Norwegia, członek Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) i Strefy Schengen, jest wysoko rozwiniętym krajem znanym z wysokiego standardu życia i silnej gospodarki. Kraj ten ma dobrze zorganizowany system celny, który reguluje import, chroni lokalny przemysł i generuje dochody rządowe. Podczas gdy Norwegia w większości przypadków stosuje wspólną taryfę celną Unii Europejskiej (UE) (CET) ze względu na uczestnictwo w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG), istnieją określone cła i zwolnienia, które mają zastosowanie do towarów importowanych do kraju.
Stawki celne dla produktów importowanych do Norwegii
Norweski system taryfowy jest w dużej mierze zgodny z polityką taryfową UE, chociaż jako członek EFTA kraj ten może mieć pewne różnice. Stawki taryfowe są regulowane głównie przez kody Zharmonizowanego Systemu (HS), które klasyfikują towary na podstawie ich charakteru. Taryfy są zazwyczaj stosowane ad valorem (jako procent wartości) lub jako cła specyficzne (na podstawie ilości lub wagi).
1. Produkty rolne
Produkty rolne stanowią istotną część norweskiej struktury taryf importowych, ponieważ kraj ten ma ograniczoną powierzchnię gruntów ornych i jest zależny od krajów zagranicznych w zakresie dostaw niezbędnych produktów spożywczych. Rząd stosuje taryfy w celu ochrony krajowego rolnictwa, które często koncentruje się na hodowli zwierząt gospodarskich, mleczarstwie i konkretnych uprawach dostosowanych do zimnego klimatu Norwegii. Niektóre produkty rolne są również objęte wysokimi taryfami w celu ograniczenia importu i wsparcia lokalnej produkcji żywności.
Kluczowe kategorie taryfowe dla produktów rolnych
- Produkty mleczne (kod HS 04)
- Stawka taryfowa: 0-30%
- Norwegia stosuje znaczne cła na produkty mleczne, w tym ser, mleko i masło. Stawka różni się w zależności od produktu, przy czym wysokie cła na produkty takie jak ser (do 30%) mają chronić lokalnych producentów mleka. Niektóre przetworzone produkty mleczne mogą być opodatkowane niższymi stawkami.
- Mięso i produkty mięsne (kod HS 02)
- Stawka taryfowa: 0-40%
- Import mięsa, zwłaszcza wołowiny i wieprzowiny, podlega taryfom wynoszącym od 0% do 40%, w zależności od rodzaju i kawałka mięsa. Te wysokie taryfy mają na celu ochronę produkcji mięsa w Norwegii, która koncentruje się głównie na owcach, świniach i bydle.
- Zboża i ziarna (kod HS 10)
- Stawka taryfowa: 5-20%
- Norwegia importuje znaczne ilości zbóż, takich jak pszenica, jęczmień i owies. Cła wahają się od 5% do 20% na te produkty, które są niezbędne do produkcji żywności i paszy dla zwierząt.
- Warzywa i owoce (kod HS 07)
- Stawka taryfowa: 5-10%
- Cła na warzywa i owoce są stosunkowo umiarkowane i wynoszą zazwyczaj od 5% do 10%. Norwegia importuje znaczne ilości owoców, takich jak jabłka, banany i owoce cytrusowe, a także warzyw, takich jak pomidory i ziemniaki.
- Cukier (kod HS 17)
- Stawka taryfowa: 10-20%
- Import cukru objęty jest taryfami celnymi wynoszącymi ok. 10–20%. Norwegia charakteryzuje się wysokim spożyciem cukru na mieszkańca, szczególnie w przypadku wyrobów cukierniczych i napojów, co sprawia, że ta kategoria ma istotne znaczenie dla należności celnych tego kraju.
Specjalne cła importowe na produkty rolne
- Import z krajów UE i EOG
- Jako członek EOG Norwegia korzysta z taryf bezcłowych lub obniżonych na wiele produktów rolnych z państw członkowskich UE, pod warunkiem, że produkty te spełniają normy regulacyjne UE. Na przykład produkty mleczne i mięsne z UE korzystają z niższych taryf, a niektóre owoce i warzywa są całkowicie zwolnione z ceł.
- Import z krajów rozwijających się
- Norwegia stosuje preferencyjne stawki celne na produkty rolne importowane z krajów najmniej rozwiniętych (LDC) i krajów rozwijających się w ramach programów takich jak Generalized System of Preferences (GSP). Te preferencyjne stawki mają na celu zwiększenie eksportu z tych krajów, w szczególności owoców, warzyw i produktów tropikalnych.
2. Towary wytworzone i produkty przemysłowe
Norwegia ma dobrze rozwiniętą bazę przemysłową, ale nadal opiera się na imporcie towarów wytworzonych, takich jak maszyny, elektronika, chemikalia i produkty motoryzacyjne. Stawki celne na produkty przemysłowe są zazwyczaj umiarkowane, aby zachęcać do innowacji i konkurencji na rynku krajowym. Jednak produkty, które nie są wytwarzane lokalnie lub są uważane za kluczowe dla gospodarki kraju, takie jak maszyny do produkcji energii, mogą mieć obniżone lub zerowe stawki celne.
Kluczowe kategorie taryfowe dla towarów przemysłowych
- Maszyny i urządzenia (kod HS 84)
- Stawka taryfowa: 0-10%
- Import maszyn do Norwegii podlega zazwyczaj niskim stawkom celnym. Obejmują one maszyny budowlane, maszyny rolnicze i sprzęt przemysłowy. Stawki wynoszą zazwyczaj 0-10%, przy czym maszyny niezbędne dla konkretnych branż są często zwolnione z ceł, aby zachęcić do innowacji i rozwoju.
- Samochody i części (kod HS 87)
- Stawka taryfowa: 10-25%
- Samochody, ciężarówki i inne pojazdy silnikowe są opodatkowane stawkami od 10% do 25%, w zależności od wielkości silnika pojazdu, emisji i tego, czy jest on w pełni zmontowany, czy w częściach. Norwegia nakłada również wyższe podatki na pojazdy o wysokiej emisji dwutlenku węgla w ramach swojej polityki ochrony środowiska.
- Sprzęt elektryczny i elektroniczny (kod HS 85)
- Stawka taryfowa: 0-10%
- Towary elektryczne, takie jak komputery, sprzęt telekomunikacyjny i urządzenia gospodarstwa domowego, są zazwyczaj objęte niższymi taryfami. Stawka wynosi zazwyczaj od 0% do 10%, w zależności od rodzaju produktu i popytu rynkowego.
- Chemikalia i produkty farmaceutyczne (kod HS 29, 30)
- Stawka taryfowa: 0-15%
- Produkty chemiczne i farmaceutyczne, w tym artykuły medyczne i leki, podlegają umiarkowanym taryfom, zwykle w zakresie 0-15%. Norwegia ma silny sektor farmaceutyczny, ale importuje duże ilości produktów medycznych i chemicznych, szczególnie dla sektora ochrony zdrowia.
Specjalne cła importowe na towary przetworzone
- Importy z krajów EFTA
- Jako członek EFTA Norwegia ma preferencyjne taryfy celne z krajami takimi jak Szwajcaria, Islandia i Liechtenstein. Produkty te mogą być wwożone do Norwegii bez cła lub po znacznie obniżonych stawkach, szczególnie w kategoriach takich jak maszyny i urządzenia.
- Import z Chin i innych krajów azjatyckich
- Chiny są głównym źródłem towarów wytwarzanych dla Norwegii, w tym tekstyliów, elektroniki i maszyn. Produkty z Chin i innych krajów azjatyckich zazwyczaj podlegają standardowym taryfom, chyba że kwalifikują się do preferencyjnego traktowania na mocy umów handlowych, takich jak AfCFTA (Afrykańska Kontynentalna Strefa Wolnego Handlu) lub poprzez umowy dwustronne.
- Import ze Stanów Zjednoczonych i Japonii
- Stany Zjednoczone i Japonia również eksportują do Norwegii różnorodne towary przemysłowe. Produkty te mogą podlegać umiarkowanym taryfom, ale często korzystają ze zwolnień lub obniżonych stawek ze względu na ich znaczenie technologiczne lub przemysłowe.
3. Dobra konsumpcyjne
Dobra konsumpcyjne, takie jak elektronika, odzież i meble, są niezbędnym importem dla wysokiego standardu życia w Norwegii. Jako kraj zamożny ze znaczną klasą średnią, popyt na dobra konsumpcyjne wyprodukowane za granicą jest wysoki. Jednak rząd stosuje cła na niektóre z tych dóbr, aby wspierać lokalne gałęzie przemysłu i promować zrównoważony rozwój.
Kluczowe kategorie taryfowe dla towarów konsumpcyjnych
- Sprzęt elektroniczny i elektryczny (kod HS 85)
- Stawka taryfowa: 0-10%
- Urządzenia elektroniczne, takie jak smartfony, telewizory i komputery, podlegają zazwyczaj niskim taryfom celnym wynoszącym 0–10%, z pewnymi wyjątkami dla produktów takich jak urządzenia medyczne i sprzęt telekomunikacyjny.
- Odzież i obuwie (kod HS 61-62)
- Stawka taryfowa: 10-20%
- Importowana odzież i obuwie objęte są cłami wynoszącymi od 10% do 20%. Ma to na celu ochronę lokalnego przemysłu tekstylnego i odzieżowego, choć Norwegia nadal importuje znaczną ilość produktów modowych z krajów takich jak Chiny, Indie i Bangladesz.
- Meble i artykuły gospodarstwa domowego (kod HS 94)
- Stawka taryfowa: 5-10%
- Meble i artykuły gospodarstwa domowego są zazwyczaj objęte umiarkowanymi taryfami celnymi, wynoszącymi od 5% do 10%. Produkty importowane, takie jak meble, sprzęt AGD i przybory kuchenne, podlegają tym stawkom.
Specjalne cła importowe na towary konsumpcyjne
- Import z krajów UE i EOG
- Jako część EOG Norwegia korzysta z bezcłowego importu większości dóbr konsumpcyjnych z państw członkowskich UE. Jednak to zwolnienie może nie dotyczyć niektórych dóbr luksusowych lub przedmiotów podlegających norweskim podatkom środowiskowym.
- Import ze Stanów Zjednoczonych
- Stany Zjednoczone eksportują znaczną liczbę dóbr konsumpcyjnych do Norwegii, zwłaszcza elektronikę i wysokiej jakości marki. Produkty te mogą kwalifikować się do obniżonych taryf na mocy umów handlowych.
4. Surowce i produkty energetyczne
Biorąc pod uwagę, że Norwegia jest wiodącym producentem ropy naftowej i gazu ziemnego, produkty energetyczne, takie jak ropa naftowa i gaz, nie podlegają taryfom. Jednak inne surowce wykorzystywane w takich gałęziach przemysłu, jak górnictwo, leśnictwo i produkcja energii, podlegają umiarkowanym taryfom w celu uregulowania importu towarów, które konkurują z krajową produkcją lub wydobyciem.
Kluczowe kategorie taryfowe dla surowców i produktów energetycznych
- Ropa naftowa i produkty naftowe (kod HS 27)
- Stawka celna: 0%
- Jako jeden z największych eksporterów ropy naftowej na świecie, Norwegia nie nakłada ceł importowych na ropę naftową. Jednak niektóre rafinowane produkty naftowe, takie jak benzyna, olej napędowy i paliwo lotnicze, mogą podlegać podatkom lub cłom, jeśli są importowane w dużych ilościach.
- Gaz ziemny (kod HS 2711)
- Stawka celna: 0%
- Norwegia eksportuje znaczny gaz ziemny, a kraj ten zazwyczaj go nie importuje, więc taryfy celne na ogół nie obowiązują.
- Drewno i produkty leśne (kod HS 44)
- Stawka taryfowa: 5-10%
- Norwegia jest głównym producentem drewna, ale nadal importuje niektóre rodzaje drewna i produktów leśnych dla przemysłu budowlanego i papierniczego. Stawka celna wynosi zazwyczaj około 5-10%, w zależności od rodzaju drewna.
Specjalne cła importowe na surowce i produkty energetyczne
- Import z krajów UE i EFTA
- Podobnie jak w przypadku innych kategorii produktów, surowce pochodzące z krajów UE i EFTA korzystają z obniżonych lub zerowych stawek celnych dzięki umowom handlowym zawartym przez Norwegię z tymi regionami.
Fakty o kraju
- Nazwa formalna kraju: Królestwo Norwegii
- Stolica: Oslo
- Trzy największe miasta:
- Osło
- Bergen
- Stavanger
- Dochód na mieszkańca: ok. 78 000 USD (szacunki na 2023 r.)
- Populacja: ok. 5,5 miliona
- Język urzędowy: norweski
- Waluta: korona norweska (NOK)
- Położenie: Kraj położony w Europie Północnej, na zachodnim wybrzeżu Półwyspu Skandynawskiego. Graniczy ze Szwecją na wschodzie, Finlandią na północnym wschodzie i Rosją na dalekim północnym wschodzie. Ma linie brzegowe nad Morzem Północnym i Morzem Barentsa.
Geografia, gospodarka i główne gałęzie przemysłu
Geografia
Norwegia słynie z oszałamiających naturalnych krajobrazów, w tym fiordów, gór i arktycznej tundry na dalekiej północy. Kraj ma długą linię brzegową i charakteryzuje się nierównym terenem, co czyni go szczególnie odpowiednim do takich aktywności jak wędkarstwo, turystyka i produkcja energii wodnej.
Gospodarka
Norwegia jest bogatym krajem o wysokim standardzie życia, wspieranym przez obfite zasoby naturalne, w szczególności ropę naftową i gaz. Kraj ten z powodzeniem zarządza swoim bogactwem naftowym za pośrednictwem Government Pension Fund Global, który jest jednym z największych funduszy majątku narodowego na świecie. Oprócz ropy naftowej, gospodarka Norwegii jest wspierana przez rybołówstwo, przemysł stoczniowy, turystykę i odnawialne źródła energii.
Główne branże
- Ropa naftowa i gaz: Sektor ropy naftowej i gazu stanowi podstawę gospodarki Norwegii, generując znaczną część PKB oraz przychodów z eksportu.
- Gospodarka morska i transport morski: Norwegia ma silny przemysł morski, obejmujący budowę statków i logistykę, który odgrywa kluczową rolę w handlu światowym.
- Energia odnawialna: Norwegia jest liderem w dziedzinie energii odnawialnej, szczególnie energii wodnej, i coraz bardziej koncentruje się na zrównoważonych rozwiązaniach energetycznych.
- Rybołówstwo i owoce morza: Norwegia jest jednym z największych eksporterów owoców morza, szczególnie łososia, a sektor rybołówstwa ma kluczowe znaczenie dla gospodarki kraju.