Bhutan, een geheel door land omgeven land in de oostelijke Himalaya, hanteert een duidelijk gedefinieerd douanetariefstelsel dat is ontworpen om de import te reguleren, lokale industrieën te beschermen en bij te dragen aan de nationale inkomsten. Omdat Bhutan sterk afhankelijk is van de import van diverse producten, variërend van consumptiegoederen tot industriële machines, speelt het douanesysteem een cruciale rol bij het in evenwicht brengen van de behoefte aan essentiële importen en de bescherming van opkomende binnenlandse industrieën. Het douanebeleid van Bhutan wordt geleid door de Bhutan Trade Classification and Tariff Schedule (BTC) en het land onderhoudt bijzondere handelsrelaties, met name met India, die de tarieven aanzienlijk beïnvloeden.
Aangepaste tarieven per productcategorie in Bhutan
1. Landbouwproducten
Landbouw is een cruciale sector in Bhutan en biedt werk aan een groot deel van de bevolking. Het land blijft echter afhankelijk van import voor veel voedingsmiddelen vanwege de beperkte landbouwproductiviteit en wisselende klimatologische omstandigheden. De invoerrechten op landbouwproducten in Bhutan zijn bedoeld om lokale boeren te beschermen en tegelijkertijd de toegang tot betaalbare voedselimport te garanderen.
1.1 Basislandbouwproducten
- Granen en zaden: Bhutan importeert grote hoeveelheden granen zoals rijst, tarwe en maïs, met tarieven die variëren om de binnenlandse productie te stimuleren en tegelijkertijd de voedselveiligheid te garanderen.
- Rijst: Bhutan importeert doorgaans rijst uit India onder een nultariefregime, dankzij de Bhutan-India Free Trade Agreement (FTA).
- Tarwe en maïs: Op importen uit niet-Indiase bronnen worden invoerrechten van 10% tot 20% geheven.
- Groenten en fruit: Bhutan importeert veel groenten en fruit om aan de binnenlandse vraag te voldoen, vooral buiten het seizoen. De tarieven zijn over het algemeen gematigd.
- Citrusvruchten (sinaasappels, citroenen): hierop worden doorgaans invoerrechten van 10% tot 15% geheven.
- Uien, aardappelen en tomaten: Groenten die vaak worden geïmporteerd, vallen onder tarieven die variëren van 5% tot 15%. Voor essentiële producten gelden lagere tarieven.
1.2 Vee en zuivelproducten
- Vlees en gevogelte: Op de invoer van vlees, met name gevogelte en rundvlees, worden gematigde tarieven geheven, die bedoeld zijn om de lokale veehouderij te ondersteunen.
- Pluimvee: Over het algemeen wordt er een belasting geheven van 10% tot 20%, afhankelijk van de bron.
- Rundvlees en varkensvlees: hierop gelden tarieven van 15% tot 25%, met mogelijke kortingen in het kader van speciale overeenkomsten.
- Zuivelproducten: Bhutan importeert zuivelproducten zoals melkpoeder, boter en kaas om de binnenlandse productie aan te vullen.
- Melkpoeder: Over het algemeen belast met 5% tot 10%.
- Kaas en boter: Tarieven variëren van 15% tot 20%.
1.3 Speciale invoerrechten
Bhutan onderhoudt speciale handelsbetrekkingen met India. De meeste landbouwproducten die uit India worden geïmporteerd, worden niet geheven onder de Bhutan-India Vrijhandelsovereenkomst. Import uit andere landen, met name buiten Zuid-Azië, valt onder de Bhutan Trade Classification and Tariff Schedule (BTC), waarbij doorgaans hogere tarieven worden toegepast om de binnenlandse landbouw te beschermen.
2. Industriële goederen
Bhutan bevindt zich in de beginfase van industriële ontwikkeling en importeert daarom een breed scala aan industriële goederen, waaronder machines, apparatuur en bouwmaterialen. De tarieven op industriële producten zijn zo opgezet dat ze de groei van de lokale industrie en de ontwikkeling van de infrastructuur ondersteunen.
2.1 Machines en apparatuur
- Industriële machines: De tarieven op industriële machines zijn over het algemeen laag om de economische ontwikkeling te bevorderen, vooral in sectoren zoals waterkracht, productie en bouw.
- Bouwmachines (graafmachines, bulldozers): Tarieven variëren doorgaans van 5% tot 10%.
- Productieapparatuur: Over het algemeen onderhevig aan tarieven van 5% tot 15%.
- Elektrische apparatuur: Elektrische machines en apparatuur die nodig zijn voor de industriële groei van Bhutan worden belast tegen lagere tarieven om investeringen te stimuleren.
- Elektrische transformatoren en generatoren: doorgaans belast met 5% tot 10%.
- Industriële elektrische apparatuur: onderhevig aan tarieven van 5% tot 15%, afhankelijk van het type en de bron.
2.2 Motorvoertuigen en transport
Bhutan importeert de meeste voertuigen, zowel voor persoonlijk als commercieel gebruik. De overheid heft hoge invoerrechten op voertuigen, met name luxe voertuigen, om vervuiling te beheersen en verkeersopstoppingen te verminderen, terwijl de invoerrechten voor essentiële transportmiddelen lager blijven.
- Personenauto’s: De tarieven voor auto’s variëren afhankelijk van de motorinhoud en het type.
- Kleine personenauto’s (onder 1.500 cc): Meestal belast met 30% tot 50%.
- Luxe auto’s en SUV’s: Hierop worden aanzienlijk hogere tarieven geheven, die vaak variëren van 70% tot 100%.
- Bedrijfsvoertuigen: vrachtwagens en bussen, essentieel voor de handels- en transportinfrastructuur van Bhutan, vallen onder invoerrechten van 25% tot 50%, afhankelijk van de grootte en het gebruik van het voertuig.
- Voertuigonderdelen en -accessoires: tarieven op reserveonderdelen en componenten, zoals motoren, banden en accu’s, variëren doorgaans van 10% tot 20%. Voor onderdelen die worden gebruikt in essentiële industrieën gelden lagere tarieven.
2.3 Speciale invoerrechten voor bepaalde landen
De tariefstructuur van Bhutan voor industriële goederen wordt sterk beïnvloed door de handelsovereenkomsten met India. De meeste industriële goederen die uit India worden geïmporteerd, genieten belastingvrije toegang of aanzienlijk verlaagde tarieven onder de Bhutan-India Vrijhandelsovereenkomst. Import uit andere landen, zoals China en Japan, wordt geconfronteerd met hogere tarieven onder de Bhutan Trade Classification and Tariff Schedule (BTC).
3. Textiel en kleding
Bhutan importeert een breed scala aan textiel en kleding, met name uit buurlanden zoals India en Bangladesh, om aan de binnenlandse vraag te voldoen. Tarieven op deze producten zijn bedoeld om de lokale kledingproductie te beschermen en tegelijkertijd betaalbare toegang tot kleding te garanderen.
3.1 Grondstoffen
- Textielgrondstoffen: Bhutan importeert katoen, wol en synthetische vezels met relatief lage tarieven om de lokale kleermakerij en kledingproductie te ondersteunen.
- Katoen en wol: onderhevig aan tarieven van 5% tot 10%.
- Synthetische vezels: Meestal belast met 10% tot 15%.
3.2 Afgewerkte kleding en kledingstukken
- Kleding en modeartikelen: Op geïmporteerde, afgewerkte kledingstukken worden gematigde tarieven geheven. Op luxe en niet-essentiële kleding worden hogere tarieven geheven om lokale bedrijven te beschermen.
- Vrijetijdskleding: over het algemeen belast met 15% tot 25%.
- Luxe- en merkkleding: invoerrechten kunnen oplopen tot 30% tot 40%.
- Schoenen: De invoer van schoenen wordt doorgaans belast met 20% tot 30%, afhankelijk van het materiaal en het type schoen.
3.3 Speciale invoerrechten
De nauwe handelsrelatie tussen Bhutan en India maakt belastingvrije import van textiel en kleding van Indiase leveranciers mogelijk, conform de voorwaarden van de Bhutan-India Vrijhandelsovereenkomst. Import uit andere landen, met name buiten Zuid-Azië, valt onder het standaardtariefschema, met tarieven die zijn vastgesteld om lokale kledingfabrikanten te beschermen.
4. Consumptiegoederen
Consumptiegoederen vormen een aanzienlijk deel van de Bhutaanse import, gezien de beperkte lokale productiecapaciteit. De invoerrechten op deze goederen zijn bedoeld om de markt te reguleren en lokale producenten te beschermen, terwijl de toegang tot essentiële goederen behouden blijft.
4.1 Elektronica en huishoudelijke apparaten
- Huishoudelijke apparaten: Grote huishoudelijke apparaten zoals koelkasten, wasmachines en airconditioners worden verkocht met matige tot hoge tarieven.
- Koelkasten en diepvriezers: doorgaans belast met 25% tot 30%.
- Wasmachines en airconditioners: Tarieven variëren van 20% tot 35%.
- Consumentenelektronica: Op elektronica zoals televisies, smartphones en laptops worden doorgaans invoerrechten geheven van 10% tot 20%. Op luxe elektronische artikelen worden hogere tarieven geheven.
- Televisies: Meestal belast met 20%.
- Smartphones en laptops: onderworpen aan tarieven van 15% tot 20%.
4.2 Meubilair en stoffering
- Meubels: Op geïmporteerde meubels, waaronder meubilair voor thuis en op kantoor, worden invoerrechten geheven die variëren van 15% tot 30%, afhankelijk van het materiaal en het ontwerp.
- Houten meubelen: Meestal belast met 20% tot 25%.
- Meubelen van kunststof en metaal: onderhevig aan invoerrechten van 15% tot 20%.
- Woninginrichting: Artikelen zoals tapijten, gordijnen en woonaccessoires worden doorgaans belast met 15% tot 25%.
4.3 Speciale invoerrechten
Consumptiegoederen die uit India worden geïmporteerd, genieten over het algemeen van belastingvrije toegang of verlaagde tarieven dankzij de vrijhandelsovereenkomst tussen Bhutan en India. Voor goederen uit andere landen gelden standaardtarieven zoals vastgelegd in de Bhutan Trade Classification and Tariff Schedule (BTC).
5. Energie- en aardolieproducten
Bhutan importeert het grootste deel van zijn energiebehoeften, met name aardolieproducten, omdat de binnenlandse energiesector grotendeels gericht is op waterkracht. De overheid hanteert invoerrechten op energie om de kosten en het aanbod te beheersen en tegelijkertijd de ontwikkeling van hernieuwbare energie te stimuleren.
5.1 Aardolieproducten
- Ruwe olie en benzine: De tarieven op ruwe olie en benzine worden laag gehouden om betaalbare brandstofprijzen voor consumenten en bedrijven te garanderen. De tarieven variëren doorgaans van 5% tot 10%.
- Diesel en andere geraffineerde aardolieproducten: Geraffineerde aardolieproducten worden belast met tarieven variërend van 10% tot 15%, afhankelijk van de marktomstandigheden.
5.2 Apparatuur voor hernieuwbare energie
- Zonnepanelen en windturbines: Om de ontwikkeling van hernieuwbare energie te bevorderen, heft Bhutan geen of lage tarieven op apparatuur voor hernieuwbare energie, zoals zonnepanelen en windturbines.
6. Farmaceutische producten en medische apparatuur
De regering van Bhutan geeft prioriteit aan toegang tot gezondheidszorg. Daarom worden de tarieven voor essentiële medicijnen en medische apparatuur laag of zelfs helemaal niet gehouden om betaalbaarheid en beschikbaarheid te garanderen.
6.1 Farmaceutische producten
- Geneesmiddelen: Voor essentiële geneesmiddelen gelden doorgaans geen invoerrechten, terwijl voor niet-essentiële geneesmiddelen invoerrechten van 5% tot 10% kunnen gelden.
6.2 Medische hulpmiddelen
- Medische apparatuur: Geïmporteerde medische apparatuur, waaronder diagnostische instrumenten en ziekenhuisapparatuur, kent doorgaans geen of lage tarieven (5% tot 10%), met vrijstellingen voor essentiële artikelen.
7. Speciale invoerrechten en vrijstellingen
Het douanebeleid van Bhutan omvat een aantal speciale invoerrechten en -vrijstellingen die bedoeld zijn om de regionale handel te stimuleren en specifieke industrieën te beschermen.
7.1 Speciale plichten voor niet-Indiase landen
Hoewel de meeste importen uit India belastingvrij of met verlaagde tarieven worden gereguleerd onder de Bhutan-India Vrijhandelsovereenkomst, vallen importen uit andere landen onder de standaard Bhutan Trade Classification and Tariff Schedule (BTC). Producten uit landen buiten Zuid-Azië, zoals China en Japan, vallen in bepaalde sectoren onder hogere tarieven.
7.2 Bilaterale en multilaterale overeenkomsten
- Vrijhandelsovereenkomst tussen Bhutan en India: De nauwe handelsrelatie tussen Bhutan en India maakt de invoer van de meeste producten uit India vrij van invoerrechten of tegen verlaagde tarieven mogelijk.
- Zuid-Aziatische Vrijhandelszone (SAFTA): Als lid van de SAFTA profiteert Bhutan van voorkeurstarieven op bepaalde goederen die worden geïmporteerd uit andere Zuid-Aziatische landen, zoals Nepal, Bangladesh en Sri Lanka.
- Wereldhandelsorganisatie (WTO): Als minst ontwikkeld land (MOL) geniet Bhutan preferentiële toegang tot veel internationale markten, met lagere tarieven op de export, met name naar landen als de Europese Unie en Japan.
Landfeiten
- Officiële naam: Koninkrijk Bhutan
- Hoofdstad: Thimphu
- Grootste steden:
- Thimphu (hoofdstad en grootste stad)
- Phuntsholing
- Paro
- Inkomen per hoofd van de bevolking: circa $ 3.400 USD (schatting 2023)
- Bevolking: circa 780.000 (schatting 2023)
- Officiële taal: Dzongkha
- Valuta: Bhutanese Ngultrum (BTN), waarbij ook de Indiase roepie (INR) wordt gebruikt.
- Ligging: Bhutan ligt in de oostelijke Himalaya en grenst in het zuiden aan India en in het noorden aan China.
Geografie van Bhutan
Bhutan, een klein, door land omgeven land, beslaat een oppervlakte van 38.394 vierkante kilometer. Het land staat bekend om zijn bergachtige landschap, met het Himalayagebergte dat de noordelijke regio domineert, en weelderige valleien en bossen in de centrale en zuidelijke regio’s.
- Bergen: De noordelijke grens van Bhutan wordt gevormd door de Grote Himalaya, met toppen zoals Gangkhar Puensum (7.570 meter), de hoogste onbeklommen berg ter wereld.
- Rivieren: De belangrijkste rivieren van Bhutan zijn de Wang Chhu, Punatsangchhu en Mo Chhu, die een cruciale rol spelen bij de waterkrachtcentrales van het land.
- Klimaat: Het klimaat varieert aanzienlijk per hoogte, van subtropisch in het zuiden tot gematigd in de centrale valleien en alpien in de noordelijke hooglanden.
Economie van Bhutan
Bhutan heeft een kleine maar snelgroeiende economie die voornamelijk draait op de export van waterkracht, landbouw en toerisme. Het land staat bekend om zijn unieke ontwikkelingsfilosofie van bruto nationaal geluk (BNG), die de nadruk legt op duurzame ontwikkeling en milieubehoud.
1. Waterkracht
Waterkracht is de grootste economische sector van Bhutan en is goed voor 40% van de overheidsinkomsten en exportinkomsten. Het land exporteert overtollige elektriciteit naar India, en waterkrachtprojecten zijn essentieel voor de langetermijnontwikkelingsdoelen van Bhutan.
2. Landbouw
Meer dan 50% van de Bhutaanse bevolking is werkzaam in de landbouw, met rijst, maïs, aardappelen en fruit als belangrijkste gewassen. De sector kampt echter met uitdagingen vanwege het bergachtige terrein en de beperkte landbouwgrond.
3. Toerisme
De toeristische sector in Bhutan is een belangrijke bron van inkomsten. Het land trekt met zijn hoogwaardige, maar weinig belastende toerismebeleid veel internationale bezoekers naar de ongerepte natuur, boeddhistische kloosters en levendige cultuur.
4. Huis- en kleine industrieën
Bhutan ontwikkelt zijn sector voor kleinschalige en ambachtelijke industrie (CSI), die zich richt op handwerk, textiel en landbouw. De overheid stimuleert ondernemerschap en lokale productie met behulp van stimuleringsmaatregelen.