Kiribati, een eilandstaat in de centrale Stille Oceaan, bestaat uit 33 atollen en eilanden verspreid over een uitgestrekt oceaangebied. Door de verspreide geografie en beperkte binnenlandse hulpbronnen is Kiribati sterk afhankelijk van import om in de behoeften van de bevolking en de economie te voorzien. Invoerrechten en -belastingen spelen een belangrijke rol bij het reguleren van de goederenstroom naar het land en genereren inkomsten voor de overheid. Gezien de kleine bevolking is het douanetariefsysteem van Kiribati relatief eenvoudig, maar het wordt nog steeds beïnvloed door de beperkte infrastructuur en de wereldwijde handelsrelaties van het land.
Overzicht van het tariefsysteem van Kiribati
Het importtariefsysteem van Kiribati wordt beheerd door de douane van Kiribati, die onder het ministerie van Financiën en Economische Ontwikkeling valt. Het systeem is relatief eenvoudig, met invoerrechten die doorgaans ad valorem (een percentage van de productwaarde) of specifiek (een vast bedrag per eenheid product) worden geheven. De tarieven zijn gebaseerd op de code van het Harmonized System (HS), die internationaal wordt gebruikt voor de classificatie van verhandelde producten.
De invoerrechten van het land zijn over het algemeen bedoeld om inkomsten te genereren, aangezien Kiribati niet over een aanzienlijke binnenlandse productiecapaciteit beschikt. De overheid heeft zich ook gericht op het verbeteren van de handelsrelaties en het stimuleren van duurzame economische groei. Er zijn echter beperkte handelsovereenkomsten of preferentiële tariefregelingen vanwege de geografische isolatie van het land.
Productcategorieën en toepasselijke tarieven
In Kiribati variëren de invoertarieven per productcategorie, afhankelijk van de behoeften en prioriteiten van het land op het gebied van economische ontwikkeling. Hieronder vindt u de belangrijkste categorieën geïmporteerde producten en hun bijbehorende tarieven:
Voedselproducten en landbouwproducten
Als land met beperkte landbouwgrond is Kiribati sterk afhankelijk van voedselimport, waaronder basisproducten zoals rijst, meel en conserven. Op landbouwimporten worden over het algemeen gematigde tarieven geheven, hoewel sommige essentiële levensmiddelen een voorkeursbehandeling krijgen om de toegankelijkheid en voedselzekerheid te waarborgen.
- Rijst: Rijst, een basisvoedsel, wordt in grote hoeveelheden geïmporteerd. De invoerrechten op rijst variëren doorgaans van 5% tot 15%.
- Meel: Op meel en andere granen worden gemiddelde invoerrechten geheven van 5% tot 15%.
- Ingeblikte goederen: Groenten, fruit en vlees in blik worden doorgaans onderworpen aan invoerrechten van 10% tot 20%. Deze goederen zijn noodzakelijk om in de voedselbehoeften van de bevolking te voorzien, en de invoerrechten zijn zo ontworpen dat ze tegen betaalbare prijzen verkrijgbaar zijn.
- Verse groenten en fruit: De hoeveelheid verse producten is in Kiribati beperkt, waardoor er op de import van groenten en fruit invoerrechten van 10% tot 20% geheven kunnen worden, afhankelijk van het soort product.
- Zuivelproducten: Op de invoer van zuivelproducten zoals melk, boter en kaas worden invoerrechten geheven die variëren van 10% tot 25%.
- Vlees en gevogelte: Op de import van vlees en gevogelte, vooral bevroren vlees, worden invoerrechten geheven die variëren van 10% tot 30%, omdat het land geen grootschalige veehouderij kent.
- Vis en zeevruchten: Kiribati importeert veel zeevruchten vanwege de ligging aan de Stille Oceaan. De tarieven variëren van 5% tot 15%.
Consumptiegoederen
Consumptiegoederen, waaronder kleding, elektronica en huishoudelijke artikelen, vormen een belangrijke categorie importproducten voor Kiribati. Vanwege de beperkte binnenlandse productiecapaciteit importeert het land een grote hoeveelheid consumentenproducten.
- Kleding en textiel: op geïmporteerde kleding worden doorgaans invoerrechten geheven van 10% tot 30%, afhankelijk van het soort stof en of de goederen afkomstig zijn uit landen die handelsovereenkomsten met Kiribati hebben.
- Schoenen: Schoenen en schoeisel worden doorgaans belast met invoerrechten van 10% tot 20%, afhankelijk van het gebruikte materiaal en het land van herkomst.
- Elektronica: Artikelen zoals mobiele telefoons, televisies en radio’s zijn onderworpen aan relatief lage invoerrechten, doorgaans variërend van 5% tot 15%. Sommige elektronica, met name die welke gebruikt worden voor communicatie of onderwijs, kunnen lagere invoerrechten hebben.
- Huishoudelijke apparaten: Op apparaten zoals koelkasten, wasmachines en keukenapparatuur worden doorgaans invoerrechten geheven van 10% tot 20%. Er kunnen uitzonderingen gelden voor energiezuinige modellen.
- Meubels: Op geïmporteerde meubelen worden doorgaans invoerrechten geheven van 10% tot 25%. Voor luxe of geïmporteerde houten meubelen gelden hogere tarieven, wat een weerspiegeling is van de lokale bescherming voor kleinschalige meubelproductie.
Industriële producten
Als eilandnatie met een beperkte industriële productie importeert Kiribati diverse industriële producten, zoals machines, bouwmaterialen en chemicaliën. De tarieven op deze producten zijn over het algemeen bedoeld om de ontwikkeling van de infrastructuur van het land te ondersteunen en tegelijkertijd de betaalbaarheid te waarborgen.
- Machines en apparatuur: Industriële machines, waaronder bouwmachines, landbouwmachines en productiegereedschappen, worden doorgaans met lage invoerrechten belast, meestal variërend van 0% tot 10%.
- Bouwmaterialen: Producten zoals cement, staal en hout die voor bouwdoeleinden worden gebruikt, zijn onderhevig aan invoerrechten van 5% tot 15%, afhankelijk van het materiaal en de omvang van de import.
- Chemicaliën: Invoerrechten op chemicaliën die worden gebruikt in de productie, landbouw en industrie variëren doorgaans van 0% tot 10%. Voor bepaalde gevaarlijke chemicaliën kunnen echter hogere tarieven gelden om hun gebruik te reguleren.
- Brandstof en olie: Kiribati importeert grote hoeveelheden brandstof voor transport en elektriciteitsopwekking. De invoerrechten op brandstof zijn doorgaans laag, rond de 0% tot 5%, hoewel er mogelijk extra accijnzen van toepassing zijn.
Voertuigen en auto-onderdelen
De import van voertuigen en auto-onderdelen is een belangrijke sector voor Kiribati. Vanwege de geografische isolatie en beperkte wegeninfrastructuur van het land is de import van voertuigen cruciaal voor het transport en de toegang tot afgelegen gebieden.
- Personenauto’s: De invoerrechten op personenauto’s variëren over het algemeen van 15% tot 25%, afhankelijk van de leeftijd, de motorinhoud en de milieunormen van het voertuig. Nieuwere, zuinigere auto’s kunnen lagere invoerrechten krijgen om de duurzaamheid te bevorderen.
- Bedrijfsvoertuigen: Op bedrijfsvoertuigen zoals vrachtwagens en bussen worden doorgaans invoerrechten geheven van 10% tot 20%. Er zijn vrijstellingen mogelijk voor voertuigen die worden gebruikt voor essentiële diensten zoals transport en landbouw.
- Auto-onderdelen: Op auto-onderdelen en -accessoires, zoals banden, motoren en reserveonderdelen, worden doorgaans invoerrechten geheven van 5% tot 15%.
Speciale invoerrechten voor bepaalde landen
Kiribati heeft beperkte preferentiële handelsovereenkomsten en daardoor geen uitgebreid netwerk van speciale invoerrechten. Kiribati maakt echter wel deel uit van het Pacific Islands Forum (PIF) en heeft bilaterale overeenkomsten met landen zoals Australië en Nieuw-Zeeland. Deze overeenkomsten richten zich voornamelijk op regionale samenwerking, ontwikkelingshulp en handel, maar bieden mogelijk wel verlaagde tarieven of vrijstellingen voor bepaalde goederen.
- Australië en Nieuw-Zeeland: Onder de Pacific Agreement on Closer Economic Relations (PACER) geniet Kiribati van verlaagde tarieven op bepaalde goederen die uit Australië en Nieuw-Zeeland worden geïmporteerd. Deze overeenkomsten hebben vaak betrekking op landbouwproducten, machines en basisconsumptiegoederen.
- Regionale handelsvoorkeuren: Als lid van het Pacific Islands Forum en andere regionale overeenkomsten kan Kiribati ook profiteren van lagere tarieven op goederen afkomstig uit andere eilandstaten in de Stille Oceaan.
Overige rechten en belastingen
Naast de standaard invoerrechten worden er op geïmporteerde goederen in Kiribati ook andere belastingen geheven:
- Belasting over de Toegevoegde Waarde (btw): Kiribati heft een btw van 12% op de meeste geïmporteerde goederen. Deze belasting wordt doorgaans bovenop de douanerechten geheven en wordt geïnd bij de inklaring.
- Accijnzen: Producten die als schadelijk of luxe worden beschouwd, zoals tabak, alcohol en suikerhoudende dranken, kunnen onderhevig zijn aan extra accijnzen. De accijnzen variëren, maar kunnen aanzienlijk zijn, variërend van 10% tot 50% voor bepaalde goederen.
- Milieubelasting: Hoewel Kiribati geen uitgebreid milieubelastingstelsel kent, worden er af en toe extra kosten geheven over producten die een negatieve impact op het milieu kunnen hebben, zoals niet-recyclebaar plastic of elektronisch afval.
Landfeiten
- Officiële naam: Republiek Kiribati
- Hoofdstad: Tarawa
- Bevolking: ongeveer 120.000 (2023)
- Inkomen per hoofd van de bevolking: ongeveer $ 3.400 (2023)
- Officiële taal: Engels, Gilbertees (Kiribati)
- Valuta: Australische dollar (AUD) en Kiribati-dollar (KID)
- Ligging: Kiribati ligt in de centrale Stille Oceaan en bestaat uit 33 eilanden verspreid over een oppervlakte van ongeveer 3,5 miljoen vierkante kilometer, ongeveer halverwege tussen Hawaï en Australië.
Geografie
- Kiribati bestaat uit 33 eilanden, verspreid over meer dan 3 miljoen vierkante kilometer oceaan, met slechts een klein deel land. De eilanden zijn verdeeld in drie hoofdgroepen: de Gilberteilanden, de Phoenixeilanden en de Line-eilanden.
- Het land ligt voor het overgrote deel laag, met een gemiddelde hoogte van slechts 2 meter boven zeeniveau. Hierdoor is het land zeer kwetsbaar voor zeespiegelstijging en klimaatverandering.
- Kiribati heeft een tropisch klimaat, met duidelijke natte en droge seizoenen. De eilanden hebben last van natuurrampen zoals cyclonen en stijgende zeespiegels.