Cubaanse invoerrechten

Cuba, een Caribische eilandstaat met een centraal geleide economie, is sterk afhankelijk van import om in de behoeften van de bevolking en belangrijke industrieën te voorzien. Vanwege de beperkte industriële basis en de economische gevolgen van langdurige internationale sancties importeert Cuba een breed scala aan goederen, van landbouwproducten tot industriële machines en consumptiegoederen. Het douanetariefsysteem van het land is ontworpen om de import te reguleren, overheidsinkomsten te genereren en lokale industrieën waar mogelijk te beschermen. Handelsbeperkingen en embargo’s, met name door de Verenigde Staten, hebben echter aanzienlijke gevolgen gehad voor het handelsbeleid en de toegang van Cuba tot de wereldmarkt. Hoewel Cuba handelsbetrekkingen onderhoudt met landen als China, Spanje, Canada en Venezuela, zijn importtarieven onderworpen aan verschillende tarieven, afhankelijk van het type product en de herkomst ervan.

Cubaanse invoerrechten


Tariefcategorieën voor geïmporteerde producten

Het Cubaanse douanetariefsysteem is ingedeeld naar productcategorieën en de tarieven variëren afhankelijk van de aard van de goederen en hun land van herkomst. De tariefstructuur wordt beïnvloed door Cuba’s handelsovereenkomsten met specifieke landen, evenals door de binnenlandse behoeften. Hieronder vindt u een gedetailleerd overzicht van de tarieven per belangrijke productcategorie.

1. Landbouwproducten

Landbouw is een cruciale sector in Cuba, maar het land importeert diverse landbouwproducten om in de binnenlandse consumptiebehoeften te voorzien, met name producten die lokaal niet op grote schaal worden verbouwd. De importtarieven op landbouwproducten zijn doorgaans gematigd, gericht op de bescherming van lokale boeren en tegelijkertijd de voedselzekerheid.

1.1 Tarieftarieven voor belangrijke landbouwproducten

  • Fruit en groenten:
    • Vers fruit (bijv. appels, sinaasappels, peren): 10%-20%
    • Groenten (bijv. tomaten, aardappelen, uien): 10%-15%
    • Diepvriesfruit en -groenten: 10%-15%
    • Gedroogd fruit: 5%-10%
  • Granen en graanproducten:
    • Tarwe: 5%-10%
    • Rijst: 10%-15%
    • Maïs: 10%-15%
    • Gerst: 5%-10%
  • Vlees en gevogelte:
    • Rundvlees: 15%-25%
    • Varkensvlees: 10%-20%
    • Pluimvee (kip, kalkoen): 15%-20%
    • Bewerkte vleeswaren (worst, spek): 20%-25%
  • Zuivelproducten:
    • Melk: 10%-20%
    • Kaas: 15%-25%
    • Boter: 15%-20%
  • Eetbare oliën:
    • Zonnebloemolie: 10%-15%
    • Palmolie: 10%-15%
    • Olijfolie: 10%-15%
  • Andere landbouwproducten:
    • Suiker: 5%-15%
    • Koffie en thee: 10%-15%

1.2 Speciale invoerrechten voor landbouwproducten

  • Landen met handelsovereenkomsten: Cuba heeft handelsbetrekkingen met landen zoals Venezuela, China en Rusland. Landbouwproducten die uit deze landen worden geïmporteerd, kunnen profiteren van preferentiële tarieven. Zo levert Venezuela bijvoorbeeld olie en landbouwproducten aan Cuba tegen verlaagde tarieven dankzij gunstige handelsovereenkomsten.
  • Niet-partnerlanden: Landbouwproducten die worden geïmporteerd uit niet-partnerlanden, waaronder veel westerse landen, zijn onderhevig aan hogere tarieven vanwege de politieke en economische houding van Cuba, evenals embargo’s. Producten zoals zuivel en vlees worden geconfronteerd met hogere tarieven, vooral wanneer ze afkomstig zijn uit landen zonder handelsovereenkomsten.

2. Industriële goederen

Cuba importeert een aanzienlijke hoeveelheid industriële goederen, waaronder machines, grondstoffen en apparatuur die nodig zijn voor infrastructuurontwikkeling, energieproductie en productie. Tarieven op industriële goederen zijn doorgaans zo gestructureerd dat ze de groei van lokale industrieën ondersteunen en tegelijkertijd de toegang tot essentiële goederen waarborgen.

2.1 Machines en apparatuur

  • Zware machines (bijv. bulldozers, kranen, graafmachines): 5%-15%
  • Industriële apparatuur:
    • Productiemachines (bijv. textielmachines, apparatuur voor voedselverwerking): 5%-10%
    • Bouwmaterieel: 5%-15%
    • Energiegerelateerde apparatuur (generatoren, turbines): 0%-10%
  • Elektrische apparatuur:
    • Elektromotoren: 10%
    • Transformatoren: 10%
    • Kabels en bedrading: 10%-15%

2.2 Auto’s en auto-onderdelen

Cuba importeert de meeste voertuigen en auto-onderdelen vanwege de beperkte binnenlandse productiecapaciteit. De invoerrechten op auto’s en auto-onderdelen zijn bedoeld om de importstroom te reguleren en het gebruik van milieuvriendelijkere voertuigen te bevorderen.

  • Personenauto’s:
    • Nieuwe voertuigen: 10%-30% (afhankelijk van motorinhoud en type)
    • Gebruikte voertuigen: 30%-40% (afhankelijk van leeftijd en motorinhoud)
  • Bedrijfsvoertuigen:
    • Vrachtwagens en bussen: 5%-15%
  • Auto-onderdelen:
    • Motoren en mechanische componenten: 5%-10%
    • Banden en remsystemen: 10%-15%
    • Voertuigelektronica (bijv. verlichting, audiosystemen): 10%-15%

2.3 Speciale invoerrechten voor industriële goederen

  • Landen met handelsbetrekkingen: Industriële goederen geïmporteerd uit landen waarmee Cuba gunstige handelsovereenkomsten heeft, zoals China en Rusland, profiteren van verlaagde tarieven. Met name China is een belangrijke leverancier van industriële apparatuur aan Cuba geworden tegen gunstige tarieven.
  • Niet-partnerlanden: Importen uit landen zonder handelsverdragen, zoals de Verenigde Staten, zijn over het algemeen onderworpen aan hogere tarieven of zijn helemaal beperkt vanwege het Amerikaanse embargo op Cuba.

3. Consumentenelektronica en apparaten

Cuba importeert de meeste consumentenelektronica en huishoudelijke apparaten uit landen in Azië en Europa. De invoerrechten op deze producten zijn relatief hoog, bedoeld om de import te reguleren en de toegang tot essentiële goederen te bevorderen.

3.1 Consumentenelektronica

  • Smartphones: 10%-20%
  • Laptops en tablets: 10%-20%
  • Televisies: 15%-25%
  • Audioapparatuur (bijv. luidsprekers, geluidssystemen): 10%-20%
  • Camera’s en fotoapparatuur: 10%-20%

3.2 Huishoudelijke apparaten

  • Koelkasten: 10%-20%
  • Wasmachines: 10%-20%
  • Magnetrons: 10%-20%
  • Airconditioners: 10%-20%
  • Vaatwassers: 10%-20%

3.3 Speciale invoerrechten voor elektronica en apparaten

  • Chinese import: Als een van Cuba’s grootste handelspartners exporteert China een aanzienlijke hoeveelheid consumentenelektronica en huishoudelijke apparaten naar Cuba tegen verlaagde tarieven in het kader van bilaterale handelsovereenkomsten. Deze goederen zijn vaak goedkoper dan import uit andere landen.
  • Niet-partnerlanden: Consumentenelektronica uit niet-partnerlanden, zoals de Verenigde Staten en andere westerse landen, worden geconfronteerd met hogere tarieven of zijn onderworpen aan beperkingen als gevolg van handelsembargo’s.

4. Textiel, kleding en schoenen

Cuba importeert een groot deel van zijn textiel, kleding en schoenen vanwege de beperkte binnenlandse productiecapaciteit. De tarieven in deze sector zijn over het algemeen gematigd tot hoog, bedoeld om lokale fabrikanten te beschermen en tegelijkertijd toegang tot internationale merken te bieden.

4.1 Kleding en kledingstukken

  • Standaardkleding (bijv. T-shirts, jeans, pakken): 10%-20%
  • Luxe- en designermerken: 25%-30%
  • Sportkleding en sportkleding: 10%-20%

4.2 Schoeisel

  • Standaard schoenen: 10%-20%
  • Luxe schoenen: 25%-30%
  • Sportschoenen en sportschoenen: 10%-20%

4.3 Ruwe textiel en stoffen

  • Katoen: 5%-10%
  • Wol: 5%-10%
  • Synthetische vezels: 5%-10%

4.4 Speciale invoerrechten voor textiel

  • Venezuela en China: Cuba importeert een aanzienlijk deel van zijn textiel en kleding uit landen waarmee het sterke handelsbetrekkingen onderhoudt, zoals Venezuela en China. Deze import profiteert van verlaagde tarieven in het kader van bilaterale overeenkomsten.
  • Niet-partnerlanden: op textiel en kleding die uit niet-partnerlanden worden geïmporteerd, worden hogere tarieven geheven, die doorgaans variëren van 20% tot 30%.

5. Farmaceutische producten en medische apparatuur

Cuba heeft een sterk ontwikkelde farmaceutische sector, maar importeert bepaalde farmaceutische producten en medische apparatuur om in de binnenlandse gezondheidszorg te voorzien. De tarieven op deze producten zijn over het algemeen laag om de toegankelijkheid en betaalbaarheid te garanderen.

5.1 Farmaceutische producten

  • Geneesmiddelen (generiek en merk): 0%-10%
  • Vaccins: 0%
  • Supplementen en vitaminen: 5%-10%

5.2 Medische apparatuur

  • Diagnostische apparatuur (bijv. röntgenapparatuur, MRI-apparatuur): 0%-5%
  • Chirurgische instrumenten: 5%-10%
  • Ziekenhuisbedden en bewakingsapparatuur: 5%-10%

5.3 Speciale invoerrechten voor medische producten

  • Partnerlanden: Medische producten die worden geïmporteerd uit Cuba’s belangrijkste handelspartners, zoals Venezuela, China en Spanje, profiteren van verlaagde of geen invoerrechten onder speciale handelsovereenkomsten. Dit garandeert betaalbare toegang tot essentiële gezondheidszorgproducten in het land.
  • Niet-partnerlanden: Voor medische producten uit landen zonder formele handelsovereenkomst met Cuba gelden standaardtarieven. Deze tarieven blijven echter relatief laag om het gezondheidszorgsysteem te ondersteunen.

6. Alcohol, tabak en luxe goederen

Cuba is een belangrijke producent van tabaksproducten, maar het land importeert alcohol en bepaalde luxegoederen. Op deze producten worden hogere tarieven geheven om de consumptie te reguleren en inkomsten voor de overheid te genereren.

6.1 Alcoholische dranken

  • Bier: 15%-25%
  • Wijn: 20%-30%
  • Sterke drank (whisky, wodka, rum): 25%-35%
  • Alcoholvrije dranken: 10%-15%

6.2 Tabaksproducten

  • Sigaretten: 25%-35%
  • Sigaren: 20%-30%
  • Andere tabaksproducten (bijv. pijptabak): 20%-30%

6.3 Luxe goederen

  • Horloges en sieraden: 20%-35%
  • Designerhandtassen en accessoires: 25%-35%
  • High-end elektronica: 20%-25%

6.4 Speciale invoerrechten voor luxe goederen

  • Niet-partnerlanden: Luxegoederen die worden geïmporteerd uit landen zonder handelsverdragen, zoals luxe horloges en designeraccessoires uit westerse landen, worden geconfronteerd met hoge invoerrechten, variërend van 25% tot 35%. Deze producten kunnen ook onderworpen zijn aan extra belastingen of importbeperkingen.
  • Accijnzen: Naast tarieven heft Cuba ook accijnzen op alcohol, tabak en luxe goederen om de consumptie verder te reguleren en de inkomsten te verhogen.

Landfeiten over Cuba

  • Officiële naam: Republiek Cuba
  • Hoofdstad: Havana
  • Drie grootste steden:
    • Havanna
    • Santiago de Cuba
    • Camagüey
  • Inkomen per hoofd van de bevolking: circa $ 9.100 USD (schatting 2023)
  • Bevolking: circa 11,1 miljoen (schatting 2023)
  • Officiële taal: Spaans
  • Valuta: Cubaanse peso (CUP) en Cubaanse converteerbare peso (CUC)
  • Ligging: Caribisch gebied, ten zuiden van Florida (Verenigde Staten) en de Bahama’s, ten oosten van Mexico en ten westen van Haïti en de Dominicaanse Republiek.

Geografie van Cuba

Cuba is het grootste eiland in het Caribisch gebied en staat bekend om zijn tropische klimaat, diverse ecosystemen en aanzienlijke landbouwbronnen. De geografie van het land heeft de economie en de industrie gevormd, waarbij suiker, tabak en toerisme een belangrijke bijdrage leveren aan het bbp.

  • Topografie: Cuba heeft een gevarieerd landschap met bergketens, vruchtbare vlaktes en uitgestrekte kustlijnen. De Sierra Maestra in het zuidoosten is de hoogste bergketen van het land, terwijl de centrale vlaktes ideaal zijn voor landbouw.
  • Klimaat: Cuba heeft een tropisch klimaat met twee seizoenen: nat (mei tot oktober) en droog (november tot april). Het land is ook onderhevig aan orkanen, die meestal in het regenseizoen voorkomen.
  • Rivieren en meren: De rivieren van Cuba zijn over het algemeen kort en onbevaarbaar, maar ze zorgen voor irrigatie voor de landbouw. ​​De belangrijkste rivier is de Cauto in het oosten.
  • Kustlijn: Cuba heeft een kustlijn van meer dan 5700 kilometer, begrensd door de Atlantische Oceaan in het noorden en de Caribische Zee in het zuiden. Het land staat bekend om zijn prachtige stranden en koraalriffen, die essentieel zijn voor de toeristische sector.

Economie van Cuba en belangrijkste industrieën

De Cubaanse economie is een centraal geleid systeem, waarbij de overheid een dominante rol speelt in productie, distributie en investeringen. Het land heeft een gemengde economie met aanzienlijke bijdragen van landbouw, toerisme, gezondheidszorg en industrie. Hoewel Cuba rijk is aan natuurlijke hulpbronnen, waaronder nikkel en tabak, kampt de economie met uitdagingen als gevolg van internationale sancties, het Amerikaanse embargo en de beperkte toegang tot de wereldmarkt.

1. Landbouw

  • Landbouw is een essentiële sector in de Cubaanse economie en biedt werk aan een groot deel van de bevolking. Het land produceert suiker, tabak, koffie en citrusvruchten voor zowel binnenlandse consumptie als export.
  • Belangrijkste exportproducten: Suiker en tabak zijn Cuba’s belangrijkste agrarische exportproducten. Cubaanse sigaren, gemaakt van lokaal geteelde tabak, staan ​​wereldwijd bekend om hun kwaliteit.

2. Toerisme

  • Toerisme is een van de snelstgroeiende sectoren in Cuba, met miljoenen bezoekers die jaarlijks de unieke cultuur, historische bezienswaardigheden en natuurlijke schoonheid van het land komen ervaren. De Cubaanse overheid heeft fors geïnvesteerd in toeristische infrastructuur, wat een belangrijke bron van buitenlandse valuta is geworden.
  • Populaire bestemmingen: Havana, Varadero en Trinidad behoren tot de populairste toeristische bestemmingen in Cuba. Ze staan ​​bekend om hun koloniale architectuur, ongerepte stranden en levendige muziekscene.

3. Mijnbouw

  • Cuba beschikt over aanzienlijke minerale grondstoffen, waaronder nikkel, kobalt en koper. Nikkel is Cuba’s grootste exportproduct en het land is een van ‘s werelds grootste producenten van dit metaal.
  • Belangrijkste industrieën: Mijnbouw, met name voor nikkel en kobalt, levert een belangrijke bijdrage aan de exportinkomsten van Cuba. Het land beschikt ook over onaangeboorde olie- en aardgasreserves.

4. Productie

  • De Cubaanse productiesector omvat de productie van farmaceutische producten, tabaksproducten, suiker en machines. Het land heeft een sterke farmaceutische industrie die medicijnen produceert voor zowel binnenlands gebruik als export, met name naar landen in Latijns-Amerika en Afrika.
  • Cubaanse sigaren: De tabaksindustrie, met name de productie van sigaren, is een belangrijk onderdeel van de Cubaanse productie, waarvan de export naar markten over de hele wereld gaat.

5. Gezondheidszorg en biotechnologie

  • Cuba staat internationaal bekend om zijn gezondheidszorgsysteem en de vooruitgang in biotechnologie. Het land exporteert medische diensten, vaccins en farmaceutische producten, waardoor de gezondheidszorg een cruciaal onderdeel van de economie is.
  • Medisch toerisme: Cuba exporteert niet alleen medische producten, maar heeft ook een groeiende sector voor medisch toerisme ontwikkeld. Het trekt patiënten van over de hele wereld aan die op zoek zijn naar betaalbare gezondheidszorg.