ترینیداد و توباگو، یک کشور جزیره‌ای در کارائیب، یک سیستم تجاری منظم با تعرفه‌های کاملاً تعریف‌شده برای کالاهای وارداتی را اداره می‌کند. به عنوان یکی از صنعتی‌ترین کشورهای منطقه، عوارض واردات آن نقش مهمی در حمایت از صنایع محلی و در عین حال متعادل کردن نیاز به تجارت بین‌المللی دارد. نرخ‌های تعرفه گمرکی در ترینیداد و توباگو توسط بخش گمرک و مالیات غیرمستقیم وزارت دارایی اداره می‌شود و با توافق‌نامه‌های منطقه‌ای مانند جامعه کارائیب (CARICOM) و سازمان تجارت جهانی (WTO) هماهنگ است.
سیستم تعرفه واردات ترینیداد و توباگو به منظور ترویج تولید محلی، محافظت از صنایع نوپا و اطمینان از دسترسی کالاهای اساسی با قیمت‌های رقابتی طراحی شده است. این کشور تعرفه‌ها را بر اساس سیستم هماهنگ توصیف و کدگذاری کالا (HS Code) اعمال می‌کند که محصولات را به گروه‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌کند و هر گروه بسته به طبقه‌بندی خود، مشمول عوارض مختلفی می‌شود.
سیستم تعرفه همچنین شامل مقرراتی برای رفتار ویژه با کالاهای خاص و توافق‌نامه‌های تجاری با کشورهای خاص است. این توافق‌نامه‌ها امکان رفتار ترجیحی برای کالاهای خاص را فراهم می‌کنند و برای تشویق مشارکت‌های تجاری، عوارض وارداتی کمتر یا صفر ارائه می‌دهند.
مقدمه‌ای بر سیستم گمرکی و تعرفه‌ای ترینیداد و توباگو
سیاست‌های تجاری و تعرفه‌ای ترینیداد و توباگو تحت تأثیر موقعیت استراتژیک آن در کارائیب، منابع غنی آن و تمایلش به تنوع‌بخشی به اقتصادش فراتر از بخش نفت و گاز شکل گرفته است. این کشور عضو CARICOM ، سازمان منطقه‌ای که تجارت و ادغام اقتصادی بین کشورهای عضو را تسهیل می‌کند، است. CARICOM یک تعرفه خارجی مشترک (CET) را اجرا می‌کند که عوارض واردات کالاهایی را که وارد کشورهای عضو، از جمله ترینیداد و توباگو می‌شوند، استاندارد می‌کند.
تعرفه خارجی مشترک (CET) برای ساده‌سازی ساختار تعرفه و ایجاد شرایط برابر برای کسب‌وکارهای فعال در منطقه طراحی شده است. این تعرفه شامل چهار باند تعرفه‌ای بر اساس دسته‌بندی محصولات است:
- مواد اولیه و کالاهای سرمایه‌ای: این کالاها معمولاً با عوارض وارداتی کمتری مواجه هستند تا سرمایه‌گذاری در تولید و صنعت را تشویق کنند.
- کالاهای واسطه‌ای: این‌ها اقلامی هستند که در فرآیند تولید استفاده می‌شوند و تعرفه‌ها برای اطمینان از رقابتی ماندن صنایع محلی طراحی شده‌اند.
- کالاهای مصرفی: کالاهای نهایی که برای مصرف مستقیم در دسترس هستند، برای حمایت از تولیدکنندگان محلی با نرخ‌های بالاتری مالیات می‌پردازند.
- کالاهای لوکس: این کالاها که غیرضروری هستند و اغلب برای قشر پردرآمد جامعه وارد می‌شوند، بالاترین عوارض گمرکی را به خود اختصاص می‌دهند.
علاوه بر این، طبق توافق‌نامه‌های مختلف، از جمله توافق‌نامه تجاری CARICOM و قوانین سازمان تجارت جهانی ، به کالاهای کشورهای عضو CARICOM و سایر شرکای تجاری، امتیاز ویژه‌ای اعطا می‌شود.
نرخ‌های تعرفه بر اساس دسته‌بندی محصولات
۱. محصولات کشاورزی
کشاورزی همچنان بخش مهمی در ترینیداد و توباگو است، اگرچه این کشور به شدت به واردات بسیاری از مواد غذایی وابسته است. دولت برای حمایت از تولید محلی و کاهش وابستگی به کالاهای خارجی، تعرفه‌هایی را برای واردات محصولات کشاورزی اعمال کرده است. این تعرفه‌ها همچنین برای تنظیم قیمت مواد غذایی و حفظ تعادل بین مواد غذایی وارداتی و تولید محلی در نظر گرفته شده است.
تعرفه‌های محصولات کشاورزی:
- برنج: برنج به عنوان یک غذای اصلی، عوارض وارداتی ۲۵٪ دارد. با این حال، در مواقع کمبود داخلی، دولت ممکن است این عوارض را کاهش دهد یا به طور موقت حذف کند.
- گندم و آرد گندم: گندم و آرد برای تولید نان مهم هستند. گندم با تعرفه وارداتی ۲۰٪ و آرد گندم با تعرفه ۲۵٪ وارد می‌شود.
- سبزیجات: سبزیجات تازه مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی و هویج بسته به ماهیت محصول، مشمول عوارض وارداتی از 10 تا 25 درصد هستند.
- میوه‌ها: عوارض واردات میوه‌های تازه بسیار متفاوت است و بین ۱۰ تا ۳۰ درصد متغیر است. برای مثال:
- پرتقال: مشمول تعرفه ۱۵٪.
- سیب: سیب‌های وارداتی مشمول مالیات ۲۵٪ هستند.
- گوشت و فرآورده‌های حیوانی: T&T انواع مختلفی از گوشت، لبنیات و تخم‌مرغ را وارد می‌کند. عوارض گمرکی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که رقابت‌پذیری کشاورزان داخلی را تضمین کنند.
- گوشت گاو: واردات گوشت گاو مشمول مالیات 30 درصدی است.
- مرغ: محصولات طیور مانند مرغ بسته به محصول و کشور مبدا، تعرفه‌ای بین ۱۵ تا ۲۵ درصد دارند.
- شیر: محصولات لبنی مانند شیر و پنیر با عوارض گمرکی ۲۵٪ مواجه هستند.
تعرفه‌های ویژه برای واردات محصولات کشاورزی:
- واردات از کشورهای عضو CARICOM: کالاهای کشاورزی از کشورهای عضو CARICOM از تعرفه‌های کاهش یافته یا صفر، مطابق با توافق‌نامه‌های تجاری منطقه‌ای با هدف تقویت ادغام اقتصادی، بهره‌مند می‌شوند.
- معافیت از عوارض واردات: برخی از محصولات کشاورزی، مانند بذر برای کشاورزی محلی، ممکن است از عوارض واردات معاف باشند تا رشد این بخش را تشویق کنند.
۲. کالاها و ماشین‌آلات صنعتی
با توجه به اینکه ترینیداد و توباگو یک نیروگاه نفت و گاز است، واردات ماشین‌آلات، تجهیزات و کالاهای صنعتی برای بخش‌های انرژی و تولید ضروری است. دولت برای تشویق تولید محلی و در عین حال اطمینان از دسترسی مشاغل به ابزارهای لازم برای رشد، عوارض گمرکی متوسطی را بر اکثر کالاهای صنعتی اعمال می‌کند.
تعرفه‌های ماشین‌آلات صنعتی:
- ماشین‌آلات ساختمانی: ماشین‌آلات سنگین مورد استفاده در ساخت و ساز، از جمله بیل مکانیکی، بولدوزر و جرثقیل، مشمول ۵٪ عوارض واردات برای تسهیل توسعه زیرساخت‌ها هستند.
- تجهیزات تولیدی: ماشین‌آلات صنایع تولیدی محلی، بسته به نوع ماشین‌آلات، با ۵ تا ۱۵ درصد عوارض گمرکی مواجه هستند.
- تجهیزات الکتریکی: تجهیزات الکتریکی، شامل ترانسفورماتورها، ژنراتورها و توربین‌ها، مشمول مالیات ۵٪ می‌شوند.
تعرفه‌های ویژه برای واردات صنعتی:
- تجهیزات نفت و گاز: با توجه به اهمیت بخش انرژی، برخی از تجهیزات تخصصی مرتبط با استخراج نفت و گاز ممکن است از معافیت‌های تعرفه‌ای یا نرخ‌های کاهش‌یافته بهره‌مند شوند، به‌ویژه اگر تحت توافق‌نامه‌های خاص وارد شوند یا برای تولید محلی ضروری تلقی شوند.
- واردات از چین و هند: برخی از کالاهای صنعتی، به ویژه تجهیزات ساختمانی و تولیدی، در صورت پایین بودن کیفیت یا عرضه بیش از حد، ممکن است مشمول تعرفه‌های بالاتر شوند. با این حال، توافق‌نامه‌ها ممکن است کاهش تعرفه برای ماشین‌آلات تخصصی یا با کیفیت بالا را فراهم کنند.
۳. کالاهای مصرفی
واردات کالاهای مصرفی مشمول تعرفه‌های بالاتری است، زیرا ترینیداد و توباگو قصد دارد از بازارهای محلی خود محافظت کند و در عین حال دسترسی مصرف‌کنندگان به کالاهای ضروری را تضمین کند. کالاهایی مانند لوازم الکترونیکی، پوشاک و مبلمان بسته به طبقه‌بندی آنها با نرخ‌های مختلفی مالیات می‌گیرند.
تعرفه کالاهای مصرفی:
- لوازم الکترونیکی: اقلامی مانند تلویزیون، تلفن‌های هوشمند و رایانه‌ها معمولاً بسته به نوع کالا، با تعرفه‌هایی از 10 تا 20 درصد مواجه می‌شوند.
- گوشی‌های هوشمند: معمولاً مشمول مالیات ۱۰٪ می‌شوند.
- لپ‌تاپ و کامپیوتر: لپ‌تاپ‌های وارداتی با حدود ۱۵ درصد عوارض گمرکی مواجه هستند.
- پوشاک: عوارض واردات پوشاک معمولاً ۱۵ تا ۲۵ درصد است که بستگی به جنس و مبدا کالا دارد. کالاهای لوکس و طراحان درجه یک ممکن است تعرفه‌های بالاتری را به خود اختصاص دهند.
- پوشاک مردانه و زنانه: 20٪ تعرفه.
- کفش: کفش‌های وارداتی مشمول مالیات ۱۵٪ هستند.
- مبلمان: اقلام مبلمان، چه خانگی و چه اداری، معمولاً با تعرفه ۲۵ درصدی برای حمایت از تولیدکنندگان محلی مبلمان مواجه هستند.
تعرفه‌های ویژه برای کالاهای مصرفی:
- کالاهای لوکس: محصولاتی مانند خودروهای لوکس، جواهرات گران‌قیمت و ساعت‌های لوکس مشمول عوارض وارداتی 30 تا 40 درصد هستند که برای کاهش مصرف واردات غیرضروری و حمایت از مشاغل محلی طراحی شده‌اند.
- معافیت از عوارض واردات برای کالاهای اساسی: برخی از کالاهای اساسی، مانند لوازم پزشکی و محصولات مرتبط با سلامت، ممکن است از معافیت یا کاهش تعرفه‌ها بهره‌مند شوند، به ویژه اگر برای رفاه مردم حیاتی باشند.
۴. مواد شیمیایی و دارویی
صنایع داروسازی و شیمیایی برای سلامت عمومی و رشد صنعتی در ترینیداد و توباگو حیاتی هستند. دولت بر مواد شیمیایی و دارویی وارداتی تعرفه اعمال می‌کند، اگرچه تمهیداتی برای کاهش نرخ محصولات حیاتی در نظر گرفته است.
تعرفه‌های مواد شیمیایی و دارویی:
- داروها: داروها و محصولات مرتبط با سلامت با تعرفه ۱۰٪ مواجه هستند. با این حال، داروهای نجات‌بخش ممکن است معاف باشند یا با نرخ‌های پایین‌تری مشمول مالیات شوند.
- مواد شیمیایی کشاورزی: کودها، آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها بسته به نوع ماده شیمیایی، مشمول مالیات ۱۰ تا ۱۵ درصدی هستند.
- لوازم آرایشی: لوازم آرایشی و محصولات مراقبت شخصی وارداتی از کشورهایی مانند ایالات متحده و اتحادیه اروپا معمولاً مشمول مالیات 20٪ می‌شوند.
تعرفه‌های ویژه برای دارو:
- واردات از هند: هند یکی از تأمین‌کنندگان مهم داروهای ژنریک است. در برخی موارد، داروهای وارداتی از هند ممکن است از کاهش تعرفه‌ها یا معافیت‌های ویژه برای تضمین دسترسی مقرون‌به‌صرفه به داروها برای مردم بهره‌مند شوند.
۵. محصولات خودرو
بخش خودرو در ترینیداد و توباگو، هم از نظر تقاضای مصرف‌کننده و هم از نظر استفاده تجاری، بخش مهمی است. این کشور انواع وسایل نقلیه، از جمله خودروهای سواری، کامیون‌ها و وسایل نقلیه تخصصی را وارد می‌کند.
تعرفه‌های محصولات خودرو:
- خودروهای سواری: خودروهای سواری با عوارض واردات از ۲۵ تا ۴۰ درصد مواجه هستند و خودروهای لوکس بالاترین نرخ‌ها را به خود اختصاص می‌دهند.
- موتورسیکلت‌ها: موتورسیکلت‌ها بسته به حجم موتور و برند آن، از ۱۵ تا ۲۰ درصد مالیات دارند.
- خودروهای تجاری: کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و ون‌ها مشمول ۱۵٪ عوارض واردات هستند.
تعرفه‌های ویژه برای واردات خودرو:
- خودروهای دست دوم: واردات خودروهای دست دوم، به ویژه از کشورهایی مانند ژاپن، در صورت عدم رعایت استانداردهای زیست‌محیطی یا ایمنی محلی، ممکن است مشمول مقررات سختگیرانه‌تر و تعرفه‌های بالاتر شود.
حقایق کشور
- نام رسمی: جمهوری ترینیداد و توباگو
- پایتخت: پورت آو اسپین
- بزرگترین شهرها: سان فرناندو، آریما، چاگواناس
- جمعیت: تقریباً ۱.۴ میلیون نفر (تخمین ۲۰۲۳)
- زبان رسمی: انگلیسی
- واحد پول: دلار ترینیداد و توباگو (TTD)
- موقعیت مکانی: واقع در دریای کارائیب، درست در ساحل شمال شرقی ونزوئلا.
جغرافیا، اقتصاد و صنایع عمده
جغرافیا: ترینیداد و توباگو از دو جزیره اصلی، ترینیداد و توباگو ، و چندین جزیره کوچک‌تر تشکیل شده است. این کشور دارای طیف متنوعی از مناظر، از جمله کوه‌ها، سواحل و جنگل‌های بارانی است. این کشور در نزدیکی ساحل شمالی آمریکای جنوبی واقع شده است و منطقه ساحلی آن از ذخایر نفت و میادین گاز طبیعی بهره‌مند است.
اقتصاد: اقتصاد این کشور عمدتاً مبتنی بر صنعت نفت و گاز است و ترینیداد و توباگو یکی از تولیدکنندگان پیشرو انرژی در کارائیب است. تولید، گردشگری و کشاورزی نیز از عوامل کلیدی اقتصاد این کشور هستند.
صنایع عمده:
- نفت و گاز: ترینیداد و توباگو صادرکننده عمده نفت، گاز طبیعی و محصولات پتروشیمی است.
- تولید: این کشور از پایگاه صنعتی قوی برخوردار است و همه چیز را از فولاد گرفته تا محصولات غذایی تولید می‌کند.
- کشاورزی: صادرات کلیدی کشاورزی شامل شکر، کاکائو و رم است.
- گردشگری: اگرچه گردشگری بخش اصلی اقتصاد نیست، اما نقش رو به رشدی در اقتصاد ایفا می‌کند، به خصوص در رابطه با کارناوال‌ها و زیبایی‌های طبیعی آن.