Antigua en Barbuda, een kleine eilandstaat in het Caribisch gebied, hanteert een gestructureerd tariefstelsel dat een cruciale rol speelt bij het reguleren van import, het beschermen van lokale industrieën en het genereren van inkomsten voor de overheid. Als lid van regionale en internationale handelsovereenkomsten worden de douane en tarieven van het land beïnvloed door diverse factoren, waaronder handelsovereenkomsten en binnenlands economisch beleid. De tarieven worden toegepast op verschillende productcategorieën, afhankelijk van de aard van de goederen, hun land van herkomst en de noodzaak tot bescherming van de lokale consumptie of productie.
Aangepaste tarieven per productcategorie in Antigua en Barbuda
1. Landbouwproducten
De import van landbouwproducten is belangrijk voor Antigua en Barbuda, aangezien het land vanwege de beperkte landbouwproductie sterk afhankelijk is van geïmporteerde voedingsmiddelen. Daarom hanteert de overheid invoerrechten om de import te beheersen en tegelijkertijd de voedselzekerheid te waarborgen en concurrerende lokale markten in stand te houden.
1.1 Basislandbouwproducten
- Granen en zaden: De invoerrechten op basisvoedselproducten zoals rijst, tarwe en maïs zijn doorgaans laag. Ze variëren van 5% tot 10%, om de voedselzekerheid en betaalbaarheid te waarborgen.
- Groenten en fruit: Verse producten die in Antigua en Barbuda worden geïmporteerd, zijn over het algemeen onderhevig aan invoerrechten van 10% tot 20%, afhankelijk van het seizoen en de lokale beschikbaarheid. Bijvoorbeeld:
- Bananen, citrusvruchten: 15%
- Aardappelen, uien: 10% tot 15%
- Vlees en gevogelte: De invoerrechten op geïmporteerd vlees en gevogelte variëren van 15% tot 25%, waarbij voor bewerkte vleesproducten doorgaans hogere tarieven gelden om lokale vleesproducenten te beschermen.
- Vis en zeevruchten: De invoer van vis wordt belast met tarieven variërend van 5% tot 15%. Voor verse vis gelden lagere tarieven en voor verwerkte zeevruchten hogere tarieven.
1.2 Zuivelproducten en dranken
- Melk en zuivelproducten: De tarieven op zuivelproducten zoals melk, kaas en boter variëren van 10% tot 25%, met hogere tarieven voor bewerkte zuivelproducten. Bijvoorbeeld:
- Melkpoeder: 10%
- Boter en kaas: 20% tot 25%
- Alcoholische dranken: De invoer van alcoholische dranken is onderhevig aan hoge invoerrechten, die doorgaans variëren van 30% tot 50%, afhankelijk van het soort alcohol. Bijvoorbeeld:
- Bier en wijn: 30%
- Sterke drank en likeuren: 40% tot 50%
1.3 Speciale invoerrechten
Antigua en Barbuda heeft preferentiële handelsovereenkomsten met een aantal regio’s, die van invloed kunnen zijn op de tarieven voor de import van landbouwproducten:
- Caribische Gemeenschap (CARICOM): Antigua en Barbuda is lid van CARICOM, een organisatie die vrije handel tussen lidstaten bevordert. Hierdoor gelden voor veel landbouwproducten die uit CARICOM-landen worden geïmporteerd verlaagde tarieven of zijn ze zelfs helemaal vrijgesteld van tarieven.
- Wereldhandelsorganisatie (WTO): Als lid van de WTO hanteert Antigua en Barbuda het meestbegunstigingsprincipe (MFN), dat garandeert dat op importen uit WTO-lidstaten dezelfde tarieven van toepassing zijn als op de meestbegunstigde handelspartners, tenzij een handelsovereenkomst anders bepaalt.
2. Industriële goederen
De industriële sector in Antigua en Barbuda is relatief klein en de overheid legt invoerrechten op op geïmporteerde industriële goederen om inkomsten te genereren en waar mogelijk de ontwikkeling van de lokale industrie te stimuleren.
2.1 Machines en apparatuur
- Bouw- en industriële machines: De invoerrechten op zware machines en apparatuur die worden gebruikt in de bouw en industriële toepassingen zijn over het algemeen laag en variëren meestal van 5% tot 10%, om ontwikkelingsprojecten en de groei van de infrastructuur te vergemakkelijken.
- Elektrische apparatuur: Elektrische machines en onderdelen, waaronder generatoren en transformatoren, vallen onder de tarieven van 5% tot 15%, afhankelijk van het type en de herkomst van de apparatuur.
2.2 Motorvoertuigen en transport
Op de import van motorvoertuigen in Antigua en Barbuda zijn relatief hoge tarieven van toepassing. De overheid wil de import van voertuigen beheersen en tegelijkertijd het milieu beschermen en het gebruik van brandstofefficiënte voertuigen stimuleren.
- Personenauto’s: De tarieven voor geïmporteerde auto’s variëren afhankelijk van de motorinhoud en het type. Bijvoorbeeld:
- Kleine auto’s (onder 1500cc): 30% tarief
- Grote voertuigen (meer dan 2000cc): 40% tarief
- Vrachtwagens en bedrijfsvoertuigen: De tarieven voor vrachtwagens en andere bedrijfsvoertuigen zijn over het algemeen lager, namelijk tussen de 10% en 25%, omdat deze essentieel zijn voor het bedrijfsleven en de infrastructuur.
- Onderdelen en accessoires voor voertuigen: onderdelen voor motorvoertuigen, zoals banden, accu’s en motoronderdelen, vallen onder de tarieven van 10% tot 20%, afhankelijk van het artikel en het land van herkomst.
2.3 Speciale invoerrechten voor bepaalde landen
Antigua en Barbuda hanteert als lid van CARICOM preferentiële tarieven op industriële goederen die worden geïmporteerd uit andere CARICOM-lidstaten. Goederen afkomstig uit CARICOM-landen profiteren over het algemeen van verlaagde of nultarieven binnen het kader van de CARICOM Single Market and Economy (CSME), dat het vrije verkeer van goederen en diensten binnen de regio bevordert.
3. Textiel en kleding
De textiel- en kledingindustrie op Antigua en Barbuda is relatief klein en de meeste kleding en stoffen worden geïmporteerd. De overheid heft invoerrechten op deze import om inkomsten te genereren en tegelijkertijd te voorzien in de behoefte aan betaalbare consumptiegoederen.
3.1 Grondstoffen
- Textielgrondstoffen: Grondstoffen die worden gebruikt bij de productie van kleding, zoals katoen, wol en synthetische vezels, brengen over het algemeen invoerrechten van 5% tot 10% met zich mee ter ondersteuning van de lokale kleermakers- en kledingindustrie.
3.2 Afgewerkte kleding en kledingstukken
- Kleding en modeartikelen: Afgewerkte kledingstukken die in Antigua en Barbuda worden geïmporteerd, zijn onderhevig aan invoerrechten variërend van 15% tot 35%, met hogere tarieven voor luxe merken en designerartikelen. Bijvoorbeeld:
- Vrijetijdskleding en dagelijkse kleding: 15% tot 20%
- Luxe kleding en merkartikelen: 30% tot 35%
- Schoenen: De invoer van schoenen wordt doorgaans belast met tarieven van 20% tot 35%, afhankelijk van het soort schoenen en de herkomst.
3.3 Speciale invoerrechten
Kleding- en textielproducten die uit CARICOM- landen worden geïmporteerd, profiteren van voorkeurstarieven op grond van de CARICOM-overeenkomst inzake de interne markt. Sommige goederen zijn vrijgesteld van tarieven of onderworpen aan aanzienlijk verlaagde tarieven.
4. Consumptiegoederen
Consumptiegoederen vormen een aanzienlijk deel van de import van Antigua en Barbuda. De overheid hanteert variabele tarieven op consumptieproducten om inkomsten te genereren en tegelijkertijd de toegang tot essentiële goederen voor de bevolking te waarborgen.
4.1 Elektronica en huishoudelijke apparaten
- Huishoudelijke apparaten: Huishoudelijke apparaten zoals koelkasten, wasmachines en airconditioners worden over het algemeen belast met invoerrechten van 10% tot 25%, afhankelijk van het merk en de grootte. Bijvoorbeeld:
- Koelkasten: 15%
- Wasmachines: 20%
- Consumentenelektronica: De invoer van consumentenelektronica, waaronder televisies, smartphones en laptops, is onderworpen aan invoerrechten van 15% tot 25%. Luxe elektronica en premiummerken kunnen hogere invoerrechten krijgen.
4.2 Meubilair en stoffering
- Meubelen: Op geïmporteerde meubelen, waaronder meubilair voor thuis en op kantoor, worden invoerrechten geheven die variëren van 15% tot 30%.
- Woninginrichting: Artikelen zoals tapijten, gordijnen en woonaccessoires hebben invoerrechten van 20% tot 30%, afhankelijk van het soort materiaal en de herkomst van de producten.
4.3 Speciale invoerrechten
Antigua en Barbuda hanteert preferentiële tarieven voor bepaalde goederen die worden geïmporteerd uit CARICOM- landen in het kader van de regionale vrijhandelsovereenkomst. Producten die worden geïmporteerd uit WTO- lidstaten profiteren ook van de MFN-status, wat een eerlijke tarieftoepassing garandeert.
5. Energie- en aardolieproducten
Antigua en Barbuda is een netto-importeur van aardolieproducten en energiegerelateerde apparatuur. De tarieven voor deze goederen zijn over het algemeen lager om de betaalbaarheid en een stabiele energievoorziening te garanderen.
5.1 Aardolieproducten
- Ruwe olie: Antigua en Barbuda importeert het grootste deel van zijn ruwe olie en de overheid hanteert lage tarieven (5% tot 10%) op deze import om de energiestabiliteit te waarborgen.
- Geraffineerde aardolieproducten: benzine, diesel en andere geraffineerde aardolieproducten vallen onder de tarieven van 10% tot 20%, met variaties op basis van het type product en het beoogde gebruik.
5.2 Apparatuur voor hernieuwbare energie
- Zonnepanelen en windturbines: In lijn met de wereldwijde inspanningen om de CO2-uitstoot te verminderen en hernieuwbare energie te bevorderen, hanteert Antigua en Barbuda lage tarieven (0% tot 5%) op apparatuur voor hernieuwbare energie, zoals zonnepanelen en windturbines, om investeringen in hernieuwbare energieprojecten te stimuleren.
6. Farmaceutische producten en medische apparatuur
De regering van Antigua en Barbuda streeft ernaar de gezondheidszorg toegankelijk en betaalbaar te houden voor de bevolking. Hierdoor worden er relatief lage tarieven geheven op de import van farmaceutische producten en medische apparatuur.
6.1 Farmaceutische producten
- Medicijnen: Voor essentiële medicijnen gelden doorgaans lage tarieven, variërend van 0% tot 5%. Voor bepaalde essentiële medicijnen gelden vrijstellingen.
6.2 Medische hulpmiddelen
- Medische apparatuur: Op de invoer van medische apparatuur, zoals diagnostische instrumenten en ziekenhuisapparatuur, worden invoerrechten geheven van 5% tot 10%, afhankelijk van het type en de herkomst van de apparatuur.
7. Speciale invoerrechten en vrijstellingen
7.1 Speciale plichten voor niet-CARICOM-landen
Antigua en Barbuda hanteert extra invoerrechten op bepaalde goederen die worden geïmporteerd uit landen die geen deel uitmaken van de vrijhandelsovereenkomsten. Zo kunnen producten uit de Verenigde Staten, China en andere landen buiten de CARICOM te maken krijgen met hogere invoerrechten dan producten die worden geïmporteerd uit CARICOM-lidstaten.
7.2 Bilaterale en multilaterale overeenkomsten
- CARICOM Interne Markt en Economie (CSME): Antigua en Barbuda profiteert, als onderdeel van de CARICOM-regio, van verlaagde tarieven of zelfs nultarieven op goederen die worden geïmporteerd uit andere CARICOM-lidstaten. Deze regeling bevordert de regionale handel en stimuleert de economische samenwerking binnen het Caribisch gebied.
- Wereldhandelsorganisatie (WTO): Antigua en Barbuda is ook lid van de WTO. Dat betekent dat goederen die uit andere WTO-lidstaten worden geïmporteerd, onderworpen zijn aan eerlijke en consistente tarieven op basis van het meestbegunstigingsprincipe (MFN), tenzij andere handelsverdragen een voorkeursbehandeling voorschrijven.
Landfeiten
- Officiële naam: Antigua en Barbuda
- Hoofdstad: St. John’s
- Grootste steden:
- St. John’s (hoofdstad en grootste stad)
- Allerheiligen
- Vrijheid
- Inkomen per hoofd van de bevolking: circa $ 17.550 USD (schatting 2023)
- Bevolking: circa 100.000 (schatting 2023)
- Officiële taal: Engels
- Valuta: Oost-Caribische dollar (XCD)
- Geografische ligging: Oostelijk Caribisch gebied, onderdeel van de Benedenwindse Eilanden in de Kleine Antillen, ten noordoosten van Venezuela.
Geografie van Antigua en Barbuda
Antigua en Barbuda bestaat uit twee hoofdeilanden, Antigua en Barbuda, en een aantal kleinere eilanden. Het ligt in het noordoosten van de Caribische Zee en biedt een tropisch klimaat met een mix van vlakke kustvlaktes en glooiende heuvels.
- Antigua: Het grootste van de twee eilanden, bekend om zijn vele stranden, havens en een bloeiende toeristenindustrie.
- Barbuda: Een kleiner en minder bevolkt eiland dat bekendstaat om zijn natuurlijke schoonheid, natuurreservaten en ongerepte stranden.
- Terrein: De eilanden bestaan uit laaggelegen kalksteen- en koraaleilanden. Het hoogste punt is Mount Obama (voorheen Boggy Peak) op Antigua, die 402 meter hoog is.
Economie van Antigua en Barbuda
De economie van Antigua en Barbuda is grotendeels gebaseerd op dienstverlening, met toerisme als dominante sector. De overheid heeft ook gewerkt aan de diversificatie van de economie door groei in andere sectoren te stimuleren, zoals de financiële sector, de landbouw en de bouw.
1. Toerisme
Toerisme is de ruggengraat van de economie van Antigua en Barbuda en draagt bij aan bijna 60% van het bbp. De eilanden trekken internationale bezoekers aan met hun prachtige stranden, luxe resorts en zeilevenementen, waardoor toerisme een essentiële bron van buitenlandse valuta en werkgelegenheid is.
2. Financiële diensten
Antigua en Barbuda heeft een sterke financiële sector ontwikkeld, met name offshore banking, die een belangrijke rol speelt in de economie. Het land heeft zich gepositioneerd als een knooppunt voor internationale financiële diensten, waaronder offshore finance en online gaming.
3. Landbouw
De landbouw speelt een kleinere rol in de economie, met beperkte landbouwgrond en een grote afhankelijkheid van geïmporteerde voedingsmiddelen. De overheid werkt echter aan de revitalisering van de sector door de teelt van fruit, groenten en veeteelt te bevorderen om de voedselzekerheid te vergroten.
4. Bouw en infrastructuur
De bouwsector is de afgelopen jaren gegroeid, dankzij investeringen in toeristische infrastructuur, woningbouw en openbare werken. Deze groei wordt zowel gedreven door particuliere investeringen in nieuwe resorts als door overheidsuitgaven aan infrastructuurprojecten.