Papoea-Nieuw-Guinea (PNG), een eilandstaat in de Stille Oceaan, is rijk aan grondstoffen, maar kampt met unieke uitdagingen op het gebied van internationale handel en tarieven. Als lid van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en het Pacific Islands Forum hanteert Papoea-Nieuw-Guinea een relatief open handelsbeleid. Om lokale industrieën te beschermen, inkomsten veilig te stellen en duurzame ontwikkeling te ondersteunen, hanteert het land echter verschillende tarieven op geïmporteerde producten.
Algemeen overzicht van het douanetariefsysteem van PNG
Het tariefsysteem van Papoea-Nieuw-Guinea is ontworpen om de goederenstroom naar het land te reguleren en tegelijkertijd de lokale industrie te beschermen en de economische ontwikkeling te bevorderen. De tarieven zijn afhankelijk van de productclassificatie en het land van herkomst. De Douanetariefwet en -regelgeving bepalen deze tarieven, die in lijn zijn met de verplichtingen van Papoea-Nieuw-Guinea aan de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en andere internationale handelsovereenkomsten. Het belangrijkste doel van tarieven in Papoea-Nieuw-Guinea is het genereren van inkomsten, het beschermen van binnenlandse producenten tegen oneerlijke concurrentie en het reguleren van de import van bepaalde goederen die schadelijk kunnen zijn voor het milieu of de volksgezondheid.
Tariefstructuur
PNG gebruikt een geharmoniseerd tariefschema om geïmporteerde goederen te classificeren. De algemene tariefstructuur is gebaseerd op de codes van het Harmonized System (HS) van de Werelddouaneorganisatie, dat nummers aan producten toekent om de internationale handel te standaardiseren en te vereenvoudigen. De tarieven variëren afhankelijk van het type product en worden over het algemeen in de volgende groepen ingedeeld:
- Grondstoffen en halffabrikaten
- Voor deze goederen gelden doorgaans lagere tarieven, zodat lokale industrieën toegang krijgen tot de input die zij nodig hebben om eindproducten te produceren.
- Tarieven voor grondstoffen liggen doorgaans tussen 0% en 5%.
- Afgewerkte goederen
- Voor afgewerkte producten, vooral die welke direct concurreren met lokaal geproduceerde goederen, gelden hogere tarieven.
- Op afgewerkte producten kunnen invoerrechten van 10% tot 30% worden geheven, afhankelijk van de categorie.
- Luxe en niet-essentiële goederen
- Geïmporteerde luxeartikelen, zoals dure elektronica, auto’s en alcohol, worden doorgaans belast met hogere invoerrechten.
- Op luxe goederen kunnen invoerrechten van 25% tot 40% worden geheven.
- Landbouwproducten
- De import van landbouwproducten wordt vaak belast met tarieven die variëren afhankelijk van het type product. Belangrijke landbouwproducten, zoals granen, vlees en zuivelproducten, hebben vaak hogere tarieven.
- Deze tarieven kunnen variëren van 10% tot 40%.
- Textiel en kleding
- Tarieven op kleding en textiel zijn vaak hoger om lokale productie te stimuleren.
- De invoerrechten op textiel en kleding kunnen variëren van 20% tot 35%.
Speciale tariefregimes
Bepaalde goederen kunnen onder specifieke tariefregimes vallen vanwege handelsovereenkomsten of binnenlands beleid. Papoea-Nieuw-Guinea heeft verschillende bilaterale en regionale handelsovereenkomsten gesloten die een preferentiële tariefbehandeling bieden voor import uit bepaalde landen.
Speciale invoerrechten voor bepaalde producten
- Motorvoertuigen en reserveonderdelen
- Motorvoertuigen, vooral luxe voertuigen, worden geconfronteerd met relatief hoge tarieven.
- Op geïmporteerde voertuigen rust doorgaans een invoerrecht van 35%, terwijl op reserveonderdelen invoerrechten van 10% tot 30% kunnen worden geheven.
- De import van elektrische voertuigen (EV’s) kent echter verlaagde tarieven als gevolg van bepaalde initiatieven gericht op duurzaamheid.
- Alcohol en tabak
- Voor alcoholische dranken (bijvoorbeeld sterke drank, wijn en bier) gelden naast de reguliere invoerrechten ook hogere accijnzen.
- Deze accijnzen kunnen oplopen tot 50% voor alcoholische dranken, terwijl er voor wijn en sterke drank extra accijnzen worden geheven.
- Ook tabaksproducten worden onderworpen aan accijnzen, die variëren van 30% tot 60%.
- Farmaceutische producten
- Om de kosten van de gezondheidszorg voor de bevolking te verlagen, worden er relatief lage of zelfs geen tarieven gehanteerd voor geneesmiddelen en medische hulpmiddelen.
- De tarieven op farmaceutische producten liggen meestal tussen de 0% en 5%.
Tariefvoorkeuren voor bepaalde landen
- Australië en Nieuw-Zeeland
- Als lid van de Pacific Agreement on Closer Economic Relations (PACER) hanteert Papoea-Nieuw-Guinea voorkeurstarieven voor goederen uit Australië en Nieuw-Zeeland.
- Importen uit deze landen komen mogelijk in aanmerking voor belastingvrije of verlaagde tarieven, met name voor landbouwproducten, machines en levensmiddelen.
- Toch worden er op bepaalde goederen, zoals industriële consumptiegoederen, nog steeds invoerrechten geheven, afhankelijk van hun classificatie.
- Azië-Pacific Handelsovereenkomst (APTA)
- PNG heeft tariefpreferenties voor importen uit landen die lid zijn van APTA, waaronder China, India en Sri Lanka.
- Voor bepaalde goederen gelden verlaagde tarieven, met name voor grondstoffen en industriële apparatuur.
- Europese Unie (EU)
- Op grond van de Economische Partnerschapsovereenkomst tussen de EU en het Pacifisch gebied kunnen importen uit de EU profiteren van verlaagde tarieven voor veel categorieën goederen.
- Er zijn ook specifieke bepalingen die belastingvrije toegang toestaan voor bepaalde producten, zoals voedsel en dranken, chemicaliën en machines.
Belastingvrije zones en vrijstellingen
Bepaalde goederen komen mogelijk in aanmerking voor vrijstellingen of verlaagde tarieven onder de verschillende belastingvrije of preferentiële programma’s van Papoea-Nieuw-Guinea, zoals:
- Belastingvrije invoer voor overheidsprojecten: invoerrechten die verband houden met door de overheid gesponsorde ontwikkelingsprogramma’s of grote infrastructuurprojecten komen mogelijk in aanmerking voor vrijstellingen of verlagingen van invoerrechten.
- Speciale economische zones (SEZ): Er gelden prikkels voor bedrijven die binnen aangewezen speciale economische zones opereren, waaronder belasting- en tariefvoordelen voor geïmporteerde grondstoffen en kapitaalgoederen.
Tarieven op milieu- en duurzame goederen
De afgelopen jaren heeft Papoea-Nieuw-Guinea zich meer gericht op duurzame economische ontwikkeling. Als onderdeel van deze initiatieven kunnen sommige goederen die de ecologische duurzaamheid ondersteunen, zoals zonne-energieapparatuur, energiezuinige apparaten en biologische landbouwproducten, profiteren van verlaagde invoerrechten.
Douaneprocedures en naleving
Voor alle producten die naar Papoea-Nieuw-Guinea worden geïmporteerd, zijn over het algemeen de volgende douaneformaliteiten van toepassing:
- Importaangifteformulier (IDF): Importeurs moeten een IDF indienen bij de douane van PNG, samen met ondersteunende documenten zoals facturen, verzendmanifesten en oorsprongscertificaten.
- Waardering: De waarde van goederen wordt bepaald volgens internationale normen, voornamelijk op basis van de transactiewaardemethode. De douane kan een formele beoordeling eisen als er verschillen zijn tussen de aangegeven waarde en de marktwaarde.
- Betaling van douanerechten: Normaal gesproken worden de rechten betaald op het moment van inklaring. Importeurs moeten alle vereiste documentatie aan de douaneautoriteiten overleggen ter verificatie.
- Invoervergunningen: Bepaalde beperkte goederen, zoals vuurwapens, drugs en gevoelige technologieën, kunnen een invoervergunning vereisen.
Landfeiten
- Officiële naam: Onafhankelijke Staat Papoea-Nieuw-Guinea
- Hoofdstad: Port Moresby
- Drie grootste steden:
- Port Moresby (hoofdstad)
- Lae
- Berg Hagen
- Inkomen per hoofd van de bevolking: ongeveer $ 4.500 (USD)
- Bevolking: ongeveer 9 miljoen mensen
- Officiële talen: Tok Pisin, Hiri Motu, Engels
- Munteenheid: Kina (PGK)
- Ligging: Papoea-Nieuw-Guinea ligt in Oceanië en grenst aan Indonesië (op het eiland Nieuw-Guinea). In het oosten, noorden en zuiden wordt het omringd door de Stille Oceaan.
Geografie, economie en belangrijke industrieën
Geografie
Papoea-Nieuw-Guinea ligt in het zuidwesten van de Stille Oceaan en omvat de oostelijke helft van het eiland Nieuw-Guinea, evenals talloze kleinere eilanden en archipels. Het land staat bekend om zijn ruige landschap, met bergachtige gebieden, tropische regenwouden en uitgestrekte kustvlakten. De biodiversiteit van Papoea-Nieuw-Guinea is extreem hoog, met duizenden planten- en diersoorten die uniek zijn voor het land.
- Klimaat: Papoea-Nieuw-Guinea heeft een tropisch klimaat, met regenwouden in de laaglanden en koelere, gematigde zones in de hooglanden.
- Natuurlijke hulpbronnen: Papoea-Nieuw-Guinea is rijk aan natuurlijke hulpbronnen, waaronder goud, koper, olie, aardgas en hout. Deze hulpbronnen vormen een belangrijk onderdeel van de economie van het land.
Economie
De economie van Papoea-Nieuw-Guinea draait op grondstoffen, met belangrijke bijdragen van mijnbouw, olie en gas, en landbouw. Hoewel de economie de afgelopen jaren is gegroeid dankzij de export van natuurlijke hulpbronnen, blijft de economie kwetsbaar voor schommelingen in de wereldwijde grondstoffenprijzen.
- BBP: ongeveer 25 miljard USD
- Groeipercentage: De economie kent schommelingen, maar groeit doorgaans met 2-3% per jaar.
- Inflatiepercentage: Papoea-Nieuw-Guinea kent een relatief hoog inflatiepercentage, dat vaak rond de 4-5% ligt.
Grote industrieën
- Mijnbouw en aardolie: Papoea-Nieuw-Guinea is een belangrijke exporteur van goud, koper en olie. De mijnen van Porgera en Lihir behoren tot de grootste in de regio.
- Landbouw: Koffie, cacao, palmolie en kopra (gedroogde kokosnoot) zijn belangrijke agrarische exportproducten. De landbouw is ook een belangrijke werkgever voor de plattelandsbevolking.
- Bosbouw: Hout en andere bosproducten vormen een belangrijke sector, hoewel zorgen over ontbossing hebben geleid tot oproepen voor beter beheer en duurzaamheid.
- Visserij: Papoea-Nieuw-Guinea beschikt over overvloedige mariene hulpbronnen en de visserij, vooral op het gebied van tonijn, is een belangrijk onderdeel van de economie.
