Turkmenistan, een energierijk land in Centraal-Azië, heeft een tariefsysteem dat is opgezet om de import te reguleren, lokale industrieën te beschermen en economische diversificatie te stimuleren. Als een van de meest gesloten economieën in de regio is het douanebeleid van Turkmenistan primair gericht op het bevorderen van zelfvoorziening, het stimuleren van industriële ontwikkeling en het genereren van inkomsten voor de overheid. De douanetarieven van het land zijn gebaseerd op diverse factoren, waaronder de aard van het product, de bron en de economische en strategische prioriteiten van het land.
Het Turkmeense importtariefsysteem wordt beheerd door de Staatsdouane, die toezicht houdt op de regulering van import en export. De tarieven die op verschillende productcategorieën worden toegepast, weerspiegelen het streven van de overheid om de import van bepaalde goederen te beperken en tegelijkertijd de groei van belangrijke binnenlandse sectoren zoals energie, landbouw en productie te bevorderen.
Inleiding tot het Turkmeense importtariefsysteem
Het Turkmeense douanetariefsysteem is relatief eenvoudig vergeleken met meer open economieën en wordt beheerd door de Douanewet van Turkmenistan. De tarieven worden toegepast op geïmporteerde goederen op basis van hun classificatie in het Geharmoniseerd Systeem (GS), een wereldwijd erkende methode voor het categoriseren van producten.
Naast invoerrechten zijn importen onderworpen aan belasting over de toegevoegde waarde (btw), die voor de meeste goederen doorgaans is vastgesteld op 15%. Voor sommige essentiële goederen, met name levensmiddelen en medicijnen, kunnen verlaagde btw-tarieven of vrijstellingen gelden. De invoerrechten op producten variëren sterk per productcategorie, van nul procent voor essentiële grondstoffen tot hoge tarieven voor luxegoederen en bepaalde consumentenproducten.
Turkmenistan is lid van verschillende internationale organisaties, zoals het Algemeen Preferentiestelsel (SAP) van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en de Euraziatische Economische Unie (EAEU), die de tariefstructuur beïnvloeden. Het land heeft beperkte directe vrijhandelsovereenkomsten, maar wel enkele preferentiële handelsovereenkomsten met andere Centraal-Aziatische landen, Rusland en landen van de Europese Unie.
Belangrijkste kenmerken van het Turkmeense douanetariefsysteem:
- Voorkeurtarieven: Turkmenistan hanteert voorkeurtarieven voor sommige landen, voornamelijk binnen het kader van regionale overeenkomsten zoals de EAEU, die lagere tarieven voor lidstaten biedt.
- Hoge tarieven op luxe goederen: De invoerrechten zijn relatief hoog voor niet-essentiële goederen, met name luxe artikelen, als onderdeel van de strategie van de overheid om de consumptie van in het buitenland geproduceerde luxe producten te beperken en de binnenlandse markt te beschermen.
- Nul invoerrechten op grondstoffen: Om de binnenlandse productie te stimuleren, stelt Turkmenistan invoerrechten op grondstoffen, halffabricaten en machines die voor industriële productie worden gebruikt, vrij of verlaagt deze.
- Milieu- en gezondheidsoverwegingen: Producten die voldoen aan milieunormen of die relevant zijn voor de volksgezondheid, komen mogelijk in aanmerking voor tariefverlagingen.
Algemeen overzicht van tarieftarieven per productcategorie
In de volgende paragrafen vindt u een overzicht van de invoerrechten die in Turkmenistan op verschillende categorieën geïmporteerde goederen worden geheven.
1. Landbouwproducten
In Turkmenistan worden invoerrechten geheven op landbouwproducten om de lokale landbouw te beschermen en de voedselzekerheid te ondersteunen. Het land is zowel producent als importeur van diverse landbouwproducten, en de tarieven variëren afhankelijk van de aard van het product.
Tarieven op landbouwproducten:
- Granen:
- Tarwe: Het invoerrecht voor geïmporteerde tarwe ligt doorgaans rond de 15%. Dit weerspiegelt de noodzaak om de lokale tarweproductie in stand te houden, hoewel tarwe ook een belangrijke importproduct voor het land is.
- Rijst: Op de import van rijst wordt een belasting van 25% geheven om de lokale landbouwsector te beschermen tegen concurrentie van buitenaf.
- Fruit en groenten:
- Tomaten en aardappelen: Op verse groenten, zoals tomaten en aardappelen, worden invoerrechten geheven van 10% tot 20%, afhankelijk van de marktomstandigheden en productiecycli.
- Fruit: Fruitimport, met name citrusvruchten en tropisch fruit, wordt belast met 15% tot 30% om de binnenlandse landbouw te beschermen.
- Vee en vleesproducten:
- Rundvlees en schapenvlees: Op geïmporteerd rund- en schapenvlees wordt een invoerrecht van 20% tot 25% geheven. Dit is een weerspiegeling van de inspanningen van het land om de lokale veehouderij te bevorderen.
- Pluimvee: Pluimveeproducten worden doorgaans belast met 15% tot 20%, waardoor de binnenlandse pluimveehouderij wordt gestimuleerd.
- Suiker en koffie:
- Suiker: Suiker wordt geïmporteerd tegen een importtarief van 15%. Dit is hoger dan dat van andere basisvoedingsmiddelen, vanwege de relatief hoge lokale productie.
- Koffie: Er geldt een invoerrecht van 20% op koffie, wat in lijn is met het beleid van het land om de import van niet-essentiële producten te beperken.
Speciale tarieven voor landbouwproducten:
- Vrijstellingen voor essentiële levensmiddelen: Basislevensmiddelen, zoals rijst, tarwe en bepaalde soorten olie, kunnen in aanmerking komen voor verlaagde tarieven of zelfs vrijstellingen om de betaalbaarheid te garanderen.
- Regionale handelspreferenties: Landbouwproducten die worden geïmporteerd uit landen binnen de Euraziatische Economische Unie kunnen profiteren van verlaagde of geen tarieven op grond van regionale handelsovereenkomsten.
2. Industriële goederen en machines
Turkmenistan hecht veel waarde aan industriële ontwikkeling en zijn tariefbeleid weerspiegelt het belang van machines en industriële goederen voor de ondersteuning van de productiecapaciteit van het land. De import van machines wordt tegen gematigde tarieven belast, terwijl machines die worden gebruikt in belangrijke sectoren zoals energie, productie en landbouw kunnen profiteren van lagere tarieven.
Tarieven op industriële machines en apparatuur:
- Bouwmachines: Voor bouwmachines, zoals kranen, bulldozers en graafmachines, geldt doorgaans een invoerrecht van 5% tot 10%, met hogere tarieven voor gespecialiseerde zware machines.
- Productieapparatuur: Op geïmporteerde machines die worden gebruikt in de productie, waaronder textiel- en voedselverwerking, worden invoerrechten geheven van 5% tot 15%, afhankelijk van de technologie en de sector.
- Elektrische apparatuur: Elektrische apparatuur, waaronder generatoren en transformatoren, wordt belast met 5% tot 10%, afhankelijk van het specifieke product.
Speciale tarieven voor industriële import:
- Grondstoffen voor productie: Grondstoffen zoals metalen, chemicaliën en kunststoffen die worden gebruikt in binnenlandse productieprocessen zijn doorgaans vrijgesteld van invoerrechten of komen in aanmerking voor verlaagde tarieven om de industriële groei te stimuleren.
- Import van technologie: Bepaalde geavanceerde technologieën en machines, met name die voor energieproductie of mijnbouw, komen mogelijk in aanmerking voor lagere tarieven in het kader van overheidsprogramma’s die zijn ontworpen om economische modernisering te bevorderen.
3. Consumptiegoederen
De import van consumptiegoederen, met name niet-essentiële en luxe artikelen, is in Turkmenistan onderhevig aan hogere invoerrechten. De overheid wil de consumptie van in het buitenland geproduceerde producten beperken, omdat deze de binnenlandse industrie zouden kunnen schaden of de buitenlandse valutareserves zouden kunnen uitputten.
Tarieven op consumptiegoederen:
- Elektronica: Elektronica, waaronder smartphones, computers en televisies, wordt belast met 15% tot 25%, afhankelijk van het artikel. Duurdere of luxere elektronica kan te maken krijgen met hogere invoerrechten.
- Kleding en textiel: De invoer van kleding wordt belast met 25% tot 30%, wat een weerspiegeling is van de inspanningen om de lokale textiel- en kledingindustrie te beschermen.
- Meubels: Op geïmporteerde meubels wordt een invoerrecht van ongeveer 25% geheven, afhankelijk van het soort product en de gebruikte materialen.
Speciale tarieven voor consumptiegoederen:
- Luxe goederen: Niet-essentiële luxe goederen zoals dure auto’s, merkkleding en luxe horloges worden met de hoogste belastingen geconfronteerd. Deze kunnen variëren van 40% tot 50%.
- Niet-essentiële goederen: Veel consumptiegoederen die als niet-essentieel of luxe worden geclassificeerd, worden belast met hogere tarieven om de economische last van overmatige import te verlichten.
4. Farmaceutische producten en chemicaliën
De farmaceutische sector van Turkmenistan is sterk afhankelijk van geïmporteerde medicijnen en medische benodigdheden. De overheid reguleert invoerrechten op farmaceutische producten om de toegankelijkheid te waarborgen en stimuleert tegelijkertijd de lokale productie van sommige medicijnen.
Tarieven op farmaceutische producten:
- Geneesmiddelen: De invoerrechten op farmaceutische producten liggen doorgaans tussen de 5% en 10%, hoewel voor levensreddende medicijnen en essentiële geneesmiddelen vrijstellingen of lagere rechten kunnen gelden.
- Medische apparatuur: Medische apparatuur, zoals diagnostische instrumenten, chirurgische instrumenten en andere medische hulpmiddelen, wordt belast met 10% tot 15%.
Tarieven op chemicaliën:
- Landbouwchemicaliën: Meststoffen en pesticiden worden belast met 5% tot 10%, wat het belang van deze producten voor de lokale landbouwsector weerspiegelt.
- Industriële chemicaliën: Chemicaliën die worden gebruikt bij de productie, waaronder oplosmiddelen en kunststoffen, worden doorgaans belast met 10% tot 20%.
5. Auto’s en voertuigen
De automarkt in Turkmenistan is sterk gereguleerd en de overheid heft hoge invoerrechten op voertuigen. Deze rechten zijn bedoeld om de ontwikkeling van de binnenlandse auto-industrie te ondersteunen en de afhankelijkheid van geïmporteerde voertuigen te verminderen.
Tarieven op auto’s en voertuigen:
- Personenauto’s: Personenauto’s, vooral die met grotere motoren, zijn onderhevig aan hoge tarieven van 30% tot 50%, afhankelijk van de waarde en de grootte van het voertuig.
- Bedrijfsvoertuigen: vrachtwagens, bussen en andere bedrijfsvoertuigen worden belast met 15% tot 25%, afhankelijk van de grootte en het doel van het voertuig.
Speciale tarieven voor auto’s:
- Elektrische voertuigen (EV’s): Om milieuvriendelijk transport te bevorderen, kunnen elektrische voertuigen profiteren van lagere invoerrechten of vrijstellingen in het kader van bepaalde overheidsstimuleringsmaatregelen.
- Vrijstellingen van de overheid: De overheid biedt af en toe vrijstellingen of kortingen op voertuigtarieven voor officiële of publieke aankopen.
Landfeiten
- Officiële naam: Turkmenistan
- Hoofdstad: Asjchabat
- Grootste steden: Ashgabat, Mary, Turkmenbashi
- Bevolking: ongeveer 6 miljoen (schatting 2023)
- Officiële taal: Turkmeens
- Munteenheid: Turkmeense manat (TMT)
- Ligging: Turkmenistan ligt in Centraal-Azië en grenst in het noordwesten aan Kazachstan, in het noordoosten aan Oezbekistan, in het zuidoosten aan Afghanistan en in het zuiden aan Iran. In het westen grenst het aan de Kaspische Zee.
Geografie, economie en belangrijke industrieën
Geografie: Turkmenistan wordt gekenmerkt door uitgestrekte woestijnen, waaronder de Karakumwoestijn die een groot deel van het land beslaat. De Kaspische Zee biedt het land een kustlijn voor handel en visserij, terwijl het Kopet Dag-gebergte de zuidelijke grens met Iran markeert.
Economie: De Turkmeense economie is sterk afhankelijk van zijn rijke aardgasreserves, waardoor het een van de grootste exporteurs van aardgas ter wereld is. De overheid heeft zich gericht op het diversifiëren van de economie door middel van industriële ontwikkeling, landbouw en toerisme.
Belangrijkste industrieën:
- Aardgas: Turkmenistan beschikt over een van de grootste aardgasreserves ter wereld. Energie-export vormt daardoor de ruggengraat van de economie.
- Landbouw: Katoen is een van de belangrijkste exportproducten van Turkmenistan, samen met andere gewassen zoals tarwe, fruit en groenten.
- Textiel: De textielindustrie, met name de katoenverwerking, is een andere belangrijke sector.
- Bouw: De bouwsector heeft een snelle groei doorgemaakt, aangejaagd door overheidsinvesteringen in infrastructuurontwikkeling.