
۳. کالاهای مصرفی
۳.۱ لوازم الکترونیکی و لوازم خانگی
آنگولا به دلیل کمبود تولید داخلی، بیشتر لوازم الکترونیکی مصرفی و لوازم خانگی خود را از خارج وارد میکند.
- گوشیهای هوشمند: ۱۵٪
- لپتاپ و کامپیوتر: ۱۲٪
- تلویزیونها: ۱۰٪
- یخچالها: ۱۲٪
- کولر گازی: ۱۰٪
۳.۲ پوشاک و کفش
واردات منسوجات و پوشاک برای بازار مصرف آنگولا بسیار مهم است، اما دولت برای تشویق تولید داخلی پوشاک، تعرفههای متعادلی اعمال میکند.
- پوشاک: ۱۵٪
- کفش: ۱۲٪
- کالاهای لوکس (لباسهای طراحان، ساعت): ۲۰٪
۳.۳ عوارض ویژه واردات کالاهای مصرفی
- واردات از اتحادیه اروپا: واردات اروپایی، به ویژه کالاهای الکترونیکی و لوکس، با تعرفههای بالاتری نسبت به محصولات مشابه از کشورهای SADC مواجه هستند. به عنوان مثال، اقلام مد لوکس از اروپا میتوانند تعرفههایی تا 25٪ داشته باشند.
- رفتار ترجیحی برای کالاهای آفریقایی: آنگولا تحت توافقنامههای تجاری مانند منطقه تجارت آزاد قاره آفریقا (AfCFTA)، تخفیفهای تعرفهای برای واردات پوشاک و منسوجات از کشورهای آفریقایی اعطا میکند و نرخ تعرفه را برای اقلام منتخب از ۵٪ تا ۱۰٪ کاهش میدهد.
۴. مواد اولیه و مواد شیمیایی
بخش صنعتی رو به رشد آنگولا به شدت به واردات مواد اولیه متکی است که برای توسعه کشور در زمینههایی مانند پالایش نفت، معدن و ساخت و ساز ضروری است.
۴.۱ فلزات و مواد معدنی
- آهن و فولاد: ۵٪
- آلومینیوم: ۷٪
- مس: ۶٪
- سایر فلزات (روی، قلع): ۸٪
۴.۲ مواد شیمیایی و پلاستیکها
- مواد شیمیایی صنعتی: ۷٪
- پلاستیک (محصولات خام و نیمهساخته): ۱۰٪
- کودها: ۵٪
۴.۳ عوارض ویژه واردات مواد اولیه
- تجهیزات نفت و گاز: با توجه به ذخایر عظیم نفت آنگولا، تجهیزات و مواد مرتبط با بخش نفت و گاز اغلب از تعرفههای پایینتری بهرهمند میشوند. واردات ماشینآلات برای اکتشاف و استخراج نفت ممکن است مشمول کاهش تعرفهها یا حتی معافیتها باشد.
۵. داروسازی و تجهیزات پزشکی
بخش مراقبتهای بهداشتی در آنگولا به شدت به داروها و تجهیزات پزشکی وارداتی متکی است. با توجه به اهمیت این کالاها برای سلامت عمومی، نرخ تعرفهها به طور کلی پایینتر از سایر دستههای محصولات است.
۵.۱ محصولات دارویی
- داروها: ۲٪
- واکسنها: ۰٪ (به عنوان بخشی از طرحهای بهداشت عمومی، تعرفهای اعمال نمیشود)
- ویتامینها و مکملها: ۵٪
۵.۲ تجهیزات پزشکی
- ابزارهای تشخیصی (اشعه ایکس، ام آر آی): ۵٪
- ابزار جراحی: ۴٪
- تجهیزات بیمارستانی (تختخوابها، دستگاههای مانیتورینگ): ۶٪
۵.۳ عوارض ویژه واردات برای محصولات پزشکی
- ابتکارات بهداشت عمومی: در مواقع اضطراری بهداشتی، مانند بیماریهای همهگیر، آنگولا ممکن است تعرفههای مربوط به تجهیزات پزشکی حیاتی را به طور موقت کاهش دهد یا به حالت تعلیق درآورد. به عنوان مثال، در طول همهگیری کووید-۱۹، عوارض گمرکی ماسک، دستکش و دستگاههای تنفس مصنوعی لغو شد.
- کمکهای اهدایی: واردات دارو به عنوان بخشی از برنامههای کمکهای اهدایی بینالمللی، اغلب به طور کلی از عوارض گمرکی معاف هستند.
۶. الکل، تنباکو و کالاهای لوکس
۶.۱ نوشیدنیهای الکلی
آنگولا مقدار قابل توجهی الکل، به ویژه شراب و مشروبات الکلی وارد میکند و این محصولات با تعرفههای بالاتری مواجه هستند.
- آبجو و شراب: ۱۵٪
- مشروبات الکلی و نوشیدنیهای الکلی: ۲۵٪
- نوشیدنیهای غیرالکلی: ۱۰٪
۶.۲ محصولات دخانی
- سیگار: 30٪
- سیگار: ۲۵٪
- سایر محصولات دخانی: ۲۰٪
۶.۳ کالاهای لوکس
- جواهرات و فلزات گرانبها: ۲۰٪
- ساعت مچی: 20٪
- کیفهای دستی و اکسسوریهای طراحان: ۲۵٪
۷. عوارض واردات ویژه برای کشورهای خاص
۷.۱ کشورهایی با توافقنامههای تجاری مطلوب
- جامعه توسعه جنوب آفریقا (SADC): آنگولا از کاهش تعرفهها برای انواع کالاهای وارداتی از کشورهای عضو SADC، که شامل آفریقای جنوبی، نامیبیا و زیمبابوه میشود، بهرهمند میشود. طبق این توافقنامهها، برخی از کالاهای کشاورزی و صنعتی تا 50٪ تخفیف در عوارض گمرکی دریافت میکنند.
- منطقه آزاد تجاری قاره آفریقا (AfCFTA): آنگولا بخشی از AfCFTA است و واردات از سایر کشورهای آفریقایی اغلب از کاهش تعرفهها بهرهمند میشود. به عنوان مثال، منسوجات، مواد اولیه و محصولات کشاورزی از کشورهای عضو AfCFTA میتوانند شاهد کاهش 10 تا 20 درصدی در عوارض گمرکی باشند.
۷.۲ کشورهایی که با عوارض واردات بالاتر مواجه هستند
- اتحادیه اروپا: اگرچه اتحادیه اروپا شریک تجاری اصلی آنگولا است، اما واردات کالاهای لوکس، وسایل نقلیه و لوازم الکترونیکی از کشورهای اروپایی با تعرفههای بالاتری مواجه است. این امر به ویژه در مورد اقلام مد لوکس و خودروها صادق است، جایی که تعرفهها میتوانند تا 30٪ برسند.
- ایالات متحده: واردات از ایالات متحده، به ویژه در زمینه تجهیزات صنعتی و لوازم الکترونیکی مصرفی، در مقایسه با کالاهای چین یا کشورهای آفریقایی، مشمول تعرفههای کمی بالاتر است و برای محصولات خاصی مانند ماشینآلات و تجهیزات سنگین، عوارض اضافی ۵ درصدی اعمال میشود.
- چین: چین شریک تجاری کلیدی آنگولا است و در حالی که اکثر کالاهای چینی با تعرفههای استاندارد مواجه هستند، برخی از لوازم الکترونیکی مصرفی و وسایل نقلیه با تقاضای بالا با عوارض اضافی ۳ تا ۵ درصدی مواجه هستند.
حقایقی درباره کشور آنگولا
- نام رسمی: جمهوری آنگولا
- پایتخت: لوآندا
- سه شهر بزرگ:
- لوآندا
- هوامبو
- بنگوئلا
- درآمد سرانه: تقریباً ۳۴۰۰ دلار آمریکا (تخمین سال ۲۰۲۳)
- جمعیت: تقریباً ۳۵ میلیون نفر (تخمین ۲۰۲۳)
- زبان رسمی: پرتغالی
- واحد پول: کوانزا آنگولا (AOA)
- موقعیت جغرافیایی: جنوب غربی آفریقا، از جنوب با نامیبیا، از شرق با زامبیا و از شمال با جمهوری دموکراتیک کنگو هممرز است.
جغرافیای آنگولا
آنگولا در ساحل غربی جنوب آفریقا واقع شده و بیش از ۱.۲ میلیون کیلومتر مربع وسعت دارد. جغرافیای این کشور شامل طیف وسیعی از مناظر طبیعی است، از زمینهای پست ساحلی در امتداد اقیانوس اطلس گرفته تا ارتفاعات، فلاتها و صحرای نامیب در منطقه جنوبی. فلات مرکزی و ارتفاعات برای کشاورزی اهمیت دارند، در حالی که بخش شمالی سرشار از جنگلهای گرمسیری است. رودخانههای آنگولا، از جمله کوانزا و کوننه، برای آبیاری، تولید برق آبی و حمل و نقل حیاتی هستند.
آنگولا در امتداد ساحل خود آب و هوای گرمسیری دارد و در مناطق داخلی به آب و هوای خشکتر و نیمهخشک تغییر میکند. منابع طبیعی این کشور، به ویژه نفت و الماس، بر چشمانداز اقتصادی آن تسلط دارند.
اقتصاد و صنایع عمده آنگولا
اقتصاد آنگولا یکی از بزرگترین اقتصادهای آفریقا است و به شدت به منابع طبیعی، به ویژه نفت، وابسته است. این کشور پس از نیجریه، دومین تولیدکننده بزرگ نفت در آفریقا است و نفت بیش از ۹۰٪ از درآمد صادراتی این کشور را تشکیل میدهد.
۱. صنعت نفت و گاز
- تولید نفت آنگولا حول حفاری فراساحلی متمرکز است و این کشور از سال ۲۰۰۷ عضو اوپک بوده است.
- این کشور همچنین دارای ذخایر قابل توجه گاز طبیعی است.
۲. الماس
- آنگولا تولیدکننده پیشرو الماس، به ویژه سنگهای قیمتی با کیفیت بالا است که به طور قابل توجهی به اقتصاد این کشور کمک میکند.
- بخش معدن همچنین مواد معدنی دیگری مانند آهن، مس و طلا تولید میکند.
۳. کشاورزی
- کشاورزی نقش اساسی در اقتصاد محلی ایفا میکند، اگرچه این کشور بخش بزرگی از مواد غذایی خود را وارد میکند. محصولات عمده شامل قهوه، موز، کاساوا و ذرت است.
۴. تولید و ساخت و ساز
- دولت آنگولا در حال سرمایهگذاری در صنعتیسازی است و تمرکز خود را بر زیرساختها، تولید و تنوعبخشی به اقتصاد فراتر از نفت و معدن معطوف کرده است. بخشهای کلیدی شامل تولید سیمان، تولید فولاد و فرآوری مواد غذایی میشوند.