Indonezja, jako największa gospodarka w Azji Południowo-Wschodniej, odgrywa kluczową rolę w handlu regionalnym i globalnym. Kraj ten w dużym stopniu opiera się na imporcie, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na dobra konsumpcyjne, surowce, maszyny i technologie. Jako członek różnych organizacji międzynarodowych i porozumień handlowych, w tym Światowej Organizacji Handlu (WTO), Strefy Wolnego Handlu ASEAN (AFTA) i Regionalnego Wszechstronnego Partnerstwa Gospodarczego (RCEP), polityka handlowa Indonezji jest kształtowana zarówno przez regionalną, jak i globalną integrację gospodarczą. Indonezja stosuje system taryf celnych oparty na klasyfikacji kodów Zharmonizowanego Systemu (HS), ze stawkami różniącymi się w zależności od rodzaju produktu, kraju pochodzenia i obowiązujących umów handlowych.
Struktura taryfowa w Indonezji
Indonezja stosuje kombinację ceł ad valorem, specyficznych i łączonych w oparciu o kategorię produktu. Stawki taryfowe stosowane do importu są zazwyczaj ustrukturyzowane w następujący sposób:
- 0% – 5%: dobra podstawowe, surowce i dobra inwestycyjne.
- 5% – 15%: dobra pośrednie i półprodukty.
- 15% – 40%: Produkty konsumpcyjne gotowe i towary luksusowe.
Oprócz cła importowego, towary importowane podlegają:
- Podatek od wartości dodanej (VAT): Obecnie wynosi 11% dla większości towarów.
- Podatek od sprzedaży dóbr luksusowych (LGST): stosowany do określonych produktów, takich jak samochody, artykuły luksusowe i wysokiej klasy urządzenia elektroniczne.
- Podatki akcyzowe: pobierane od niektórych produktów, w tym tytoniu, napojów alkoholowych i napojów słodzonych.
Indonezja korzysta również z kilku preferencyjnych umów handlowych, które zapewniają obniżone lub zerowe stawki celne na niektóre produkty pochodzące z krajów, z którymi Indonezja podpisała umowy, takich jak ASEAN, Chiny, Japonia i Unia Europejska (UE).
Stawki taryfowe według kategorii produktów
1. Produkty rolne i artykuły spożywcze
Rolnictwo jest istotną częścią gospodarki Indonezji, ale kraj importuje znaczną część swoich produktów spożywczych, zwłaszcza przetworzonych i wysokiej jakości. Stawki celne na produkty rolne mają na celu ochronę krajowych producentów, zapewniając jednocześnie przystępne dostawy podstawowych artykułów spożywczych.
1.1. Zboża i zboża
- Ryż: Jako że ryż jest podstawowym pożywieniem, jego import objęty jest 15-procentowym cłem mającym na celu ochronę lokalnych rolników.
- Pszenica: Pszenica jest uważana za niezbędny surowiec, a jej import jest zazwyczaj opodatkowany stawką 5%.
- Kukurydza: Import kukurydzy przeznaczonej na cele przemysłowe objęty jest taryfami celnymi w wysokości 5%, natomiast import kukurydzy przeznaczonej do spożycia może być obciążony wyższymi taryfami celnymi, sięgającymi 10%.
Specjalne cła importowe:
- Ryż z krajów ASEAN: W ramach Strefy Wolnego Handlu ASEAN (AFTA) zapewniony jest dostęp bezcłowy na import ryżu pochodzącego z państw członkowskich ASEAN.
- Ryż z krajów nieobjętych preferencyjnymi taryfami celnymi: Mogą obowiązywać dodatkowe cła mające na celu ochronę krajowej produkcji.
1.2. Produkty mleczne
- Mleko: Import mleka w proszku i świeżego jest zazwyczaj opodatkowany stawką 5%.
- Ser i masło: Import sera i masła objęty jest cłami wynoszącymi od 5% do 20%, w zależności od rodzaju i pochodzenia.
- Jogurt i inne produkty mleczne: Import jogurtu i innych produktów mlecznych jest opodatkowany stawką od 10% do 20%, w zależności od konkretnego produktu.
Specjalne cła importowe:
- Produkty mleczarskie z Nowej Zelandii i Australii: Na mocy umowy o wolnym handlu między ASEAN, Australią i Nową Zelandią (AANZFTA) import produktów mleczarskich z tych krajów może korzystać ze zmniejszonych stawek celnych lub statusu wolnego od cła.
1.3. Mięso i drób
- Wołowina: Importowana wołowina jest objęta podatkiem wynoszącym od 5% do 20%, w zależności od tego, czy jest świeża, mrożona czy przetworzona.
- Drób: Import kurczaków i indyków objęty jest taryfami celnymi w wysokości 20%, choć niektóre przetworzone produkty drobiowe mogą zostać obciążone wyższymi taryfami.
- Mięso przetworzone: Import przetworzonego mięsa, takiego jak kiełbasy i wędliny, jest opodatkowany stawką od 15% do 30%, w zależności od stopnia przetworzenia.
Specjalne warunki importu:
- Import mięsa z krajów nieobjętych preferencyjnymi taryfami: Mogą obowiązywać wyższe cła mające na celu ochronę lokalnego przemysłu i spełnienie norm sanitarnych.
1.4. Owoce i warzywa
- Świeże owoce: Importowane świeże owoce, takie jak jabłka, pomarańcze i winogrona, są opodatkowane stawką od 5% do 20%, w zależności od rodzaju.
- Warzywa (świeże i mrożone): Stawki celne na świeże i mrożone warzywa wynoszą od 5% do 20%, przy czym niektóre produkty podlegają sezonowym zmianom stawek celnych.
- Przetworzone owoce i warzywa: Na owoce i warzywa w puszkach lub mrożone obowiązują cła w wysokości od 10% do 30%.
Specjalne cła importowe:
- Owoce z krajów ASEAN: Import z krajów ASEAN jest często zwolniony z cła w ramach AFTA, co zapewnia korzystne warunki dla owoców tropikalnych i egzotycznych.
2. Towary wytworzone
Indonezja importuje szeroką gamę towarów przemysłowych, w tym tekstylia, maszyny, elektronikę i samochody. Stawki taryfowe dla tych towarów różnią się znacznie w zależności od stopnia przetworzenia i zamierzonego wykorzystania.
2.1. Tekstylia i odzież
- Surowa bawełna: Import surowej bawełny, wykorzystywanej w przemyśle tekstylnym, jest zazwyczaj opodatkowany stawką 5%.
- Tekstylia (bawełniane i syntetyczne): Gotowe tekstylia, w tym odzież, są opodatkowane stawką od 10% do 15%, w zależności od rodzaju i pochodzenia tkaniny.
- Obuwie: Obuwie importowane objęte jest stawką celną wynoszącą od 10% do 30%, w zależności od materiału (skóra, tworzywo sztuczne itp.) i rodzaju produktu.
Specjalne cła importowe:
- Tekstylia od preferencyjnych partnerów handlowych: Import tekstyliów z krajów, które zawarły preferencyjne umowy handlowe, takich jak ASEAN i Indie, może skorzystać z obniżonych stawek celnych lub dostępu bezcłowego.
- Odzież z krajów niepreferencyjnych: W przypadku importu odzieży z krajów niepreferencyjnych, takich jak Chiny, mogą obowiązywać wyższe cła, w zależności od lokalnych warunków rynkowych.
2.2. Maszyny i elektronika
- Maszyny przemysłowe: Maszyny do celów rolniczych, budowlanych i produkcyjnych są opodatkowane stawką od 0% do 5%, w zależności od tego, czy są zaklasyfikowane jako dobra inwestycyjne.
- Elektronika użytkowa (telewizory, radia itp.): Elektronika użytkowa, taka jak telewizory, radia i telefony komórkowe, podlega taryfom wynoszącym od 5% do 15%.
- Komputery i urządzenia peryferyjne: Komputery i powiązany z nimi sprzęt podlegają zazwyczaj stawce celnej 0% ze względu na ich znaczenie dla rozwoju technologii i biznesu.
Specjalne warunki importu:
- Maszyny z Japonii: Na mocy Umowy o partnerstwie gospodarczym między Indonezją a Japonią (IJEPA) niektóre maszyny importowane z Japonii są objęte obniżonymi lub zerowymi taryfami celnymi.
2.3. Samochody i części samochodowe
- Pojazdy osobowe: Import pojazdów osobowych podlega taryfom wynoszącym od 40% do 50%, co odzwierciedla ich klasyfikację jako dóbr luksusowych.
- Samochody ciężarowe i pojazdy użytkowe: Samochody ciężarowe i pojazdy użytkowe są objęte cłami wynoszącymi od 10% do 25%, w zależności od wielkości silnika i przeznaczenia.
- Części samochodowe: Części i akcesoria samochodowe są opodatkowane stawką od 10% do 20%, w zależności od rodzaju i zastosowania.
Specjalne cła importowe:
- Samochody luksusowe: W przypadku pojazdów luksusowych i wysokiej klasy obowiązują wyższe cła i podatki od sprzedaży towarów luksusowych.
- Pojazdy używane: Indonezja nakłada ograniczenia i wyższe cła na import używanych pojazdów, co ma na celu zachęcenie do importu nowych i przyjaznych dla środowiska modeli.
3. Produkty chemiczne
Indonezja importuje szeroką gamę produktów chemicznych do użytku zarówno w sektorze przemysłowym, jak i opieki zdrowotnej. Stawki taryfowe na import chemikaliów różnią się w zależności od rodzaju produktu i jego przeznaczenia.
3.1. Produkty farmaceutyczne
- Produkty lecznicze: Podstawowe leki i produkty farmaceutyczne są generalnie objęte stawką celną 0%, ze względu na ich znaczenie dla zdrowia publicznego.
- Produkty farmaceutyczne niebędące artykułami pierwszej potrzeby: Produkty farmaceutyczne niebędące artykułami pierwszej potrzeby, takie jak witaminy i suplementy, podlegają taryfom wynoszącym od 5% do 10%.
Specjalne cła importowe:
- Produkty farmaceutyczne pochodzące od preferencyjnych partnerów handlowych: Import produktów farmaceutycznych z krajów ASEAN i innych partnerów może korzystać ze zmniejszonych lub zerowych stawek celnych na mocy obowiązujących umów handlowych.
3.2. Tworzywa sztuczne i polimery
- Surowce z tworzyw sztucznych: Import surowców z tworzyw sztucznych, takich jak polietylen i polipropylen, podlega taryfom wynoszącym od 5% do 10%.
- Gotowe produkty z tworzyw sztucznych: Import gotowych produktów z tworzyw sztucznych, takich jak pojemniki i produkty konsumenckie, objęty jest cłami w wysokości od 10% do 20%.
Specjalne cła importowe:
- Tworzywa sztuczne z krajów niepreferencyjnych: W przypadku importu tworzyw sztucznych z krajów niepreferencyjnych, takich jak Chiny, mogą zostać zastosowane dodatkowe taryfy lub cła antydumpingowe w celu ochrony lokalnych producentów.
4. Wyroby z drewna i papieru
Mimo że Indonezja ma prężnie rozwijający się przemysł leśny, importuje ona szeroką gamę produktów drewnianych i papierniczych, wykorzystywanych m.in. w opakowaniach, drukarstwie i budownictwie.
4.1. Drewno i tarcica
- Drewno surowe: Import drewna surowego i nieprzetworzonego objęty jest taryfami celnymi w wysokości 5%, które mają zachęcić do wykorzystywania drewna lokalnego.
- Drewno przetworzone: Import przetworzonych produktów drewnianych, takich jak sklejka i fornir, podlega taryfom wynoszącym od 10% do 15%, w zależności od stopnia przetworzenia.
Specjalne cła importowe:
- Drewno z krajów ASEAN: Import drewna z krajów ASEAN objęty jest bezcłowym dostępem w ramach AFTA.
4.2. Papier i tektura
- Papier gazetowy: Import papieru gazetowego i papieru niepowlekanego przeznaczonego do publikacji i drukowania jest opodatkowany stawką 5%.
- Papier powlekany: Import produktów z papieru powlekanego i błyszczącego objęty jest stawką celną w wysokości 10%.
- Materiały opakowaniowe: Tektura i inne materiały opakowaniowe są objęte cłami w wysokości od 10% do 15%, w zależności od zamierzonego przeznaczenia.
5. Metale i wyroby metalowe
Indonezja jest znaczącym producentem minerałów i metali, ale importuje również znaczne ilości przetworzonych produktów metalowych, wykorzystywanych w budownictwie i przemyśle wytwórczym.
5.1. Żelazo i stal
- Stal surowa: Import stali surowej i innych metali żelaznych podlega cłu w wysokości 5%, tak jak import surowców do budownictwa i produkcji.
- Wyroby stalowe gotowe: Import wyrobów stalowych gotowych, takich jak pręty, belki i blachy, objęty jest taryfami wynoszącymi od 10% do 15%, w zależności od zastosowania.
5.2. Aluminium
- Aluminium surowe: Import aluminium surowego podlega zazwyczaj cłu w wysokości 5%.
- Wyroby aluminiowe: Gotowe wyroby aluminiowe, takie jak puszki i arkusze, są opodatkowane stawką od 10% do 15%, w zależności od rodzaju.
Specjalne cła importowe:
- Metale z krajów niepreferencyjnych: Import stali i aluminium z krajów niepreferencyjnych może wiązać się z dodatkowymi cłami lub taryfami antydumpingowymi mającymi na celu ochronę lokalnego przemysłu.
6. Produkty energetyczne
Energia ma kluczowe znaczenie dla rozwijającej się gospodarki Indonezji, która w celu zaspokojenia popytu opiera się zarówno na importowanych paliwach kopalnych, jak i na technologiach energii odnawialnej.
6.1. Paliwa kopalne
- Ropa naftowa: Import ropy naftowej objęty jest stawką celną w wysokości 0% ze względu na zależność kraju od ropy jako źródła energii.
- Rafinowane produkty naftowe: Benzyna, olej napędowy i inne rafinowane produkty naftowe są opodatkowane stawką od 5% do 10%, doliczane są również dodatkowe cła akcyzowe.
- Węgiel: Import węgla objęty jest stawką celną w wysokości 5%, w zależności od zamierzonego wykorzystania.
6.2. Urządzenia do pozyskiwania energii odnawialnej
- Panele słoneczne: Import urządzeń wykorzystujących energię odnawialną, takich jak panele słoneczne, objęty jest stawką celną wynoszącą 0% w celu promowania stosowania czystych technologii energetycznych.
- Turbiny wiatrowe: Sprzęt wykorzystujący energię wiatrową jest często zwolniony z ceł lub podlega minimalnym cłom, co ma zachęcić do inwestowania w projekty z zakresu energii odnawialnej.
Specjalne cła importowe według kraju
1. Państwa członkowskie ASEAN
Jako członek Strefy Wolnego Handlu ASEAN (AFTA), Indonezja korzysta z bezcłowego handlu z innymi krajami ASEAN. Większość towarów wymienianych w regionie jest zwolniona z taryf importowych, pod warunkiem spełnienia kryteriów reguł pochodzenia.
2. Chiny
Indonezja i Chiny są członkami Regionalnego Wszechstronnego Partnerstwa Gospodarczego (RCEP), które zapewnia obniżone taryfy na szeroką gamę towarów. Chiński import elektroniki użytkowej, maszyn i tekstyliów korzysta z obniżonych taryf na mocy tej umowy.
3. Japonia
Na mocy Umowy o partnerstwie gospodarczym między Indonezją a Japonią (IJEPA) niektóre towary importowane z Japonii, takie jak maszyny, samochody i sprzęt przemysłowy, korzystają ze obniżonych stawek celnych lub statusu wolnego od cła.
4. Stany Zjednoczone
Import Indonezji ze Stanów Zjednoczonych podlega standardowym stawkom celnym, choć niektóre sektory, np. energetyczny i technologiczny, mogą korzystać z preferencyjnego traktowania na mocy umów handlowych.
5. Unia Europejska (UE)
Indonezja obecnie negocjuje umowę o wolnym handlu z Unią Europejską, która po sfinalizowaniu obniży taryfy na szeroką gamę produktów. Do tego czasu towary importowane z UE podlegają standardowym stawkom taryfowym, chociaż niektóre produkty korzystają z preferencyjnych stawek taryfowych w ramach Ogólnego Systemu Preferencji (GSP).
Fakty o kraju: Indonezja
- Formalna nazwa: Republika Indonezji (Republika Indonezji)
- Stolica: Dżakarta
- Największe miasta:
- Djakarta
- Surabaja
- Bandung
- Dochód na mieszkańca: 4200 dolarów (szacunki na 2023 r.)
- Populacja: 278 milionów (szacunki na 2023 r.)
- Język urzędowy: indonezyjski (Bahasa Indonesia)
- Waluta: rupia indonezyjska (IDR)
- Położenie: Azja Południowo-Wschodnia, archipelag pomiędzy Oceanem Indyjskim a Oceanem Spokojnym, graniczący z Malezją, Papuą-Nową Gwineą i Timorem Wschodnim.
Opis geografii, gospodarki i głównych gałęzi przemysłu Indonezji
Geografia
Indonezja jest największym archipelagiem na świecie, składającym się z ponad 17 000 wysp, z czego pięć głównych wysp to Jawa, Sumatra, Kalimantan, Sulawesi i Papua. Kraj ten znajduje się w Azji Południowo-Wschodniej, rozciąga się na równiku i między Oceanem Indyjskim a Oceanem Spokojnym. Położenie Indonezji sprawia, że panuje tam klimat tropikalny z dużymi opadami deszczu, a jej wulkaniczna geografia sprawia, że jest ona bardzo żyzna i podatna na klęski żywiołowe, takie jak trzęsienia ziemi i tsunami.
Gospodarka
Indonezja jest największą gospodarką w Azji Południowo-Wschodniej i 16. co do wielkości na świecie pod względem nominalnego PKB. Gospodarka jest klasyfikowana jako rozwijająca się gospodarka rynkowa, z kluczowymi sektorami, takimi jak produkcja, górnictwo, rolnictwo, usługi i turystyka. Indonezja jest głównym eksporterem zasobów naturalnych, takich jak ropa naftowa, gaz, węgiel i olej palmowy. Rząd priorytetowo traktuje dywersyfikację gospodarczą, inwestując znacząco w infrastrukturę, technologię i energię odnawialną.
Pomimo znacznego wzrostu Indonezja nadal stoi przed wyzwaniami, w tym nierównościami, lukami infrastrukturalnymi i dużą nieformalną gospodarką. Rząd koncentruje się na reformach mających na celu poprawę klimatu inwestycyjnego, promowanie eksportu i zwiększenie globalnej konkurencyjności.
Główne branże
- Rolnictwo: Rolnictwo pozostaje sektorem istotnym, zatrudniającym znaczną część populacji. Indonezja jest wiodącym światowym producentem oleju palmowego, kauczuku, kawy i kakao.
- Górnictwo i energia: Indonezja jest bogata w zasoby naturalne, w tym węgiel, ropę naftową, gaz ziemny i złoto. Sektor górniczy w znacznym stopniu przyczynia się do eksportu.
- Produkcja: W kraju rozwinął się silny sektor produkcyjny, zajmujący się produkcją tekstyliów, elektroniki, samochodów i leków.
- Turystyka: Turystyka to rozwijająca się branża, którą odwiedzający przyciągają tropikalne wyspy Indonezji, jej dziedzictwo kulturowe i różnorodność biologiczną, szczególnie na Bali, do Dżakarty i Yogyakarty.
- Technologia i usługi: Sektor technologiczny w ostatnich latach rozwija się dynamicznie, szczególnie w obszarze handlu elektronicznego i technologii finansowych, co jest wspierane przez liczną i młodą populację Indonezji.